Τι να πρωτοθυμηθώ, λοιπόν, και τι να πρωτοξεχάσω !!!

Τον Αντωνάκη, τον κρυψίνου, δειλό και συνεσταλμένο ευρωβουλευτάκο που, με μηδαμινή παρουσία στα ευρωκοινοβουλευτικά δρώμενα, αρνιόταν να δώσει συνέντευξη-ρουτίνας ακόμη και για το Κανάλι της Βουλής.
 

Σήμερα είναι πρωθυπουργός.
 

Τον Βαγγέλη που τον υποδέχθηκα ως Γενικός Γραμματέας της Ενωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων, στην Γενική Συνέλευση της Ενωσης στη Θεσσαλονίκη και με προσπέρασε, χωρίς να με χαιρετίσει, αναζητώντας το βήμα για να κάνει την ...ομιλία του.
Σήμερα είναι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών.
 

Την Μαρία, που μ' αποκαλούσε "γειά σου σύντροφε" κάθε φορά που την συναντούσα στο Συμβούλιο της Ευρώπης και ήτανε πρώτη στα τραπεζώματα που γίνονταν με έξοδα της Βουλής στο Στρασβούργο.
Απλή, δεν λέω, τις γαρίδες με τα χέρια έτρωγε και αυτό ήταν ίσως που εκτιμήθηκε και σήμερα είναι Επίτροπος Αλιείας της ΕΕ.
 

Την Αννούλα, που χρημάτισε Επίτροπος της χώρας για τα αγροτικά θέματα κι' ένα βράδυ, σε δείπνο που είχε παραθέσει ο έλλληνας πρέσβης στο Στρασβούργο, δεν ήξερε να μου απαντήσει σε ερωτήσεις για τις προϋποθέσεις χορήγησης των αγροτικών επιδοτήσεων.
Τον Φαήλο που τον έβλεπα, σχεδόν κάθε βράδυ, με την λαδωμένη του γραβάτα να καταβροχθίζει σουβλάκια στην "Αγγελική" στον Κορυδαλλό συνεγαλεζόμενος με όλο το μπασκινιαριό-πελάτες του, στην περιοχή.
 

Σήμερα είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού και διαμορφώνει, μέσω φβ και τουϊτερ, πολιτική...
Τον Κώστα τον μπουχέσα, που κατσικώθηκε στο σβέρκο της Ελλάδας ως πρωθυπουργός και πού όταν κατέβηκε στο αεροδρόμιο του Στρασβούργου, με τον Ακη τον Σπηλιωτόπουλο και έναν τύπο που του κουβάλαγε τα κουστούμια, ως νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, δεν τον περίμενε ούτε ένας από τους Χριστιανοδημοκράτες που υποτίθεται ότι θα συναντούσε για "υψηλές" επαφές.
 

Τον Θοδωρή τον Ρουσσόπουλο που, ενώ ήταν πανίσχυρος υπουργός Τύπου της κυβέρνησης του Κωστάκη του Καραμανλή, έκλανε μαλί και μόνον στο άκουσμα του ονόματος της Ντόρας.
Την ίδια την Ντόρα που, ενώ είχε κλεισθεί, ως βουλευτής τότε της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, μία ώρα με τον Ισμαήλ Τζέμ στην σουϊτα του στο Χίλτον της Κωνσταντινούπολης, ήθελε να μας πείσει ότι συζητούσαν για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
 

Για κάτι δουλειές του Ισίδωρου, που περίμενε στο λόμπυ του ξενοδοχείου κουβέντιαζε αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να γίνει υπουργός Εξωτερικών και να βάλλει φαρδιά-πλατειά την υπογραφή της στο σχέδιο των μυστικών πτήσεων και απαγωγών της CIA στην Ευρώπη.
 

Τον πρώην Επίτροπο της Ελλάδος στην ΕΕ Σταύρο Δήμα που, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μου είχε πεί ότι αν έκαναν κόμμα οι "πισωγλέντηδες" όλων των κομμάτων στη Βουλή, θα κυβερνούσαν για πολλά χρόνια.
 

Γι' αυτό σας λέω ρε κοροϊδα, μην μου ανοίγεται το στόμα.
Και κυρίως μην μου λέτε ότι μιλάω με κλισέ...

Μακριά από μένα, είμαι ανατρεπτικός, καταλυτικός και ...."αυτοκτονικός" τύπος.

του Nikos Roussis απο το Facebook