Η ανδρική ζώνη αγνότητας

Σύμφωνα με την Μίνι Τζόσελιν Ελντερς, καθηγήτρια ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Αρκάνσας, 70-80% των γυναικών και γύρω στο 90% των ανδρών αυνανίζονται, ενώ οι υπόλοιποι/ες ψεύδονται. 

Τα στοιχεία είναι γνωστά από τη δεκαετία του '50, όταν η έρευνα του Ινστιτούτου Κίνσεϊ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 92% των ανδρών και 62% των γυναικών (στην Αμερική τουλάχιστον) καταφεύγουν στην κατά μόνας ικανοποίηση. Το 2009, μάλιστα, η Μεγάλη Βρετανία, η Ολλανδία και άλλα κράτη της Ε.Ε.συμπεριέλαβαν τον αυνανισμό στα μαθήματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, θεωρώντας απολύτως υγιή τον οργασμό που έχουν οι νεαροί χειρώνακτες του σεξ. 

Τα πράγματα, βέβαια, δεν ήταν τόσο ρόδινα παλαιότερα όταν το επίμαχο αυτό ζήτημα αποτελούσε αντικείμενο ιατρικής παραπληροφόρησης και ακραίου κοινωνικού συντηρητισμού. Προειδοποιούσαν, μεταξύ άλλων, ότι ο αυνανισμός οδηγεί στην τύφλωση, στην καχεξία και άλλα εκφοβιστικά παρόμοια, κάποια από τα οποία εξακολουθούν να λέγονται ακόμα και σήμερα. Ηδη το 1760, ο Ελβετός γιατρός Σαμουέλ-Ογκίστ Τισό έθεσε το θεμέλιο λίθο σε αυτή την πολεμική. Στο βιβλίο του «Ο Αυνανισμός» υποστήριζε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η «άσκοπη» απώλεια σπέρματος μπορούσε να προκαλέσει αισθητή μείωση της δύναμης, της μνήμης, ακόμα και της λογικής, να θολώσει την όραση, να καταστρέψει το νευρικό σύστημα, να επιφέρει αιματουρία, μείωση της όρεξης, πονοκεφάλους και διάφορες άλλες διαταραχές.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη βικτωριανή περίοδο συνιστούσαν να ράβουν τα παντελόνια των αγοριών με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην μπορούν να αγγίζουν τα γεννητικά τους όργανα μέσα από τις τσέπες τους. Οσο για τα κορίτσια, οι υποδείξεις αφορούσαν την ιππασία και την ποδηλασία, επειδή θεωρούσαν ότι οι αισθήσεις που προκαλούσαν τέτοιες δραστηριότητες ήταν παρόμοιες με εκείνες του αυνανισμού. Στα «διορθωτικά μέτρα» περιλαμβανόταν, μεταξύ άλλων, η αποχή από το κρέας. Μια άποψη που υποστήριζε (για προφανείς εμπορικούς λόγους) ο εφευρέτης των κορν φλέικ Δρ. Τζον Χάρβεϊ Κέλογκ.

Τα ιατρικά εγχειρίδια της εποχής πρότειναν «θεραπείες» όπως τα ηλεκτροσόκ, ή την εξίσου οδυνηρή καυτηρίαση, και διάφορα συστήματα «παρεμπόδισης» όπως τους ζουρλομανδύες ή τις ζώνες αγνότητας. Στις τελευταίες περιλαμβανόταν μια που έκανε τα φοβερά όργανα βασανιστηρίων να μοιάζουν με παιχνιδάκια. Δεν αφορούσε τις γνωστές -από πολύ παλαιά- γυναικείες ζώνες του είδους, αλλά μια εφεύρεση που αφορούσε τους... φιλοπαίγμονες αρσενικούς! Η συσκευή αυτή, που κυκλοφόρησε το 1903, ήταν σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτρέπει κάθε απόπειρα ερεθισμού του «υπογάστριου δαίμονα». Με κατασκευαστή τον Αλμπερτ Β. Τοντ από το Ντένβερ του Κολοράντο, η ανδρική ζώνη αγνότητας ανήκε στην κατηγορία των χειρουργικών συσκευών, αν και κανονικά θα έπρεπε να ενταχθεί στα όργανα των πιο σατανικών βασανιστηρίων! «Η εφεύρεση αφορά τη θεραπεία του ανδρικού οργάνου από ανεπιθύμητες εκσπερματώσεις, για οιονδήποτε λόγο», σημείωνε η πατέντα. «Δύναται επίσης να χρησιμοποιηθεί προληπτικά κατά του αυνανισμού στον οποίο επιδίδονται συχνά τα απερίσκεπτα παιδιά και οι νεαροί άνδρες». 

Η προστασία της ανδρικής αγνότητας εξασφαλιζόταν με μια ζώνη που κλείδωνε, διαθέτοντας στο πρόσθιο τμήμα ένα σωλήνα για να εισέρχεται το φυλακισμένο μόριο. Μπορούσε να φοριέται μέρα-νύχτα, επιτρέποντας στον «ασθενή» να ουρεί χωρίς να χρειάζεται να βγει το φίμωτρο του πέους. Επιπλέον, διέθετε ειδικά «ανασταλτικά» σπιράλ που τοποθετούνταν γύρω από τους όρχεις, παράγοντας ηλεκτρικές εκκενώσεις ικανές να κάνουν τον δράστη να χάσει κάθε διάθεση για παιχνίδια. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, ήταν εξοπλισμένη και με ένα κουδουνάκι προειδοποίησης που ηχούσε κάθε φορά που το μόριο βρισκόταν σε διέγερση! 

Θα χρειαζόταν να περάσουν εβδομήντα τέσσερα ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία αυτής της συσκευής, για να πει ο Γούντι Αλεν στον «Νευρικό εραστή» τη μεγάλη αλήθεια: «Μην κατηγορείτε τον αυνανισμό, είναι το σεξ με κάποιον που αγαπώ».

του Άρη Μαλανδράκη

protagon.gr