...κάθε έξοδος είναι και μια είσοδος.
Ευχαριστούμε το ''Χριστιν- άκι'' για την συμβολή της και την ανεκτίμητη προσπάθεια της στην άνοδο του blog ‘’synoro new...
Η Συγγραφική ομάδα της εύχεται καλή δύναμη και καλή συνέχεια και να μην ξεχνάει ότι κάθε έξοδος είναι και μια είσοδος.
Στις παρυφές του χρόνου που διανύει ο καθένας μας Ο χρόνος αραιώνει.
Ο χρόνος που ήταν πυκνός απλώνεται
Καθώς ο χρόνος απλώνει μια σπινθηροβόλα βεντάλια από πράγματα που αγωνίζονται να συμβούν,
Αστραφτερά και ανυπόμονα σαν ψάρια όταν το πέλαγος Αποτραβιέται.
Τώρα ελευθερώνεται η προσπάθεια και το ταξίδι για την κορυφή του χρόνου γίνετε πιο περιπετειώδες και πιο δύσκολο.....
Δεν μπορείς να γυρίσεις και να εκριζώσεις τις ρίζες και τις παραφυάδες και να τις ξαναφυτέψεις.
Είναι πολύ βαθιές. Υπερεκτίμησες την πρόθεση, Πίστεψες ότι αφού είχες την κλίση είχες και τον έλεγχο.
Πίστεψες ότι διάλεξες τον σπόρο και το έδαφος. Ίσως ακόμη κι ότι εγκατέλειψες Έναν ή δύο κήπους.
Όμως αυτά τα πράγματα Συνεχίζουν να μεγαλώνουν εκεί όπου τα αφήνουμε
Αν τα αφήνουμε. Ένα είδος Παραδείσου μάς κρατά υπόδουλους.
Ακόμη κι ένα κλήμα που διακλαδίζεται μονάχο κάποια στιγμή ακολουθεί την παρόρμησή του πισωγυρίζει και περιελισσόμενο φτιάχνει ένα σκοινί όλο και πιο δυνατό.
Το πιο πράσινο, θλιμμένο και δυνατό είδος ελπίδας.
... και όπως συνήθιζε στις αναρτήσεις της , έβαζε πάντα και το ανάλογο video ...