Φταίει και ο Πρόεδρος Χριστόφιας

Είτε αναπέμποντας τον νόμο είτε κυρώνοντάς τον, ο Πρόεδρος καλείται να πληρώσει το λάθος της επιλογής της κ. Αντωνιάδου

Αν τελικά κυρωθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τεθεί σε ισχύ με τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα ο νόμος που ψήφισε η Βουλή για τις διαδικασίες διαπραγμάτευσης για το φυσικό αέριο, οι παντός είδους συγγραφείς κειμένων για το θέμα, θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πρόσθετο πρόβλημα: Αναφερόμενοι στην κ. Πραξούλα Αντωνιάδου δεν θα μπορούν πλέον να τη χαρακτηρίζουν σαν αρμόδια υπουργό για να αποφεύγουν το "κατεβατό" του τίτλου τής "Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού".

Και αυτό γιατί θα παύσει να είναι η αρμόδια υπουργός. Της αφαιρείται πλήρως η εξουσία, αφού οι διαδικασίες και ο έλεγχος περνούν στα χέρια του Διευθυντή Ενέργειας Σόλωνα Κασίνη και της Γενικής Διευθύντριας Ζέτας Αιμιλιανίδη. Προνοείται βέβαια και ένας ρόλος για την Ελεγκτική Υπηρεσία και το Γενικό Λογιστήριο, αλλά η κ. Πραξούλα δεν θα έχει πια κανέναν ρόλο. Θα είναι μεν υπουργός, αλλά όχι αρμόδια!

Έτσι το αποφάσισε η συντριπτική πλειοψηφία των αντιπροσώπων του λαού. Μπορεί να λέγονται όσα λέγονται για κυβερνώσα Βουλή, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Διότι θα μπορούσε κάλλιστα να αντιπαραβάλει κανείς το γεγονός ότι πολλά θέματα πήραν έναν καλό δρόμο με ενέργειες των κομμάτων και της Βουλής, ενώ η Κυβέρνηση τελούσε σε αδράνεια ή αδυναμία. Κυριότερο, το θέμα της οικονομίας αναφορικά με το οποίο το Προεδρικό και το ΑΚΕΛ επέτρεψαν στις συντεχνίες να μετατραπούν σε κυβερνώσες και να εμποδίζουν ή να καθυστερούν τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.

Για "να λέμε και του στραβού το δίκαιο", υπάρχει μια έντονη παραδοξότητα στην απόφαση της Βουλής που θα πρέπει δικαίως να επισημάνουμε. Τι σόι προϊσταμένη του Σόλωνα Κασίνη ή της Ζέτας Αιμιλιανίδου θα είναι η υπουργός όταν οι υφιστάμενοί της θα έχουν πλήρη εξουσία για το φυσικό αέριο και δεν θα είναι υποχρεωμένοι να της δίδουν κανένα λογαριασμό; Και γιατί η Βουλή δεν έδειξε ανάλογη ευαισθησία επί υπουργίας, ας πούμε, του Ρολάνδη, του Λιλλήκα ή του Πασχαλίδη, όταν και πάλι ο Κασίνης, συνεργαζόμενος μαζί τους, ασχολείτο με το θέμα και άνοιγε ουσιαστικά με τις ενέργειές του δρόμους για να φθάσουμε εδώ που φθάσαμε;

Το θέμα είναι, πιστεύω, η ίδια η υπουργός. Τα κόμματα, εκτός του ΑΚΕΛ, αναζήτησαν τρόπους να της αφαιρέσουν τη σχετική με το αέριο εξουσία και το πέτυχαν (αν τελικά τεθεί σε ισχύ ο νόμος), έχοντας υπόψη -εκτός από την απόπειρά της να αναλάβει εξολοκλήρου την ευθύνη, θέτοντας σε καθεστώς αχρησίας τον κ. Κασίνη- και τη φιλοσοφία που τη διακρίνει (το background της) για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, όπως εν πολλοίς περιγράφεται στο βιβλίο που εξέδωσε με μια Τουρκάλα και την πρώην βοηθό του Αλεξάντερ Ντάουνερ.

Το βιβλίο εξεδόθη μεν προτού έρθουν τα χαρμόσυνα νέα για τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες, αλλά μέσα από τις γραμμές του "αναβλύζουν" σκέψεις και όραμα (της κ. Αντωνιάδου) που δεν συμβαδίζουν, όπως καταδείχθηκε, με τις σκέψεις και το όραμα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων της Κύπρου. Η κ. Αντωνιάδου είναι βέβαια αρκετά μορφωμένη (του London School of Economics), αλλά είναι γνωστό πως η Κύπρος είναι από τις πρώτες χώρες διεθνώς με πληθυσμό ανώτερης ακαδημαϊκής μόρφωσης.

Επομένως και πολλοί άλλοι είναι σε θέση να σκέπτονται και να οραματίζονται στο ίδιο επίπεδο, εκπροσωπώντας μάλιστα τον λαό, χωρίς να υιοθετούν κατ' ανάγκην το όραμα της κ. Αντωνιάδου για ενεργειακή ένωση της Κύπρου με την Τουρκία. Αντίθετα, θεωρούν το φυσικό αέριο πραγματικό δώρο του Θεού που οφείλουμε να το αξιοποιήσουμε στο έπακρο, προκειμένου να θέσουμε τέρμα στη μιζέρια μας και να δημιουργήσουμε νέα δεδομένα για την επίλυση του εθνικού μας ζητήματος. Πώς; Κερδίζοντας νέους φίλους και συμμάχους και περιορίζοντας τον ρόλο του πρώτου βιολιού που διεκδικεί για τον εαυτό της η Τουρκία, χωρίς μάλιστα να έχει η ίδια φυσικό αέριο.

Το θέμα είναι, λοιπόν, η κ. Αντωνιάδου. Η πειθαρχική έρευνα που διέταξε κατά του κ. Κασίνη δεν απέδωσε τα προσδοκώμενα. Τώρα της αφαίρεσε τις εξουσίες η Βουλή και πρέπει να αποφασίσει ο Πρόεδρος Χριστόφιας πώς θα αντιδράσει. Είτε αναπέμποντας τον νόμο είτε κυρώνοντάς τον, ο Πρόεδρος Χριστόφιας καλείται να πληρώσει το λάθος της επιλογής της κ. Αντωνιάδου ως αρμόδιας για το φυσικό αέριο υπουργού. Λάθος το οποίο πρόσφατα χαρακτήρισα με άρθρο μου ως μιαν από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της διακυβέρνησης Χριστόφια.

ΑΝΤΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

sigmalive.com