Αν τα σπίτια ήταν Τράπεζες. Του Κώστα Βαξεβάνη
Αν τα σπίτια ήταν Τράπεζες, προφανώς θα τα είχαν σώσει. Δεν θα έμπαινε κανένα θέμα πλειστηριασμού. Πόσο ηθικό είναι,αναρωτιούνται μερικο...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι ελληνικές Τράπεζες, ανακεφαλαιοποιήθηκαν, δηλαδή επιδοτήθηκαν με τα χρήματά μας τα οποία μπαίνουν στο ελληνικό χρέος για να διασωθούν.Να μην καταρρεύσουν ήταν η επίσημη απάντηση. Και η απάντηση συνέχιζε,πως αν κατέρρεαν,θα κατέρρεε και η Οικονομία στο σύνολό της.
Δηλαδή σε μία Οικονομία της αγοράς, όπου ο βασικός κανόνας είναι πως επιβιώνει όποιος μπορεί και απαγορεύεται η κρατική παρέμβαση, το ελληνικό κράτος, παρενέβη και επιδότησε τις Τράπεζες, αντί να αφήσει να λειτουργήσουν οι νόμοι της αυτορρύθμισης και της αγοράς.
Ένα απλό ερώτημα είναι, γιατί το κράτος δεν παρεμβαίνει στις χιλιάδες επιχειρήσεις που κλείνουν κάθε μέρα; Γιατί δεν επιδοτεί, δεν δανειοδοτεί με χαμηλά επιτόκια τους επαγγελματίες που προσπαθούν να κρατήσουν τις επιχειρήσεις τους; Δεν είναι αυτό κομμάτι της αγοράς; Δεν καταρρέει η Οικονομία όταν καταρρέουν αυτοί;
«Μα οι ελληνικές Τράπεζες ζημιώθηκαν επειδή αγόρασαν Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία κουρεύτηκαν» απαντούν κάποιοι. Και τα ασφαλιστικά ταμεία αναγκάστηκαν να αγοράσουν Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία κουρεύτηκαν, αλλά τα αφήνουν να καταρρεύσουν μαζί με την Κοινωνική Ασφάλιση.
Αλλά γιατί οι Τράπεζες αγόρασαν Ομόλογα; Γιατί πήραν αυτό το ρίσκο, δεν απαντά κανένας. Μα γιατί σε συνεννόηση με τις κυβερνήσεις και την Τράπεζα της Ελλάδας, οι τραπεζίτες εξυπηρετούσαν το ελληνικό Δημόσιο στην δημιουργική λογιστική του, παίρνοντας ως αντάλλαγμα τη δυνατότητα να κάνουν ό,τι θέλουν στον Τραπεζικό τομέα.
Οι Τράπεζες, όπως έχουμε αποκαλύψει στο HOT DOC, δεν ζημιώθηκαν γιατί μολύνθηκαν από το ελληνικό Δημόσιο, αλλά γιατί έκλεψαν οι Τραπεζίτες, δάνεισαν δικές τους εταιρείες ή φίλους τους οι οποίοι συμμετείχαν σε εικονικές αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων, έδωσαν θαλασσοδάνεια χωρίς αντίκρισμα σε Μέσα Ενημέρωσης για να εξασφαλίσουν τη σιωπή τους, δάνεισαν ακόμη και μοναστήρια και καλογέρους για να κάνουν μπίζνες.
Αλλά ακόμη και αν ζημιώθηκαν από τον συναεταιρισμό με το κράτος, πήραν ένα ρίσκο στα πλαίσια της αγοράς. Γιατί πρέπει εγώ να πληρώσω το ρίσκο του Τραπεζίτη που για να εξυπηρετήσει την κυβέρνηση έκανε ό,τι ήθελε δίνοντας ταυτόχρονα θαλασσοδάνεια στα κανάλια;
Η άποψη πως οι Τράπεζες μολύνθηκαν από το Δημόσιο, είναι συγκαλυπτική των τεράστιων σκανδάλων που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία 10 χρόνια στην Τράπεζα της Ελλάδας και στις Τράπεζες συνολικά.
Αυτές οι Τράπεζες, ήταν που με ευθύνη τους (με βάση τους κανόνες της αγοράς πάντα) έδωσαν αφειδώς δάνεια σε ανθρώπους που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν. Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι καλούνταν ακόμη και τηλεφωνικώς να πάρουν ένα δάνειο «για την πιτυρίδα», δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν σήμερα.
Το αποτέλεσμα των κατασχέσεων θα είναι κατάρρευση νοικοκυριών, επιδείνωση των συνθηκών στην κοινωνία, κοινωνική αναταραχή. Ο βασικότερος μοχλός της Οικονομίας, δηλαδή ο άνθρωπος του οποίου θα κατασχέσουν το σπίτι, θα καταρρεύσει. Και η κατάρρευση των παραγωγικών μονάδων, του ανθρώπινου δυναμικού που είναι ήδη σε άθλια κατάσταση, είναι βασικότερο από την κατάρρευση των Τραπεζών.
Πρωτίστως Οικονομία είναι οι άνθρωποι. Χωρίς ανθρώπους, ακόμη και με Τράπεζες, δεν υπάρχει και δεν αναπτύσσεται Οικονομία. Παρ όλα αυτά με διάφορα προσχήματα, θα προχωρήσουν στους πλειστηριασμούς. Δεν θα διασώσουν τα νοικοκυριά με διευκολύνσεις, όπως έσωσαν τους μπατακτσήδες και τζαμπατζήδες (κατά Διβάνη) τραπεζίτες.
Πηγή : http://www.ramnousia.com/