Χρυσή Αυγή και η Άνοδος του Φασισμού (Εξαιρετικό άρθρο της Guardian για την χρυσή αυγή)

Οι φασίστες δεν πολλαπλασιάζονται ξαφνικά στην Ελλάδα – οι ιδέες τους έχουν διεισδύσει σταδιακά στην συνείδηση ​​του κοινού.

Η Χρυσή Αυγή έχει τώρα μια μάλλον ισορροπημένη γεωγραφική κατανομή και κατανομή ως προς τα φύλα, ελαφρώς υψηλότερα μεταξύ των ανδρών και κυρίως των δεξιών περιοχών, αλλά και μια σαφή κοινωνική βάση - κυρίως μικρών ιδιοκτητών, άνεργοι, μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, καθώς και τον εγκληματικό υπόκοσμο.

Αν μη τι άλλο, η Ελλάδα ήταν, μαζί με τη Βρετανία, μια από τις πολύ λίγες χώρες που δεν ανέπτυξαν κανένα μαζικό φασιστικό κίνημα πριν από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο

Οι φασίστες δεν πολλαπλασιάζονται ξαφνικά στην Ελλάδα. Αντίθετα, οι ακροδεξιές ιδέες έχουν διεισδύσει σταδιακά στην συνείδηση ​​του κοινού, και έγιναν mainstream τα τελευταία 20 χρόνια.

Οι μετανάστες πρώτα αναθεματίστηκαν από το ίδιο το κράτος. Τους φυλάκισαν και τα δικαιώματά τους ακυρώθηκαν στην πράξη. Οι γραφειοκράτες απέτυχαν να επιβάλλουν μια προστατευτική εργατική νομοθεσία.

Η αστυνομία και το δικαστικό σώμα δεν κατεδίωξαν τους φασίστες στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας, η οποία είναι περισσότερο ή λιγότερο επαρκής και δεν τιμώρησαν τις ρατσιστικές επιθέσεις, τον αντισημιτισμο και την διάδοση του μίσους, όλα σήματα κατατεθέντα της Χρυσής Αυγής.

Η άνοδος του φασισμού οφείλει επίσης πολλά στην την ενσωμάτωση του στα μέσα ενημέρωσης. Ουσιαστικά δεν ρυθμίζονται από το κράτος και κατέχονται από λίγους μικρούς Berlusconis, τα ελληνική τηλεοπτικά κανάλια έχουν εδώ και δεκαετίες καλλιεργήσει τον σοβινισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό το μίσος κατά των μεταναστών.

Τώρα παρουσιάζουν συνήθως τα στελέχη της Χρυσής Αυγής ως κανονικούς ανθρώπους, δείχνουν την πιο ελαφρά πλευρά τους, ακόμη και τους μετατρέπουν σε εικόνα λαιφσταιλ ή τηλε-προσωπικότητες. Συζητούν σπάνια για τα βίαια εγκλήματα για τα οποία πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν κατηγορηθεί ή καταδικαστεί.

Περισσότερο ανησυχητική είναι η ευκολία με την οποία οι συντηρητικοί δικαιολογούν τις φασιστικές ενέργειες. Η πρόσφατη βίαιη επίθεση από τον Κασιδιάρη, χαιρετήθηκε από πολλούς στην δεξιά και αποδείχθηκε ότι έφερε ψήφους.

Ο επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας για τη Βόρεια Ελλάδα αμέσως δήλωσε ότι το κόμμα του και η Χρυσή Αυγή ήταν "αδελφές οργανώσεις", χωρίς να προκαλέσει οποιαδήποτε κριτική μεταξύ των συναδέλφων του.

Τα προνομιακά στρώματα και οι παραδοσιακούς πολιτικοί βλέπουν όλο και περισσότερο την καλλιέργεια ενός φασιστικού μαζικού κινήματος ως νόμιμη απάντηση στην άνοδο της αριστεράς. Σε συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής αποδιάρθρωσης, αυτό μπορεί να έχει εκρηκτικές συνέπειες.

Η αριστερά υποτιμάει οικτρά αυτή την απειλή όλα αυτά τα χρόνια, ελπίζοντας ότι θα εξατμιστεί από μόνη της. Η ηγεσία της δεν έχει ακόμα καμία στρατηγική για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του φασισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πρόσφατα είχε τη δημοκρατική ομαλότητα δεδομένη, ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα φαίνεται αποφασισμένο να επαναλάβει όλα τα λάθη των Γερμανών κομμουνιστών, που έφεραν τον Χίτλερ στην εξουσία.

Και τα δυο κόμματα αρνήθηκαν να κινητοποιηθούν όταν η Χρυσή Αυγή, με την υποστήριξη της αστυνομίας, δημιούργησε ένα φέουδο σε κεντρική γειτονιά της Αθήνας. Πέρασαν χρόνια «ξεγνοιασιάς», στα οποία χιλιάδες επιθέσεις εναντίον των μεταναστών προκάλεσαν ελάχιστες αντιδράσεις, οδήγησαν ακόμη και βουλευτές να χτυπηθούν μπροστά στις κάμερες. Και ακόμα και τότε, αρνήθηκαν να καλέσουν για μαζική κινητοποίηση ενάντια στους τραμπούκους. Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι, όταν οι φασίστες χτυπούν την ηγεσία της αριστεράς, η τελευταία δείχνει μια χριστιανική πραότητα.

Ο Φασισμός εχει δυναμική ασθενέστερη από ό, τι στη δεκαετία του 1930, αλλά είναι επικίνδυνος και πάλι. Οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν παίξει με τη φωτιά για πάρα πολύ καιρό. Η Καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, πέτυχε αυτό που ο ίδιος ο Φύρερ είχε αποτύχει, στη δημιουργία ενός ναζιστικού κόμματος στην Ελλάδα.

Παρόμοια κατορθώματα, θα απαιτούν λιγότερη προσπάθεια και σε άλλες χώρες.

Αντιπληθωριστικη οικονομική πολιτική που αναμιγνύεται με μια ανεκτική κατάσταση των φασιστικών ενεργειών, ένα πλέγμα από συμπαθοντα μέσα ενημέρωσης, μια δεξιά που χρειάζεται συμμάχους στους δρόμους και μια κοιμισμένη αριστερά είναι μια συνταγή για καταστροφή.

Τα "αδέλφια" της Χρυσής Αυγής θα περιπολούν στο Μπολζάνο η’ στο Μπέρμιγχαμ νωρίτερα από ό, τι φανταζόμαστε.

Πηγή :  ramnousia.com