Πώς κάνουμε οικονομία στο σούπερ μάρκετ!

Είναι μια διαδικασία αλληλένδετη με κάθε νοικοκυριό σε ημερήσια, εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση, ανάλογα με τον προγραμματισμό μας και τα προϊόντα που θέλουμε να αγοράσουμε. 

Στο σούπερ μάρκετ πάμε όλοι, όμως έχουμε τη σωστή συμπεριφορά για να κάνουμε έξυπνες και οικονομικές αγορές; 

Ακόμα και το σούπερ μάρκετ έχει τους δικούς του κανόνες, αν θέλουμε να «εκμεταλλευθούμε» την ποικιλία του και να μην θαμπωθούμε από τα πλουμιστά χρώματα στα ράφια

• Κανόνας απαράβατος: Δεν πάμε ποτέ στο σούπερ μάρκετ με άδειο στομάχι. Αυτό είναι ένα… λάθος που κάνουν πολλοί, κυρίως εργαζόμενοι, που αφήνουν το σούπερ μάρκετ για μετά τη δουλειά τους ή τα μεσημέρια του Σαββάτου, λίγο πριν το φαγητό. Η ανάγκη για τροφή και τα… μηνύματα πείνας που στέλνει το στομάχι μας, σύμφωνα με έρευνες, μας ωθεί στο να αγοράσουμε περισσότερα τρόφιμα απ’ ό,τι είχαμε υπολογίσει και τελικά χρειαζόμαστε. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, πριν το σούπερ μάρκετ να φάμε, έστω κάτι ελαφρύ.
• Πώς κάνουμε οικονομία στο σούπερ μάρκετ. Κοιτάζουμε τις ημερομηνίες λήξης των προϊόντων. Όχι μόνο για να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουν λήξει, αλλά για να υπολογίσουμε και τις ημέρες που θα τα καταναλώσουμε. Είναι καλύτερο να περάσουμε άλλη μία φορά από το σούπερ μάρκετ για να αγοράσουμε γάλα π.χ. παρά να πάρουμε δύο μπουκάλια, να μην τα καταναλώσουμε στην ώρα τους και να πετάξουμε το ένα.
• Προσπαθούμε να προσθέτουμε την τιμή κάθε προϊόντος στο μυαλό μας όταν το επιλέγουμε και το βάζουμε στο καλάθι ή το καρότσι μας. Δεν μιλάμε, φυσικά, για… σχολαστική πρόσθεση με κομπιουτεράκι, αλλά με νοερές πράξεις, που μας δίνουν ένα άθροισμα «στο περίπου». Έτσι όχι μόνο γνωρίζουμε πόσα θα πληρώσουμε όταν πλησιάζουμε στο ταμείο, αλλά και – πάντα σύμφωνα με έρευνες – είμαστε πιο φειδωλοί στις αγορές μας.
• Αφήνουμε τα παιδιά στο σπίτι. Αν μπορούμε, βέβαια. Τα παιδιά εντυπωσιάζονται από τα χρώματα και στις περισσότερες περιπτώσεις ζητούν πράγματα, τα οποία σε άλλη περίπτωση δεν θα έπιανε το βλέμμα μας. Πώς κάνουμε οικονομία στο σούπερ μάρκετΓια να μην τους χαλάσουμε το χατίρι (ή για να τα ησυχάσουμε αν αρχίσουν να κλαίνε…) παίρνουμε το προϊόν και επιβαρυνόμαστε χωρίς λόγο. Αν το παιδί δεν μπορεί να μείνει σπίτι και μας συνοδεύει, πριν μπούμε στο σούπερ μάρκετ μπορούμε να του υποσχεθούμε ότι θα πάρουμε κάτι (μια σοκολάτα π.χ.) σε περίπτωση που μείνει ήρεμο όλη την ώρα…
• Καλό είναι να κάνουμε μία λίστα πριν πάμε στο σούπερ μάρκετ όχι μόνο για να μην ξεχνάμε τι θέλουμε να αγοράσουμε, αλλά για να μείνουμε όσο το δυνατόν πιο… πιστοί στη λίστα. Αν θέλουμε κάτι και δεν το βρίσκουμε είναι καλύτερα να ρωτήσουμε έναν υπάλληλο πού βρίσκεται παρά να περιφερόμαστε στους διαδρόμους μέχρι να το βρούμε, επειδή εκεί ο… πειρασμός είναι μεγαλύτερος.
• Κοιτάζουμε με προσοχή τις προσφορές, που (λόγω κρίσης) βρίθουν στα ράφια. Πολλές φορές ένα προϊόν σε προσφορά είναι πιο ακριβό από ένα «κανονικό». Επίσης πολλές φορές δελεαζόμαστε από την προσφορά και παίρνουμε προϊόντα που σε άλλη στιγμή δεν θα τα κοιτούσαμε καν.
• Κοιτάζουμε τα ράφια από τα κάτω προς τα πάνω. Είναι κάπως δύσκολο, δεδομένου ότι το βλέμμα μας πέφτει στα ράφια που βρίσκονται στο ύψος των ματιών. Πώς κάνουμε οικονομία στο σούπερ μάρκετΑυτό, όμως, το ξέρουν και οι εταιρείες, γι’ αυτό κάνουν ειδικές συμφωνίες με τα σούπερ μάρκετ να προβάλουν τα προϊόντα τους σ’ αυτά τα ράφια. Θα διαπιστώσετε ότι τα προϊόντα που βρίσκονται σ’ αυτά τα σημεία είναι τα πιο επώνυμα και τα πιο ακριβά. Στα κάτω ράφια πολλές φορές βρίσκονται προϊόντα ανάλογης ποιότητας, αλλά πολύ χαμηλότερης τιμής. Αξίζουν μερικές επικύψεις…
• Περιμένοντας τη σειρά μας στο ταμείο βλέπουμε πλήθος προϊόντων, συνήθως μικρών και πολύ φτηνών (κοκαλάκια για τα μαλλιά, τσίχλες κτλ.) που μας «κλείνουν το μάτι» για μια τελευταία αγορά. Δεν βρίσκονται εκεί τυχαία, έχουν σκοπό να ικανοποιήσουν κι άλλο τον καταναλωτισμό που δείξαμε προηγουμένως στα ράφια και ποντάρουν στη λογική «τι ψυχή έχουν κάποια λεπτά του ευρώ»; Αν είμαστε εθισμένοι σε τέτοιες αγορές και επισκεπτόμαστε συχνά το σούπερ μάρκετ θα εκπλαγούμε από το πόσα χρήματα δίνουμε σε μικροπράγματα, τα οποία ουσιαστικά δεν μας χρειάζονται.

Πηγή