Κι ενώ ημείς άδομεν...
Και καθώς στην Ελλάδα ασχολούμαστε με το ποιος θα κυβερνήσει, ποιος θα μπει στη Βουλή ή όχι και ποιος θα συνεργαστεί ή θα κάνει ναζάκι...
Η χώρα από το 2003 και μετά γνωρίζει μια σημαντική ανάπτυξη, με κύριο μοχλό την μεταποίηση και τις εξαγωγές, τον τουρισμό, τον κατασκευαστικό τομέα και τις υπηρεσίες. Η γραφειοκρατία έχει περιοριστεί αρκετά τα τελευταία χρόνια και η απονομή Δικαιοσύνης είναι ταχύτερη.
Η Τουρκία, αφ’ ετέρου, μολονότι μια αχανής, ανομοιογενής χώρα με τεράστια εσωτερικά προβλήματα και μεγάλο πληθωρισμό, φαίνεται επίσης να έχει βρει τους ρυθμούς ανάπτυξής της, μετά από τη χρηματοοικονομική κρίση που αντιμετώπισε το 2001. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η τουρκική οικονομία αυξήθηκε με ρυθμό 8%, κατά το 2011, καταγράφοντας έτσι τον δεύτερο μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης, μετά από την Κίνα, μεταξύ των χωρών της Ομάδας G20. Επί του παρόντος, οι εταιρείες προετοιμάζονται για την έλευση του τουρκικού εμπορικού κώδικα, ο οποίος αποτελείται από 1500 άρθρα και αναμένεται να οδηγήσει σε σημαντική διαφοροποίηση στην εταιρική διαφάνεια και υπευθυνότητα των εταιρειών.
Στα 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια ανήλθαν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στον τουρκικό βιομηχανικό τομέα το πρώτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με προσωρινά στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας. Βάσει των στοιχείων αυτών, οι ξένες επενδύσεις στην τουρκική βιομηχανία αυξήθηκαν κατά 191% (σε ετήσια βάση) τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2012, ενώ ξένες επενδύσεις ύψους περίπου 855 εκατ. δολαρίων ήρθαν στην Τουρκία από ασιατικές χώρες την παραπάνω περίοδο (Πηγή: Ημερησία).
Ίσως οι παραπάνω χώρες, τις οποίες μέχρι πρότινος θεωρούσαμε τους φτωχοσυγγενείς της περιοχής, θα μπορούσαν να μας διδάξουν κάποια πράγματα και πάνω απ’ όλα ότι ανάπτυξη της Οικονομίας χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα και επενδύσεις, που ασφαλώς προϋποθέτουν τα ανάλογα κίνητρα, δεν μπορεί να υπάρξει. Άλλωστε όσες ξένες εταιρείες αναγκάσαμε να φύγουν από την Ελλάδα, όπως Datsun, Pirelli κλπ., εγκαταστάθηκαν σε μία από τις εν λόγω χώρες.