Η δικαιοσύνη κι όχι οι “Πολιτικοί” είναι το αίτιον

“… οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ᾽ἀναγκαζόμενος, ὡς οὐκ ἀγαθοῦ ἰδίᾳ ὄντος, ἐπεὶ ὅπου γ ἂν οἴηταιἕκαστος οἷός τε ἔσεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν, λυσιτελεῖν γὰρ δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ…*”

ΠΛΑΤΩΝ – ΠΟΛΙΤΕΙΑ 360C

γράφει ο Αυγερινός Χατζηχρυσός

Όσο μπαίνουμε πιο βαθειά στο καζάνι της κολάσεως που μας ετοιμάζουν ημεδαποί γύπες κι αλλοδαπές ύαινες, πέρα από την αγανάκτηση μας, αναζητούμε τον δρόμο διαφυγής, την έξοδο κινδύνου.

Ενα πράγμα είναι υπερ-αρκετό να κάνουμε.

Να αποκτήσουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Αν δεν φτιάξουμε Δημοκρατικό Πολίτευμα, ο,τι και να κάνουμε θα πάει στο βρόντο, οι μπετατζήδες θα μας πίνουν το αίμα, οι καναλάρχες θα μας κοιμίζουν κι οι Πολιτικοί θα παραμείνουν οι πουτάνες τους

Εξηγούμαι,

Πολλοί αφελείς Έλληνες, έστω κι από θυμό, έστω κι αν δεν το πιστεύουν, λένε “μια Χούντα μας χρειάζεται”, ίσως η καλύτερη διατύπωση θα ήταν “μια καλύτερη Χούντα μας χρειάζεται” γιατί αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι ούτε καν Αστική Δημοκρατία.

Αμεσοδημοκρατικά, μακάρι μέσω της τεχνολογίας να φτάσουμε σε τέτοια δημοκρατία, αλλά σήμερα δεν χρειάζεται να έχουμε τόσες απαιτήσεις, αρκεί να έχουμε την ουσία της Δημοκρατίας.

Αυτό που έχουμε σήμερα δεν είναι Δημοκρατία, αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι Δημοκρατία, περισσότερη και καλύτερη Δημοκρατία.

Αλλά δεν μπορούμε να έχουμε δημοκρατία, αν δεν έχουμε ….

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Οι λέξεις “δικαιοσύνη ” κι “ελληνες εισαγγελείς”, είναι στην εποχή μας, το συντομότερο ανέκδοτο μετά το “ΠΑΣΟΚος Πατριώτης”.

Υπερβολικό; ή απλώς η πραγματικότητα που όλοι ξέρουμε, αλλά κανείς δεν παραδέχεται;

Ξέρουμε όλοι τις περιπτώσεις.

Το έλλειμμα δικαιοσύνης, λοιπόν δεν είναι σύμπτωμα της διαφθοράς, αλλά το αίτιο.

Όπως κι ο Πλάτων είχε καταλάβει από νωρίς, η ανθρώπινη φύσις είναι σε διαρκή πόλεμο με την νόηση, από την μια είναι τα θηρία του ένστικτου της αυτοσυντήρησης κι από την άλλη το κάλλος, η αρετή και το ήθος (βλ.το απόσπασμα στην αρχή του άρθρου).

Ανάμεσα στις δύο φύσεις του ανθρωπίνου νου και ψυχής, είναι ένα τείχος.

Ενα τείχος που μας χωρίζει από τα ζώα, το τείχος είναι, το δίκαιον, που φέρνει ισορροπία στο χάος.

Φύλακες του τείχους είναι οι ΔΙΚΑΣΤΕΣ.

ΑΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΘΕΥΔΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΟΥΝ!

Αυτό έγινε στην Ελλάδα από το 1974 και μετά.

Έκλεψε ο Πρώτος την γλίτωσε, ακολούθησε ο δεύτερος κ.ο.κ. γέμισε ο τόπος καρχαρίες.

Οποιος νέος βγαίνει στην αγορά εργασίας τον πετάνε στην θάλασσα με τους καρχαρίες και του λένε κολύμπα. Μετά του λένε ανερυθρίαστα. “Μαζί τα Φάγαμε”.

Χωρίς δικαιοσύνη είμαστε ζούγκλα, όχι δημοκρατία.

Ακόμη και την μοναδική περίπτωση του Κοσκωτά η χούντα του χάους την χαρακτηρίζει ως το “Βρώμικο ’89″ ! ! ! Δηλαδή η Απόδοση δικαιοσύνης (φυλάκιση Κοσκωτά) είναι το λάθος, ενώ η ατιμωρησία η “Δημοκρατία” ! ! !

Ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, του όψιμου “σωτήρα” Ευ.Βενιζέλου, απλώς επισημοποίησε τον γάμο του Άνομου με την Ατιμωρησία.

Το σύννομο έπαψε να είναι το ευνομον.

Αλλά ακόμη και με αυτόν τον νόμο, ποιος εμποδίζει τους δικαστές να τιμωρήσουν όλους τους άλλους (πχ Χριστοφοράκο);

Δεν είμαι νομικός, αλλά δεν είμαι και στραβός, σφυρίζουν τα δις γύρω μου, με φωτογραφικούς διαγωνισμούς, ακόμη και σήμερα που κόβουν μισθούς και συντάξεις και δεν κουνιέται φύλλο!

Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α !

Αν λύσουμε το πρόβλημα της ατιμωρισίας, νομίζω ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε με τις προκλητικές εξουσίες των Πρωθυπουργών.

Δηλαδή να επανέλθουν τα προνόμια του Προέδρου της Δημοκρατίας κι αυτός να εκλέγεται από τον λαό.

Αντικαταστήσαμε τον Ανακτα Μονάρχη με τον Πρωθυπουργό Μονάρχη.

Οποιος γίνεται Πρωθυπουργός στην Ελλάδα είναι στην πράξη ελέω Θεού Μονάρχης. (βλ.Χρ.Γιανναράς – Ψηφίζουμε μονάρχη, όχι κόμμα)

Διαγράφει όποιων γουστάρει κι αναδεικνύει όποιον γουστάρει κι βάζει και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να υπογράφει ο,τι ο ίδιος γουστάρει.  (συμ-μωρία που λέει κι ο Ζουράρις)

Τέλος να καταργηθούν τα προνόμια που διαχωρίζουν τις κάστες και τις συντεχνίες από τους υπολοίπους, να πάω και ποιο μακρυά ακόμη κι αυτό που αποκαλούν κάποιοι “Ανθρώπινα δικαιώματα” είναι στην πραγματικότητα προκλητικό προνόμιο.

Σε μια δίκαιη ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία δεν υπάρχουν ομάδες, αλλά άνθρωποι-πολίτες οι οποίοι είναι μοναδικοί κι ανεπανάληπτοι σε όλη την Ιστορία, οχι άνδρες, γυναίκες, ολυμπιακοί, παναθηναικοί, αλλά πολίτες!

Κάθε άνθρωπος έχει αξία γιατί απλά είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, δεν χρειάζεται να τον βάζεις σε υπο-ομάδες, αν τον αντιμετωπίζεις ως Μοναδικότητα στην Ιστορία;

Προνόμια προστασίας πρέπει να έχουν μόνο, τα παιδιά μέχρι να γίνουν κι αυτοί πολίτες που είναι κι ο μοναδικός τρόπος διαιώνισης μιας κοινωνίας.

Αν γίνει το πρώτο (κυρίως) αλλά και το δεύτερο ώστε να έλθει ισορροπία στην κοινωνία, ισσορροπία Ελληνική και δίκαιη.

Μια νέα κοινωνική Σεισάχθεια, ώστε να ακολουθήσει κι η οικονομική.

Το μόνο μας όπλο η Παιδεία και δη η Ελληνική Παιδεία.

ΠΑΡΑΤΗΜΑ

* Σε ελεύθερη απόδοση:

“…κανένας δεν είναι δίκαιος με την θέλησή του αλλά από ανάγκη· γιατί η δικαιοσύνη δεν είναι αφ εαυτού της κάτι το καλό, αφού εκεί που καθένας θα νομίσει πως μπορεί να αδικεί, το κάνει. Γιατί κάθε άνθρωπος νομίζει, ότι η αδικία τον ωφελεί πολύ περισσότερο απ την δικαιοσύνη, και θα’ ναι σωστή η γνώμη του, όπως θα υποστηρίζει, όποιος πιστεύει σ αυτήν την θεωρία. …” 

Πλάτων Πολιτεία.


Αυγερινός Χατζηχρυσός
(ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2011)

Πηγή :  RAMNOUSIA