Eπίδειξη ισχύος
Mία μοναδική ευκαιρία είχαν οι δημοσιογράφοι να δουν από κοντά τους θηριώδεις βαλλιστικούς πυραύλους TΟΠΟΛ-Μ, δυόμισι δεκαετίες περίπο...
https://to-synoro.blogspot.com/2013/07/epidiksh-isxuos.html
Ο ΤΟΠΟΛ-Μ αποτελεί τον τελευταίο απόγονο του TOΠΟΛ RS-12M (γνωστού και ως SS-25 «Δρεπάνι») που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1980 και ξανασχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου το 1992. Η πρώτη δοκιμή πραγματοποιήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1994. Άλλες δυο δοκιμαστικές βολές έγιναν τον Δεκέμβριο του 1997. Μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου του 1998 κατασκευάσθηκαν ακόμη 10 από αυτούς.
Η πρόσφατη επίδειξη έγινε όταν οι ρωσικές Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις άνοιξαν τις πύλες τους για να δουν από κοντά οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ τον διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο Topol-M, (ICBM όπως συνηθίζει να τον αποκαλεί το ΝΑΤΟ).
Ο ΤΟΠΟΛ, το όνομα του οποίου σημαίνει «λευκή λεύκα», αποτελεί ένα από τα όπλα-κλειδιά πρώτης γραμμής για την άμυνα της Ρωσίας και φυσικά ένα από εκείνα που θα προβλημάτιζε ακόμη και τους ...εξωγήινους, καθώς το βεληνεκές του φτάνει μέχρι και την τροπόσφαιρα !
Με τρεις πυραυλοκινητήρες των οποίων ο σχεδιασμός βασίστηκε στα μικρότερα αλλά φιλειρηνικά αδερφάκια, τους πυραύλους Soyuz, ο εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από ανθρακονήματα TOPOL, μπορεί να μεταφέρει τους 47 του τόννους με τις έξι κεφαλές, σε απόσταση 10.500 χιλιομέτρων και με την ασύλληπτη ταχύτητα των 7,5 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο κάτι που του επιτρέπει να φέρει τον Αρμαγεδώνα έξω από την πόρτα μας σε λιγότερο από 23 λεπτά, και εφόσον φυσικά αυτή βρίσκεται στα όρια του βεληνεκούς του. Aξίζει να σημειωθεί πως έχει την υψηλότερη ακρίβεια από κάθε άλλο πυραυλικό σύστημα στον κόσμο ενώ τα καύσιμά του είναι στερεάς μορφής.
Η εκτόξευσή του μπορεί να γίνει από σταθερή βάση, ωστόσο βγαίνει και σε ...μοντέλο με πιο... «πλούσιο εξοπλισμό», που του επιτρέπει να εγκαταλείπει το έδαφος ακόμη και από βάση μεταφερόμενη. Σήμερα, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις διαθέτουν 52 σιλό σταθερής εκτόξευσης και 18 πλατφόρμες μεταφερόμενης.
Με τρεις πυραυλοκινητήρες των οποίων ο σχεδιασμός βασίστηκε στα μικρότερα αλλά φιλειρηνικά αδερφάκια, τους πυραύλους Soyuz, ο εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από ανθρακονήματα TOPOL, μπορεί να μεταφέρει τους 47 του τόννους με τις έξι κεφαλές, σε απόσταση 10.500 χιλιομέτρων και με την ασύλληπτη ταχύτητα των 7,5 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο κάτι που του επιτρέπει να φέρει τον Αρμαγεδώνα έξω από την πόρτα μας σε λιγότερο από 23 λεπτά, και εφόσον φυσικά αυτή βρίσκεται στα όρια του βεληνεκούς του. Aξίζει να σημειωθεί πως έχει την υψηλότερη ακρίβεια από κάθε άλλο πυραυλικό σύστημα στον κόσμο ενώ τα καύσιμά του είναι στερεάς μορφής.
Η εκτόξευσή του μπορεί να γίνει από σταθερή βάση, ωστόσο βγαίνει και σε ...μοντέλο με πιο... «πλούσιο εξοπλισμό», που του επιτρέπει να εγκαταλείπει το έδαφος ακόμη και από βάση μεταφερόμενη. Σήμερα, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις διαθέτουν 52 σιλό σταθερής εκτόξευσης και 18 πλατφόρμες μεταφερόμενης.
Ο λόγος για τον οποίο οι Ρώσοι Στρατηγοί επέλεξαν τον συγκεκριμένο χρόνο να προβούν στην εν λόγω «φιέστα», μέχρι στιγμής παραμένει άγνωστος, δίνοντας το δικαίωμα στη φαντασία κάθε διεθνολόγου (ή και εσχατολόγου) να καλπάσει ελεύθερη, με διόλου απίθανη την περίπτωση να θέλουν να ελεήσουν την παγκόσμια ειδησεογραφία μέσα στο καλοκαίρι, ευαισθητοποιημένοι από τη γνωστή ρήση του Ουμπέρτο Έκο κατά την οποία «Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις»...
