Περιμένοντας την δόση μας
Και μη χειρότερα Μ ου λείπει το πολιτικό βαρόμετρο της κοινωνίας μας, επειδή συνταξιοδοτήθηκε ο πάνω απ’ όλα φίλος μου (πέρα από...
Μ ου λείπει το πολιτικό βαρόμετρο της κοινωνίας μας, επειδή συνταξιοδοτήθηκε ο πάνω απ’ όλα φίλος μου (πέρα από κάθε συγγενικό προσδιορισμό) Δημήτρης, που ήταν κάτι σαν ανταποκριτής μου στο κέντρο της Αθήνας. Ο αναμεταδότης των όσων συμβαίνουν στο κέντρο, παρακολουθώντας αδιάκοπα α γεγονότα στη μεγάλη τζαμαρία μπροστά από τον πάγκο του φαρμακείου του. Επειδή αποφεύγω να κατεβαίνω στο κέντρο, και προσπαθώς να παρακολουθήσω τα τεκταινόμενα από την οθόνη του υπολογιστή...
Τα τηλεφωνήματά του Δημήτρη, πριν από το καλοκαίρι, ήταν συνεχή. Μου μετέφεραν όχι μόνο στιγμιότυπα καθημερινής κυκλοφοριακής τρέλας, αλλά και βαθυστόχαστες παρατηρήσεις από την επικοινωνία του με τους πελάτες του φαρμακείου του. Σ΄ένα πόστο - όπου υπήρχε φαρμακείο από τις αρχές του περασμένου αιώνα- (με ιδρυτή τον παππού του) οι σχέσεις του με τους πελάτες της παλιάς αθηναϊκής γειτονιάς τον καθιστούσανν ταυτόχρονα κοινωνό καθημερινών προβλημάτων.
- «Η ανησυχία του κόσμου πέρασε. Θα μας τη δώσουν τελικά την 6η δόση», μου είχε πει πρίν καιρό, αντί για καλημέρα...
Τι μου ήρθε και τα θυμήθηκα αυτά; Επειδή μας είχαν πρήξει πως «τα λεφτά φτάνουν δεν φτάνουν ως το Ιούνιο», και τώρα μας λένε πως μάλλον θα πάρουμε τη «δόση μας» κατά τις 25 Νοεμβρίου. Πως ζούμε ακόμα; Και πως θα ζήσουμε άλλον ένα μήνα;
Αλλά έχει παρασωπάσει η λεγόμενη σιωπηλή πλειοψηφία, που έχει περάσει τα πάνδεινα, από τότε που ο GAP ο ελάσσων με εκείνο το ανεκδιήγητο επιτελείο του, μας έμπασε στα δεινά του ΔΝΤ... Για να έρεθει να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο του GAP ο συμμαθητής του, με άμεσο συνεργάτη τον πληθωρικό σε όλα Μπένι, που χαμαιλέων συμμετέχει σε όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Και υποστηρίζει ότι συνεχίζει το έργο του διασώστη...
Αλλά ούτε ο κωλοτούμπας Αντωνάκης (πρώην αντιμνημονιακός) ούτε ο Μπένι, ούτε ο (κρίμα) Φώτης έχουν κάτι να δικαιολογηθούν για
# τους χιλιάδες νέους που περιμένουν ένα σημάδι έξω από τα γραφεία εύρεσης εργασίας, πριν πάρουν το δρόμο για μετανάστες,
# όλους εκείνους που πληρώνουν ευρούλια (όχι ένα, αλλά ένα και τόσο ανά γιατρό) προκειμένου να κλείσουν ραντεβού στον ΕΟΠΥΥ,
# σ΄όλους εκείνους που συγκεντρώνουν τα πεταμένα λαχανικά όταν τελειώσουν οι λαϊκές,
# σ΄όλους εκείνους που προσπαθούν να επιβιώσουν χάρη στην φιλανθρωπία κάποιων οργανώσεων,
# στους απόμαχους που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με συντάξεις που αποφασίζουν οι χαρτογιακάδες της τρόικα, που κυβερνούν τη χώρα, με την έγκιρση των μαριονετών που το παίζουν κυβέρνηση ανεξάρτητου κράτους μέλους της ΕΕ (όπου μόλις μπαιναμε θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια) κι ας είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας,
# στους μισθωτούς που (όσοι πληρώνονται ακόμα) –επειδή έχει δημιουργηθεί η νέα τάξη των «εθελοντών» που φορούν φέσι - θα παίρνουν φιλοδωρήματα,
# χώρια το δωράκι στους συμβολαιογράφους, με την καθιέρωση της μετατροπής τους σε απαραίτητο συμπλήρωμα υποθηκοφύλακα...
Δεν έχω ακούσει ακόμα να βγει κάποια από τις πάμπολλες
«μη κυβερνητικές οργανώσεις» (αφού μας πουν από που επιχορηγούνται άραγε), λοιπόν, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των ημεδαπών ανέργων, αστέγων κλπ ημεδαπών αναξιοπαθούντων.
Και αντί να διοχετεύουν λίστες παραπλάνησης, οι 300, καλό θα ήταν να ψηφίσουν έναν νόμο που θα τους στερεί τα προνόμια ατινωρησίας που τους παρέχει ο νόμος Βενιζέλου. Όσο για όλα εκείνα τα γνωστά ονόματα των φοροφυγάδων την γλίτωσαν με την περαίωση. Απομένουν όσοι χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία, που περιμένουν κάποια νέα χαριστική ρύθμιση, ή να βαρέσουν εικονικό κανόνι.
Λαϊκή επιταγή είναι η παραδειγματική τιμωρία των καταχραστών. Και η επιστροφή των κλεμμένων.
Σε μια χώρα λοιπόν, που όλοι για κάποιο λόγο είναι υπεράνω του νόμου ας μην μας κοροϊδεύουν με συνθήματα όπως «πρώτα ο πολίτης», χωρίς να αναφέρονται σε ποιον από τους πολίτες αναφέρονται ή μάλλον σε ποια κοινωνική τάξη, επειδή πάλι, είναι ξεκάθαρο το τοπίο και σ’ αυτόν το τομέα πια.
Έτσι, οι φόροι αυξάνονται, η τιμή των προϊόντων ανεβαίνει, μόνο οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν πάρει τον κατήφορο...
Αλλά τώρα πια, όλοι καταλάβαμε πως ήταν στημένο το παραμύθι με τη δήθεν απειλούμενη χρεοκοπία, προκειμένου να παραλύσουν τις αντιδράσεις του τρομοκρατημένου ελληνικού λαού, πετυχαίνοντας έτσι να τον μετατρέψουν σε «πειραματόζωο» πανευρωπαϊκής χρησιμότητας».
Πηγή : http://styx.gr