Πώς θα βάλω όρια στο παιδί;

Αναγνώστρια του boro.gr ρωτά: "Από τη μία θέλω να έχουν τα παιδιά το θάρρος να μου μιλάνε για τα προβλήματά τους, απο την άλλη όμως δεν ξέρω πως θα καταφέρω να τα φερω σε πειθαρχία. Είναι δύσκολο να τους βάζεις όρια και να μην είμαι αυστηρή.

Δεν θέλω να με νιώθουν απόμακρη και τώρα και όσο θα μεγαλώνουν πως θα τα καταφέρω; Πώς θα βάλω όρια στα παιδιά μου χωρίς να τσακωνόμαστε; Έχω 2 κοριτσάκια 4 και 8 ετων". 

Στο ερώτημα απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός.

Είναι θαρρετό να προτρέπετε τα παιδιά σας να σας μιλάνε ειλικρινά και νομίζω είναι μεγάλη γέφυρα επικοινωνίας αφού τα παιδιά εν γένει είναι πιο ανοιχτά στην παρατήρηση μιας και δεν έχουν ακόμα αυτό που λέμε "ταμπού".

Η πειθαρχία και η επικοινωνία είναι πράγματα συμπληρωματικά και όχι αμοιβαίως αποκλειόμενα άλλωστε.

Πείτε παραδείγματος χάριν ότι γυρνάει η μεγάλη σας κόρη στο σπίτι και σας ρωτάει τί σημαίνει μια εξαιρετικά χυδαία λέξη που άκουσε στο σχολείο ή στο δρόμο. Μπορεί απ' τη μία να ρωτάει επειδή έχει άγνοια όμως απ' την άλλη μπορεί να φανταστεί πως δεν είναι και τόσο καλή αυτή η λέξη. 

Το γεγονός λοιπόν ότι σας ρωτάει σημαίνει πως σας εμπιστεύεται. Εσείς ίσως είναι ανακουφιστικό να έχετε στο νου πως αργά η γρήγορα θα μάθει πράγματα που δεν είναι όμορφα, πρέποντα και τα λοιπά. Είναι λοιπόν εξαιρετικά τυχερή που έχει εσάς να της εξηγήσετε περί τίνος πρόκειται! Κάνετε παιχνίδι μαζί της.

Ρωτήστε την τί φαντάζεται πως σημαίνει. Τί θα γίνει αν τη χρησιμοποιήσει σε διάφορες περιστάσεις. Μετά εξηγήστε της "τι σημαίνει" αλλά και πως την έχετε εσείς στο νου.

Αν είστε ήρεμη και δεν υπερβάλλετε ως προς το τι είναι αυτό που εξηγείτε τότε κι αυτή θα προτιμήσει εσάς για μια εξήγηση σε αμφιλεγόμενες καταστάσεις, φράσεις κ.τ.λ. Και μήπως δεν είναι η έκφραση της εμπιστοσύνης και της αφοσίωσης η πιο απελευθερωμένη μορφή πειθαρχίας;

Μιλήστε χωρίς περιστροφές στα παιδιά σας και κάντε τους αναλογίες με παραδείγματα απ' αυτά που ήδη ξέρουν. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό θα πει πως "δεν είναι έτοιμα ακόμα για αυτό που ρωτάνε".

Αν δεν καταλαβαίνουν αγγαλιάστε τα και υποσχεθείτε τους το αυτονόητο: "Περίμενε. Όταν μεγαλώσεις λίγο ακόμα θα σου πω." Η ειλικρίνεια είναι πάντα μια διάσταση που τα παιδιά εκτιμούν περισσότερο από όλα, όταν δεν την χορηγείτε με τιμωρητικό τρόπο (π.χ.: Είδες τι έπαθες που δεν άκουσες αυτό που είπαμε;) ακόμα κι όταν αμφισβητούν την ίδια την αγάπη που τους δίνετε.

Η μέγιστη εμπιστοσύνη χτίζεται όταν αμφισβητήσουν την αγάπη σας, σε ένα τσακωμό παραδείγματος χάριν, και μετά έρθουν να δουν "αν είστε ακόμα εκεί". Έτσι θα νιώσουν μέσα τους ότι η αντιπαράθεση δεν διαλύει τη σχέση, ότι ο θυμός τους δεν έχει "τόση δύναμη" και ότι δεν έχει νόημα να αποκόβονται και να αποσύρονται.

Πηγή : boro.gr/