Μητέρα του εαυτού μου! (music video)
Χάρις Παπανικολάου, Σωματική Θεραπεύτρια, Βοηθός Μητρότητας Ολιστική Μάλαξη, Ρεφλεξολογία εγκυμοσύνης, Ρεζουβάνς, Ρέικι, ...
https://to-synoro.blogspot.com/2015/05/mhtera-tou-eaftou-mou.html
Χάρις Παπανικολάου,
Σωματική Θεραπεύτρια,
Βοηθός Μητρότητας Ολιστική Μάλαξη,
Ρεφλεξολογία εγκυμοσύνης,
Ρεζουβάνς,
Ρέικι,
Δασκάλα Γιόγκα,
Εκπαιδεύτρια Βρεφικού Μασάζ,
mail:charis.papanikolaou@yahoo.com
Μητέρα, μαμά, μανούλα, μάνα, μια λέξη τόσο υπέροχη όταν την πρωτoακούμε από τα παιδιά μας, πόσο περήφανες μας κάνει από τις πρώτες τους ήδη προσπάθειες να την ψελλίσουν και πόσες φορές στο πέρασμα των χρόνων με το μεγάλωμά τους αλλάζει η εκφορά της, το νόημα, το χρώμα της, οι διαβαθμίσεις, η έντασή της.
Τι κρύβει όμως για την καθεμιά από εμάς αυτή η λέξη.
Πώς έχουμε αφομοιώσει την εικόνα της μητέρας και πώς αυτή η εικόνα μάς συνοδεύει στη δική μας πορεία και εξέλιξη;
Τι κρύβει όμως για την καθεμιά από εμάς αυτή η λέξη.
Πώς έχουμε αφομοιώσει την εικόνα της μητέρας και πώς αυτή η εικόνα μάς συνοδεύει στη δική μας πορεία και εξέλιξη;
Είναι άραγε η μητέρα, έκφραση της αγάπης άνευ όρων;
- Της φροντίδας;
- Της προσφοράς;
- Tης ευθύνης;
- Tης αυταπάρνησης;
- Tης επιβεβαίωσης;
- Tης ολοκλήρωσης;
- Tης αυτοθυσίας;
- Tης ανιδιοτέλειας;
- Tης ασφάλειας;
- Tης εμπιστοσύνης;
- Tης καλοσύνης;
- Tης χαράς;
- Tης πληρότητας;
- Tης γενναιοδωρίας;
- Tης ανεκτικότητας;
- Tης ανθεκτικότητας;
- Tης ενθάρρυνσης;
- Της υποστήριξης;
Είναι όλα αυτά ή ορισμένα από αυτά ή ακόμα περισσότερα.
Πόσες έννοιες μπορεί να περιέχει μια και μόνο λέξη!
Πόσα στερεότυπα έχουμε εσωτερικεύσει οι γυναίκες από όταν γεννιόμαστε, από τον τρόπο της δικής μας μητέρας αρχικά και από άλλες μητέρες στην συνέχεια, για το τι είναι να είσαι μητέρα, τι σημαίνει να είσαι “καλή μητέρα”!
Πόσο συχνά ορμώμενες από την ανάγκη να επιβεβαιωθούμε σε αυτό τον ρόλο, δεν έχουμε μπερδευτεί, δεν έχουμε αποπροσανατολιστεί από αυτό που είναι το δικό μας προσωπικό νόημα για τη μητρότητα. Γιατί κανείς ίσως ποτέ δεν μας είπε ότι δεν υπάρχει ένας μόνο τρόπος να είσαι μητέρα. Όσες οι μητέρες, τόσοι και οι τρόποι να είσαι μητέρα. Οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας να ανακαλύψουμε το δικό μας μοναδικό τρόπο. Να ακούσουμε την αυθεντική εσωτερική μας φωνή! Με κάθε μωρό γεννιέται και μια νέα μαμά, ένας καινούργιος άνθρωπος. Μπορούμε να αδράξουμε την ευκαιρία και να συνειδητοποιήσουμε καινούργιες πτυχές του εαυτού μας, αρκεί να πάψουν οι εξωτερικές φωνές. Με εμπιστοσύνη σ’ αυτό που είμαστε και στην αποστολή μας στη ζωή, με σεβασμό στα όριά μας και στη διαφορετικότητά μας. Επίσης, πόσες φορές δεν έχουμε όλες νιώσει ανεπαρκείς, ευάλωτες, επιβαρυμένες με μια ευθύνη που τελικά δεν μας αναλογεί, αφού το μόνο για το οποίο είμαστε υπεύθυνες πραγματικά είναι για τον εαυτό μας, να είμαστε μητέρες του εαυτού μας.
Ας μας περιβάλλουμε με αγάπη, αποδοχή, κατανόηση, συμπάθεια. Και όταν έχουμε στερέψει από ιδέες, εργαλεία καθημερινής επιβίωσης, ας αναζητήσουμε έμπνευση, βοήθεια, μοίρασμα. Η μητρότητα χρειάζεται υποστήριξη. Δεν είναι λίγες, για να μην πω πως είναι οι περισσότερες, οι φορές που βάζουμε τον εαυτό μας σε δεύτερη μοίρα, που χάνουμε τον εαυτό μας από την κούραση, το ξενύχτι, τις αγωνίες, μητέρες άδειες, αφρόντιστες, σώματα εξαντλημένα, ψυχές πεινασμένες.
Συνήθως είναι τα παιδιά μας που γίνονται οι καθρέφτες μας και μέσα από την έντασή τους, το θυμό τους, μας φωνάζουν τις ανάγκες μας. Φρόντισε τον εαυτό σου, για να μπορείς να με φροντίσεις. Άκου εσένα, για να μπορείς να με ακούσεις. Θρέψε εσένα, για να θρέψεις εμένα. Βρες τον δρόμο σου, για να μπορέσω να βρω τον δικό μου. Πώς είναι δυνατόν να εμπνεύσω για κάτι που εγώ δεν κάνω και πώς είναι δυνατόν να προσφέρω κάτι που εγώ δεν έχω, δεν γνωρίζω.
Πράγματι αυτό είναι το πιο σύνθετο δίλημμα στην καθημερινότητα της κάθε μητέρας, η ισορροπία ανάμεσα στις δικές μας ανάγκες και σ΄αυτές των παιδιών μας. Τα παιδιά έχουν έναν μοναδικό τρόπο να αφουγκράζονται την αλήθεια, η προσποίηση δεν τα ξεγελά, έχουμε μόνο να μάθουμε αν είμαστε παρούσες και παρατηρούμε εκείνα και ΕΜΑΣ.
Συνήθως είναι τα παιδιά μας που γίνονται οι καθρέφτες μας και μέσα από την έντασή τους, το θυμό τους, μας φωνάζουν τις ανάγκες μας. Φρόντισε τον εαυτό σου, για να μπορείς να με φροντίσεις. Άκου εσένα, για να μπορείς να με ακούσεις. Θρέψε εσένα, για να θρέψεις εμένα. Βρες τον δρόμο σου, για να μπορέσω να βρω τον δικό μου. Πώς είναι δυνατόν να εμπνεύσω για κάτι που εγώ δεν κάνω και πώς είναι δυνατόν να προσφέρω κάτι που εγώ δεν έχω, δεν γνωρίζω.
Πράγματι αυτό είναι το πιο σύνθετο δίλημμα στην καθημερινότητα της κάθε μητέρας, η ισορροπία ανάμεσα στις δικές μας ανάγκες και σ΄αυτές των παιδιών μας. Τα παιδιά έχουν έναν μοναδικό τρόπο να αφουγκράζονται την αλήθεια, η προσποίηση δεν τα ξεγελά, έχουμε μόνο να μάθουμε αν είμαστε παρούσες και παρατηρούμε εκείνα και ΕΜΑΣ.
Αν θέλουμε να οραματιζόμαστε ένα καλύτερο μέλλον, αξίζει να βρούμε και να ακολουθήσουμε αυτή τη διαδρομή, της φροντίδας του εαυτού μας, ας γίνουμε μητέρες του εαυτού μας και στη συνέχεια οι μητέρες που επιθυμούμε για τη δική μας οικογένεια. Μπορούμε να προσφέρουμε μόνο την προσωπική μας αλήθεια και το ειλικρινές της μοίρασμα με τους άλλους.
Μητέρα= τροφός= τροφός του εαυτού μου, τρέφω το σώμα, την ψυχή και το νου. Αξίζει να φροντίσουμε αυτό το σώμα που κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης χτυπά με δυο καρδιές και στη συνέχεια γίνεται πάλι ένα σώμα με μια καρδιά που από εδώ και στο εξής χτυπά για δύο, τρεις ή και περισσότερους.
Χρόνια μας Πολλά!
Και του χρόνου!Χρόνια μας Πολλά!
* X.- *
Πηγή : naturanrg.gr