Η πολιτική ελίτ υπαίτια για το ελληνικό δράμα

Ο κύριος υπαίτιος για το ελληνικό δράμα είναι η πολιτική ελίτ της χώρας, δήλωσε ο Βέλγος επίτροπος Κάρελ Ντε Χουχτ, χαρακτηρίζοντας “πράγματι εντυπωσιακό” το μέγεθος της κακοδιαχείρισης στην Ελλάδα. Παράλληλα υποστήριξε ότι η ευρωπαϊκή αντιμετώπιση της κρίσης υπήρξε και εξακολουθεί να είναι η ενδεδειγμένη, ενώ εμμέσως πλην σαφώς τάχθηκε υπέρ της περαιτέρω ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών της.

Στη συνέντευξή του στη βελγική εφημερίδα «De Standaard», ο Ντε Χουχτ υποστήριξε ότι αν δει κανείς τις προσπάθειες που έχει καταβάλει η ΕΕ τις τελευταίες δεκαετίες για την Ελλάδα, δύσκολα μπορεί να προσάψει ότι ήταν φειδωλή. Συνέκρινε την ευρωπαϊκή βοήθεια με το αμερικανικό Σχέδιο Μάρσαλ μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που ισοδυναμούσε με το 2% του ΑΕΠ εκείνης της εποχής και δόθηκε άπαξ, λέγοντας: «Εμείς εδώ και αρκετές δεκαετίες δίνουμε στην Ελλάδα το 2-3% του ΑΕΠ της, μεταξύ άλλων, μέσω των διαρθρωτικών ταμείων».

Στη συνέχεια αναρωτήθηκε πού πήγαν αυτά τα λεφτά, απαντώντας ο ίδιος: «Ο κύριος υπαίτιος για το ελληνικό δράμα είναι η ίδια η πολιτική ελίτ της χώρας. Το μέγεθος της κακοδιαχείρισης αυτής της χώρας υπήρξε πράγματι εντυπωσιακό».

Σημείωσε ότι και το 2014 θα χρειαστεί να δοθεί επιπρόσθετη βοήθεια, αλλά υπογράμμισε ότι σε εποχές κρίσης υπάρχουν όρια στην αλληλεγγύη που θέλουν να επιδείξουν άλλες χώρες. Υποστήριξε ότι το σημαντικό είναι να υπάρξει μια νέα οικονομική δυναμική στην Ελλάδα, προσθέτοντας ότι σταδιακά δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο. Σε μια τέτοια περίπτωση, ανέφερε, θα μεγαλώσει η πολιτική προθυμία ώστε να γίνει αυτό το βήμα (νέο κούρεμα) το 2014. Αλλά πρώτα θέλουμε να δούμε εάν έχουμε φτάσει κάπου με τις προσπάθειες που έχουμε καταβάλει.

Αναφορικά με το ερώτημα αν θεωρεί αποτελεσματικούς τους χειρισμούς της Κομισιόν ή αν αναγνωρίζει ως λάθος την υπερβολικά μεγάλη έμφαση στη λιτότητα, ο Βέλγος επίτροπος απάντησε ότι πιστεύει πως η προσέγγιση της ΕΕ υπήρξε κι εξακολουθεί να είναι σωστή.

«Ουδέποτε υπήρξα σύμφωνος με την ανάλυση των Κρούγκμαν και Ντε Γκράου ότι δεν πρέπει να υιοθετούνται πολιτικές λιτότητας σε περιόδους κρίσης, παρά μόνον αν τα πράγματα πάνε καλύτερα. Ξέρετε γιατί; Διότι εάν, για παράδειγμα, τα πράγματα πάνε καλύτερα στο Βέλγιο, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνεις περικοπές, επειδή θα εντείνονται οι πιέσεις για επιπλέον παροχές. Και στις άλλες χώρες ισχύει το ίδιο» κατέληξε.

Πηγή :  enet.gr