Η κατάρα του πλεονάσματος χτυπάει…

Του Γιώργου Κράλογλου

Για να παταχθεί το λαθρεμπόριο καυσίμων υποχρεώθηκαν, από τις 20 Δεκεμβρίου 2013, όλα τα βυτιοφόρα καυσίμων να γράφουν ή το σήμα της Εταιρίας καυσίμων ή το όνομα της Εταιρίας μεταφορών. Πέρασαν τέσσερις μήνες και τα « λευκά» βυτιοφόρα είναι όσα κυκλοφορούσαν… Το παράδειγμα αυτό ,μέσα στην καρδιά της κρίσης, είναι αρκετό για να δείξει πως η κυβέρνηση ξέρει… να στριμώχνει τις συντεχνίες.

Θέλετε άλλο παράδειγμα;

Η κυβέρνηση θεώρησε υπερβολικό τον αριθμό των εκπαιδευτικών μέσης εκπαίδευσης που εντάχθηκαν στο σύστημα τα προηγούμένα χρόνια και ειδικότερα με τους γνωστούς νόμους « παραθύρου» της Νέας Δημοκρατίας το 2007 και αποφάσισε να διώξει όσους περισσεύουν . Έγινε ένας κύκλος «διωγμού» από την πόρτα και πέρασαν όλοι από τα ανοικτά παράθυρα του νόμου σε διοικητικές υπηρεσίες…

Να πάμε στο άνοιγμα του επαγγέλματος στα φορτηγά. Έκλεισε το κόλπο των προνομίων με τις αποκλειστικές άδειες και άνοιξαν τα μαγαζάκια της διαφθοράς βάζοντας ως δικαιολογητικά για τις νέες άδειες αυτά που ζητάει η Αμερική για να κυκλοφορήσεις ένα ιδιωτικό διαστημόπλοιο…

Το ίδιο θα γίνει και με τους ταξιτζήδες.

Με την απελευθέρωση αδειών, το δικαίωμα ευρείας κυκλοφορίας και τα πολυθέσια ταξί, θα τους «κόψει» τα αυτιά που τους χάιδευε τόσα χρόνια (μετρώντας επί τρία ή επί τέσσερα τις δεκάδες χιλιάδες ψήφων) αλλά θα ανοίξει κύκλωμα μαφίας που θα οδηγήσει στο ίδιο αποτέλεσμα.

Το ίδιο γίνεται άλλωστε και με τον υπό εφαρμογή νέο νόμο κατάργησης των αδειοδοτήσεων.

Ορίζονται διαπιστευμένοι ιδιώτες για την χορήγηση των αδειών αλλά μετά θα πέφτουν επάνω στις επιχειρήσεις οι ορδές των κρατικών-ελεγκτών και μόνο από σύμπτωση θα γλιτώνεις από τα χέρια τους που πότε δεν τα βλέπεις γιατί είναι κάτω από το τραπέζι...

Στο ίδιο πλαίσιο βρίσκεται και το «μήλο της έριδος» με τους φαρμακοποιούς με τις άδειες και με τις συνταγογραφήσεις. Θα δείτε το αποτέλεσμα. Θα αλλάξει ο Μανωλιός και θα βάλει τα ρούχα του αλλιώς… ή θα ξεχάσουν να εφαρμόσουν αυτά που θα αποφασίσουν.

Τα ίδια και με τα ωράρια των καταστημάτων. Σε δύο χρόνια κανείς δεν θα ξέρει τι ισχύει και πότε ανοίγουν και κλείνουν τα μαγαζιά στην Ελλάδα ενώ θα ξέρει το ωράριο ακόμη και της Ζιμπάμπουε…

Τι άλλο να αναλύσεις επί της ουσίας της νέας δήθεν κόντρας με τις συντεχνίες όταν ο ίδιος ο υπουργός Ναυτιλίας εισηγούμενος το νομοσχέδιο για κίνητρα αύξησης ελλιμενισμού σκαφών αναψυχής στην Ελλάδα παραδέχεται πως συντηρούμε 800 λιμενικούς για να αλλάζουν φωτογραφίες σε διπλώματα και να μεταφέρουν στοιχεία από την μία άδεια στην άλλη ενώ οργιάζει η παράνομη αλιεία στην χώρα…

Τι άλλο να πεις όταν το καραγκιοζιλίκι τόσο της δήθεν κόντρας όσο και της δήθεν κατάργησης προνομίων και εξόφθαλμων εξυπηρετήσεων στις συντεχνίες δεν πρόκειται να μεταβληθεί στην Ελλάδα γιατί είναι συνδεδεμένο με το ίδιο το πολιτικό σύστημα.

Οι συντεχνίες είναι το μεγάλο και μοσχοανθρεμένο παιδί της μεταπολίτευσης και κάθεται στα δεξιά του πατερούλη-κράτους μαζί με τους κρατικούς υπαλλήλους, τους συντρόφους-σύμβουλους, τους χαϊδεμένους κρατικούς υπαλλήλους της Βουλής και τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

Τι συμβαίνει λοιπόν και δημιουργείται όλη αυτή η αντάρα αφού τίποτε δεν θα αλλάξει στην ουσία;

Απλούστατα χτυπάει η κατάρα του πλεονάσματος.

Γιατί το πλεόνασμα ( ο Θεός να το κάνει) ως ένδειξη φωτός για έξοδο από το τούνελ πρέπει να διατηρηθεί και να αυξηθεί και τα επόμενα χρόνια. Και αυτό σημαίνει κάποιες αναγκαστικές μεταρρυθμίσεις.

Βλέποντας οι συντεχνίες ότι οι κομματικοί στρατοί αφισοκολλητών και κλακαδόρων εξασφάλισαν ήδη θέση εντός των τειχών του ελληνικού σοβιέτ και άρα δεν κινδυνεύουν φοβούνται ότι κυβέρνηση και κόμματα (έχοντας δέσει τους υπολογισμένους ψήφους) πολύ πιθανόν να τους παραμερίσουν.

Σπεύδουν λοιπόν να δώσουν την μάχη τους με δύο στόχους. Να προλάβουν να βγουν από το «μίξερ» συντήρησης και παραγωγής του πλεονάσματος ή ρίχνοντας την κυβέρνηση να δώσουν μήνυμα για την επόμενη αφού θα έχουν παρατεταγμένους στο πλευρό τους και τους υποψηφίους για την εξουσία.

Συνεπώς η «μάχη» των συντεχνιών με την κυβέρνηση δεν θα έχει ούτε θετικό ούτε αρνητικό αποτέλεσμα γιατί οι πάντες βολεύονται από αυτήν την ίδια την κόντρα.

Η κυβέρνηση βολεύεται γιατί με την φασαρία που θα προκαλέσει η «κόντρα» θα δείξει στους δανειστές ότι κάνει μεταρρυθμίσεις. Η αντιπολίτευση βολεύεται γιατί θα «συμπαρασταθεί» ψαρεύοντας ότι μπορεί από ψήφους. Οι συντεχνίες βολεύονται γιατί θα θολώσουν τόσο πολύ τα νερά που κανείς δεν θα ξέρει στο τέλος τι θα γίνει και τι απορρίφθηκε. Το αποτέλεσμα δε θα είναι το γνωστό από χρόνια.

Δεν πρόκειται να εφαρμοστεί τίποτε από όσα θα αποφασιστούν.

Ρίξτε μια ματιά στα αποτελέσματα του πρόσφατου «πολέμου» με τα Πανεπιστήμια και θα καταλάβετε

Πηγή : capital.gr