Και τώρα πού θα στρέψεις το μαχαίρι σου; (music video)

Έμαθες μια ζωή να πονάς. Όχι τον εαυτό σου, τους άλλους.

Να τους θυμίζεις τους φόβους τους, τα προβλήματά τους, τις ανησυχίες τους. Να χτυπάς εκεί που πονάνε.

Έτσι έπαιρνες δύναμη και φούσκωνες.

Ήσουν παιδί ακόμη, κι όμως, κάθε φορά που πονούσες τους άλλους, ένιωθες γίγαντας.

Κι όσο πιο γίγαντας αισθανόσουν, τόσο μικρότερο χώρο είχες στο κεφάλι σου για να χωρέσει το διαφορετικό.

Κι όσο μεγάλωνες, η γλώσσα σου γινόταν μεγαλύτερη και τα λόγια σου πονούσαν περισσότερο κι εσύ νόμιζες ότι γινόσουν ακόμη πιο δυνατός.

Κι όταν μεγάλωσες, βρήκες κι άλλους σαν εσένα. Κι άλλους που πήραν δύναμη από τον πόνο που προκάλεσαν.

Και τώρα, η γλώσσα σου δεν έχει καμία δύναμη και τα λόγια σου καμία σημασία. Τώρα, μαζί με τους άλλους δίπλα σου βαρέθηκες το παιχνίδι. Και είπες να το κάνεις λίγο πιο ενήλικο.

Μιας και μεγάλωσες. 

Άφησες τη γλώσσα και πήρες το μαχαίρι. Κι άρχισες να πονάς πάλι. Άρχισες να πονάς τόσο πολύ τους άλλους που ξέχασες πώς είναι να πονάς εσύ.

Και έστρεψες το μαχαίρι σε όποιον ήταν διαφορετικός από εσένα, σε όποιον δε χωρούσε στο κεφάλι σου. 

Και έμεινες μόνος. Εσύ και οι φουσκωτοί φίλοι σου...

Και τώρα, πού θα στρέψεις το μαχαίρι σου, που δεν έμεινε κανένας γύρω σου για να τον πονέσεις; 

Από πού θα πάρεις τώρα δύναμη;

Yin Yang

* X.- *

Πηγή : diekdikw.gr