«Η Ελλάδα έχει εκτεθεί σε πέντε άβολες πραγματικότητες»
«Η Ελλάδα έχει εκτεθεί σε πέντε άβολες πραγματικότητες οι οποίες θα συνεχίσουν να ισχύουν τους επόμενους μήνες, εάν η χώρα επιθυμεί να ...
https://to-synoro.blogspot.com/2015/02/el-erian.html
«Η Ελλάδα έχει εκτεθεί σε πέντε άβολες πραγματικότητες οι οποίες θα συνεχίσουν να ισχύουν τους επόμενους μήνες, εάν η χώρα επιθυμεί να παραμείνει στην ευρωζώνη», τονίζει σε άρθρο γνώμης ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος του μεγαλύτερου fund στο κόσμο, της PIMCO, Mohamed El-Erian (Μοχάμεντ Ελ Εριάν) στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg (Μπλούμπεργκ). Ο αρθρογράφος καταγράφοντας τις πέντε «άβολες πραγματικότητες» αναφέρει:
«Πρώτον, δεν υπάρχει διαφυγή από την τρόικα, καθώς θα παραμείνει ο κύριος συνομιλητής της ελληνικής κυβέρνησης.
Δεύτερον, η σύνθετη πολιτική πραγματικότητα υπερισχύει της οικονομίας στην ευρωζώνη. Λόγω της κοινής γνώμης των χωρών τους και των άλλων περιφερειακών οικονομιών, που δεν έχουν ακόμη αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του χρέους τους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι έτοιμοι να προβούν σε εκχωρήσεις ή σε σημαντικές μεταβολές της ασκούμενης πολιτικής.
Τρίτον, η Ελλάδα ανακαλύπτει, ότι δεν θα βρει αναγκαστικά συμμάχους μεταξύ των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης κατά την αναμέτρησή της με τις χώρες του πυρήνα, καθώς χώρες όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ανθίστανται στην ιδέα μιας διαφορετικής αντιμετώπισης της Ελλάδας από τους πιστωτές.
Τέταρτον, οι περισσότεροι εταίροι της Ελλάδας αισθάνονται αμήχανα με την ιδέα της ελληνικής κυβέρνησης να χαλαρώσει ή να αθετήσει τις δεσμεύσεις των προκατόχων της, καθώς ενδεχόμενη επαναδιαπραγμάτευση των όρων της συμφωνίας διάσωσης θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας, υπονομεύοντας τις σύνθετες εθνικές και περιφερειακές αλληλεπιδράσεις.
Πέμπτον, την ώρα που συνεχίζονται οι έντονες διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα δεν διαθέτει εύκολο τρόπο για να αποτρέψει την απόσυρση των καταθέσεων, ενώ όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος να χάσουν τον έλεγχο της προοπτικής της χώρας στην ευρωζώνη η ελληνική κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι εταίροι της».
Στο άρθρο υποστηρίζεται επίσης, μεταξύ άλλων, ότι «το συμπέρασμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρο. Ο δρόμος που έχει να διανύσει θα είναι δύσβατος και θα περιλαμβάνει δύσκολες διαπραγματεύσεις και πολλούς συμβιβασμούς, εάν επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Κατά τη διαδικασία αυτή, δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί άμεσα και πλήρως στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, παρά το γεγονός ότι 20.000 Έλληνες βγήκαν στους δρόμους, το Σαββατοκύριακο για να στηρίξουν την κυβέρνηση έναντι των Ευρωπαίων εταίρων».
Ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν διατυπώνει και την άποψη, ότι «οι κκ Τσίπρας και Βαρουφάκης δεν έχουν άλλη επιλογή από την υπομονή, με μια σταδιακή και όχι την ταυτόχρονη προώθηση των στόχων τους. Εάν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ως ένα οικονομικά δυναμικό και δημοσιονομικά βιώσιμο μέλος της ευρωζώνης, τότε θα μεταβληθεί τελικά το γενικότερο κλίμα για μια ουσιαστική επανεκκίνηση του ελληνικού προγράμματος, καθώς θα επικρατήσει στο τέλος η οικονομική λογική».
Τέλος, επισημαίνεται, ότι «στο μεταξύ, οι ηγέτες της Ελλάδας θα πρέπει να μεταφέρουν στους πολίτες τους πιο λογικές προσδοκίες. Η ρητορική και τα μη ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα θα πρέπει να αντικατασταθούν από την ειλικρίνεια και τα επιτεύξιμα χρονοδιαγράμματα, ενώ στις διαπραγματεύσεις τους με τους εταίρους της Ελλάδας στην ευρωζώνη θα πρέπει να αναζητήσουν εποικοδομητικούς συμβιβασμούς οι οποίοι θα δημιουργούν συμμαχίες και όχι μεγάλες διαπραγματευτικές νίκες. Αναπόφευκτα θα πρέπει να προσαρμοσθούν αρχικά στα μικρά βήματα ως μέσω επίτευξης του τελικού στόχου που είναι η αναμόρφωση της οικονομίας της χώρας».
«Πρώτον, δεν υπάρχει διαφυγή από την τρόικα, καθώς θα παραμείνει ο κύριος συνομιλητής της ελληνικής κυβέρνησης.
Δεύτερον, η σύνθετη πολιτική πραγματικότητα υπερισχύει της οικονομίας στην ευρωζώνη. Λόγω της κοινής γνώμης των χωρών τους και των άλλων περιφερειακών οικονομιών, που δεν έχουν ακόμη αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του χρέους τους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι έτοιμοι να προβούν σε εκχωρήσεις ή σε σημαντικές μεταβολές της ασκούμενης πολιτικής.
Τρίτον, η Ελλάδα ανακαλύπτει, ότι δεν θα βρει αναγκαστικά συμμάχους μεταξύ των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης κατά την αναμέτρησή της με τις χώρες του πυρήνα, καθώς χώρες όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ανθίστανται στην ιδέα μιας διαφορετικής αντιμετώπισης της Ελλάδας από τους πιστωτές.
Τέταρτον, οι περισσότεροι εταίροι της Ελλάδας αισθάνονται αμήχανα με την ιδέα της ελληνικής κυβέρνησης να χαλαρώσει ή να αθετήσει τις δεσμεύσεις των προκατόχων της, καθώς ενδεχόμενη επαναδιαπραγμάτευση των όρων της συμφωνίας διάσωσης θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας, υπονομεύοντας τις σύνθετες εθνικές και περιφερειακές αλληλεπιδράσεις.
Πέμπτον, την ώρα που συνεχίζονται οι έντονες διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα δεν διαθέτει εύκολο τρόπο για να αποτρέψει την απόσυρση των καταθέσεων, ενώ όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος να χάσουν τον έλεγχο της προοπτικής της χώρας στην ευρωζώνη η ελληνική κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι εταίροι της».
Στο άρθρο υποστηρίζεται επίσης, μεταξύ άλλων, ότι «το συμπέρασμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρο. Ο δρόμος που έχει να διανύσει θα είναι δύσβατος και θα περιλαμβάνει δύσκολες διαπραγματεύσεις και πολλούς συμβιβασμούς, εάν επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. Κατά τη διαδικασία αυτή, δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί άμεσα και πλήρως στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, παρά το γεγονός ότι 20.000 Έλληνες βγήκαν στους δρόμους, το Σαββατοκύριακο για να στηρίξουν την κυβέρνηση έναντι των Ευρωπαίων εταίρων».
Ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν διατυπώνει και την άποψη, ότι «οι κκ Τσίπρας και Βαρουφάκης δεν έχουν άλλη επιλογή από την υπομονή, με μια σταδιακή και όχι την ταυτόχρονη προώθηση των στόχων τους. Εάν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ως ένα οικονομικά δυναμικό και δημοσιονομικά βιώσιμο μέλος της ευρωζώνης, τότε θα μεταβληθεί τελικά το γενικότερο κλίμα για μια ουσιαστική επανεκκίνηση του ελληνικού προγράμματος, καθώς θα επικρατήσει στο τέλος η οικονομική λογική».
Τέλος, επισημαίνεται, ότι «στο μεταξύ, οι ηγέτες της Ελλάδας θα πρέπει να μεταφέρουν στους πολίτες τους πιο λογικές προσδοκίες. Η ρητορική και τα μη ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα θα πρέπει να αντικατασταθούν από την ειλικρίνεια και τα επιτεύξιμα χρονοδιαγράμματα, ενώ στις διαπραγματεύσεις τους με τους εταίρους της Ελλάδας στην ευρωζώνη θα πρέπει να αναζητήσουν εποικοδομητικούς συμβιβασμούς οι οποίοι θα δημιουργούν συμμαχίες και όχι μεγάλες διαπραγματευτικές νίκες. Αναπόφευκτα θα πρέπει να προσαρμοσθούν αρχικά στα μικρά βήματα ως μέσω επίτευξης του τελικού στόχου που είναι η αναμόρφωση της οικονομίας της χώρας».
Πηγή : zougla.gr