Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Ερντογάν

Το κουβάρι στη Μέση Ανατολή
περιπλέκεται

  
Ο τούρκος πρωθυπουργός, προειδοποίησε την Συρία, ότι μελλοντική επίθεση εναντίον τουρκικού εδάφους θα είναι «θανάσιμο λάθος».
«Δεν μας ενδιαφέρει ο πόλεμος, αλλά ούτε απέχουμε πολύ» προειδοποίησε την συριακή κυβέρνηση ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όταν και δεύτερο - μέσα σε 48 ώρες - βλήμα, πυροβολικού αυτή τη φορά, από συριακό έδαφος χτύπησε περιοχή της Τουρκίας στα σύνορα με τη Συρία.

Η οβίδα έπληξε το χωριό Γιαγλιάνταγι, κοντά στην Αλεξανδρέττα, στην επαρχία Χατάι της νότιας Τουρκίας, χωρίς να υπάρξουν τραυματίες. Η Άγκυρα απάντησε πλήττοντας με πυρά πυροβολικού «θέσεις στη συριακή επικράτεια».
Όπως επισημαίνει το CNN, «η Συρία δεν έχει επιβεβαιώσει τους λόγους της προσβολή τουρκικού εδάφους… Στον 18μηνο ανταρτοπόλεμο εναντίον του καθεστώτος Άσαντ, πάρα πολλές περιοχές στα σύνορα Τουρκίας –Συρία, έχουν εκκαθαριστεί, και αποτελούν «ασφαλή ουρανό» (safe heaven) για τις δυνάμεις των αντικαθεστωτικών ανταρτών.


Η Τουρκία ήταν ήδη αναμειγμένη στον συριακό εμφύλιο πόλεμο. Ο σουνιτικός αντικαθεστωτικός Ελεύθερος Συριακός Στρατός έχει τις βάσεις του στην τουρκική πλευρά της μεθορίου. Από εκεί προμηθεύεται, με τη βοήθεια δυτικών υπηρεσιών, οπλισμό και χρήματα και εκεί βρίσκει καταφύγιο. Χωρίς την υποστήριξη της Δύσης και της Αγκυρας, οι Σύροι αντικαθεστωτικοί δεν θα είχαν επιβιώσει στρατιωτικά.
Έτσι εκτός από την περίπτωση «λάθους στόχευσης του συριακού πυροβολικού με τα βλήματα να πέφτουν σε τουρκικό έδαφος, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο προβοκάτσιας από τους αντάρτες.



 
Πολεμικές προετοιμασίες

Περιμένοντας το πράσινο φως από τις ΗΠΑ για να ξεκινήσει, η Τουρκία έχει αρχίσει πολεμικές προετοιμασίες με στόχο τη Συρία.
Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις –γράφει η Χουριέτ- έχει ανακηρύξει «15 προσωρινές ζώνες ασφαλείας», στις ορεινές περιοχές της ανατολικής και νοτιοανατολικής Ανατολίας, χρησιμοποιώντας τις κουρδικές τους ονομασίες…
Μια στροφή της τουρκικής κυβέρνησης στη διαμάχη με τους Κούρδους να χρησιμοποιούν την μητρική τους γλώσσα, που σημαίνει πολλά στη σημερινή πολύπλοκη πολιτική κατάσταση που αντιμετωπίζει η τουρκική κυβέρνηση.
Το τουρκικό πυροβολικό συνεχίζει τις επιθέσεις του εναντίον συριακών στόχων στα σύνορα των δύο χωρών, όπως μετέδωσε σήμερα το δημόσιο τηλεοπτικό δίκτυο της Τουρκίας TRT.

Η Τουρκία ανταπέδωσε τα πυρά, αφού όπως ανακοινώθηκε, δέχτηκε πάλι πυρά συριακών όλμων σε ένα χωράφι στη νότια Τουρκία σήμερα, μία ημέρα μετά την προειδοποίηση που απηύθυνε ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Δαμασκό πως η Τουρκία δεν θα κάνει πίσω από φόβο για πόλεμο αν προκληθεί.

Είναι η τέταρτη μέρα των τουρκικών αντιποίνων για τα πυρά από την άλλη πλευρά των συνόρων, που είχαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν πέντε τούρκοι πολίτες την Τετάρτη. Αυτό το επεισόδιο θεωρείται και το πιο σοβαρό διασυνοριακό επεισόδιο βίας στα όσα συμβαίνουν στη Συρία. όπου αρχικά είχαμε μία εισαγόμενη "εξέγερση για τη δημοκρατία" που ωστόσο έχει εξελιχθεί σε εμφύλιο πόλεμο με σεκταριστικούς τόνους.
Η Τουρκία, χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, ήταν κάποτε σύμμαχος του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ αλλά στράφηκε εναντίον του και σήμερα έχει δεχτεί σχεδόν 100.000 σύρους πρόσφυγες σε καταυλισμούς στο έδαφός της, έχει δώσει καταφύγιο σε ηγέτες των ανταρτών και έχει ηγηθεί των εκκλήσεων στον Άσαντ να παραιτηθεί. Οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας είναι κατά πολύ μεγαλύτερες και καλύτερα εξοπλισμένεες από της Συρίας.

Ωστόσο, όπως έχει δηλώσει σύμβουλος του Τούρκου πρωθυπουργού, πρόθεση της Τουρκίας δεν είναι να κηρύξει τον πόλεμο στη Συρία και πρόσθεσε ότι οι επιθέσεις αυτές, καθώς και η επεξεργασία ενός σχεδίου νόμου που θα επιτρέπει στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να προχωρούν σε επεμβάσεις σε συριακό έδαφος, θα πρέπει να εκληφθούν ως σαφής προειδοποίηση προς το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Δεν αρκεί όμως, η «εν λευκώ» εξουσιοδότηση της Εθνοσυνέλευσης στην τουρκική κυβέρνηση να αρχίσει επιχειρήσεις «όποτε κρίνει απαραίτητο».
Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση Ερντογάν (ο πρωθυπουργός της περιφερειακής δύναμης όπως την περιγράφουν τα δυτικά Μέσα), έχει πολλά μέτωπα ανοιχτά.

# Στα νοτιοανατολικά, η κουρδική εξέγερση προκαλεί καθημερινή αιμορραγία στο τουρκικό στράτευμα, που μπαινοβγαίνει αυθαίρετα με την πρόφαση ότι κυνηγά αντάρτες του ΡΚΚ, στο ιρακινό έδαφος.
# Το ημιανεξάρτητο (με τις ευλογίες των αμερικανών) βόρειο ιρακινό Κουρδιστάν, αποτελεί ένα αγκάθι στην καρδιά της τουρκική πολιτικής επειδή, δεν γνωρίζει τι θα γίνει μετά την επικράτηση των αντικαθεστωτικών στη Συρία. Μήπως δηλαδή επαναληφθεί το πείραμα και με τους Κούρδους της Συρίας.
# Με δίκες εναντίον ανωτάτων και ανώτερων αξιωματικών, ο Ερντογάν προσπαθεί να δείξει ποιος έχει το επάνω χέρι στην χώρα.
# Μια ενδεχόμενη «στρατιωτική νίκη» στο πρόβλημα με τη Συρία, δεν είναι ξεκάθαρο, αν θα ευνοήσει την κυβέρνηση ή τον τουρκικό στρατό.
Όπως γράφει ο Σπήγκελ, οι τουρκικές επιθέσεις αντιποίνων εναντίον της Συρίας, σημαίνουν μία νέα επικίνδυνη φάση σε μια διαμάχη που απειλεί να γίνει περιφερειακή σύγκρουση. Και αποτελεί μια νέα φάση σε έναν εμφύλιο πόλεμο και μια απειλή για νέα ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή.

Για το λόγο αυτό ο Ερντογάν, έχει περιοριστεί, ως τώρα, σε κινήσεις εντυπωσιασμού, όπως η ενίσχυση της τουρκικής ναυτικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στον ναυτικό έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής των ακτών της Συρίας.
Ο τουρκικός Στόλος απέπλευσε από την κύρια βάση του στο Golcuk, πέρασε τα Δαρδανέλια, με κατεύθυνση την Μεσόγειο εντείνοντας την στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή όπως είχε κάνει πάλι η Αγκυρα την περίοδο που προσπαθούσε να «τρομοκρατήσει» την Κύπρο και το Ισραήλ ώστε να μην προχωρήσουν στις εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στην δύναμη αυτή συμμετέχουν τέσσερις φρεγάτες πέντε πυραυλάκατοι τρία πλοία Ακτοφυλακής και ένα πλοίο ανεφοδιασμού στόλου. Ο στολίσκος, προστατεύεται από αδιευκρίνιστο αριθμός υποβρυχίων καθώς και μαχητικάF-16 και αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας.

Οι κινήσεις αυτές του τουρκικού στόλου όμως δυσαρεστούν ιδιαίτερα την Ρωσία, που έχει πόντους στη Συρία, με την παροχή ελλιμενισμού στη ναυτική βάση της Ταρτούς (Ταρσό), όπου βρίσκεται και η τελευταία στρατιωτική βάση της Ρωσίας, εκτός των συνόρων της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης, χρησιμοποιώντας τις ναυπηγικές εγκαταστάσεις, αλλά και γενικότερα διατηρώντας την ως τη μόνη βάση ανεφοδιασμού του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο.
 

Ο "καλός" γείτονας...

Στον συριακό εμφύλιο που έχει πάρει δραματικές διαστάσεις, η Άγκυρα είναι σαφώς με την πλευρά των αντικαθεστωτικών, πολλούς από τους οποίους φιλοξενεί και προστατεύει στο έδαφός της. Χώρια που σχεδόν όλος ο ανεφοδιασμός των αντικαθεστωτικών περνά από τα τουρκο-συριακά σύνορα.
Στο τουρκικό έδαφος, φιλοξενείται επίσης, μια μεγάλη αμερικανική βάση ραντάρ που έχει στόχο το Ιράν, μετατρέποντας έτσι την Τεχεράνη από τον παλαιότερο και σταθερότερο γείτονά της, σε ένα επιφυλακτικό συνομιλητή.

Το πρόβλημα μεγαλώνει αν προσθέσει κάποιος και το Ιράκ, του οποίου ο πρόεδρος Αλ Μαλίκι έχει στραφεί κατά της Άγκυρας και ζητά την απομάκρυνση της τουρκικής βάσης στο Βόρειο Ιράκ που χρησίμευε από τη δεκαετία του 90, για τον πόλεμο κατά του ΡΚΚ.

Ιράκ και Συρία προσβλέπουν προς το Ιράν και τη Ρωσία για στήριξη. Και πέρα από την φραστική υπεράσπιση, η Δύση και το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν έχουν προσφέρει τίποτε περισσότερο προς τον Ερντογάν στην αντιπαράθεσή του με το καθεστώς Άσαντ. Μπροστά λοιπόν σε ένα τόσο ασταθές περιβάλλον, οι τουρκικές πολεμικές ιαχές μπορεί να μείνουν προς το παρόν στα χαρτιά.
έτσι, με πολύ ενδιαφέρον αναμένεται η επίσκεψη του ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στις 15 Οκτωβρίου στην Τουρκική πρωτεύουσα.


Εσωτερικές αναταράξεις

Στο εσωτερικό, όμως τα πράγματα για τον Ερντογάν, δεν είναι ρόδινα. Παρ’ όλο που οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί των συγχαίρουν για την ανόρθωση της τουρκική οικονομίας, η κατάσταση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «ρόδινη» για το τουρκικό εργατικό δυναμικό. Ούτε για τα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα.

 Χώρια που υπάρχει και η σύγκρουση με το στρατιωτικό κατεστημένο.
Ανακριτική επιτροπή που εξετάζει τα σχέδια πραξικοπήματος, που είχαν εξυφανθεί από τούρκους ανώτατους ανώτερου αξιωματικούς εξέτασε χτες, τους βαρόνους του τουρκικού Τύπου.

Ανάμεσά τους ο Ayd?n Dogan, επίτιμος πρόεδρος του Dogan Holding, ο Dinc Bilgin, πρώην ιδιοκτήτης αρκετών Μέσων όπως ο τηλεοπτικό σταθμός ATV και η ημερήσια εφημερίδα Sabah, ο Mehmet Emin Karamehmet, ιδιοκτήτης του Cukurova Media Group, ο Turgay Ciner, ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου Ciner Publishing Holding και ο Zafer Mutlu, πρώην διευθυντής μεγάλων τουρκικών εφημερίδων.

Πηγή :http://styx.gr/