Πετρέλαιο στην Ελλάδα: Μύθος ή Αλήθεια

Θα βρουν πετρέλαιο αφού χρεοκοπήσουμε;
 

Την ώρα που η κυβέρνηση δια του υπουργού Εξωτερικών Δ. Δρούτσα διαψεύδει τη διάχυτη εντύπωση, ότι Αθήνα και Άγκυρα βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο διαπραγμάτευσης για συνεκμετάλλευση του πετρελαίου του Αιγαίου, προκαλεί πολλά ερωτηματικά η προσπάθεια του αρμόδιου υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να υποβαθμίσει τις προσδοκίες για τον ορυκτό πλούτο του Αιγαίου, αλλά και οι απελπιστικά βραδείς Την ώρα που ακόμη και η καγκελάριος Μέρκελ επισκέπτεται την Κύπρο, αμέσως μόλις ανακοινώθηκαν οι ανακαλύψεις μεγάλων κοιτασμάτων αερίου σε θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, επιβεβαιώνοντας ότι η ευρύτερη περιοχή μας βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος για τον ορυκτό της πλούτο, ο αρμόδιος υφυπουργός, κ. Γιάννης Μανιάτης, χαρακτηρίζει μύθο την ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο , αφήνοντας να εννοηθεί, ότι η κυβέρνηση δεν βιάζεται καθόλου να προχωρήσουν οι έρευνες, παρότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας.

ρυθμοί προόδου στην κατεύθυνση της παραχώρησης αδειών για πετρελαϊκές έρευνες.

Σε χθεσινή συζήτηση ερώτησης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΛΑΟΣ στη Βουλή, για τον ορυκτό πλούτο της χώρας, υπό το φως της κρίσης χρέους, ο κ. Μανιάτης έφθασε στο σημείο ακόμη και να… συρρικνώσει το κοίτασμα του Πρίνου, στην προσπάθειά του να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του: «Δεν χρειάζεται η πατρίδα μας νέους μύθους», τόνισε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Ενέργειας. «Δεν θα γίνουμε Ελ Ντοράντο, ή Σαουδική Αραβία, αλλά δεν είμαστε και ψωροκώσταινα από πλευράς ορυκτού πλούτου. Διαθέτουμε σημαντικό ορυκτό πλούτο σε ποσότητα και ποιότητα, ίσως στην κορυφή των προικισμένων από τη φύση χωρών στην Ευρώπη».

Μιλώντας για τις εκτιμήσεις περί κοιτασμάτων στο Αιγαίο, ο κ. Μανιάτης εμφανίσθηκε υπερβολικά συγκρατημένος, σε βαθμό που δημιούργησε πολλά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα των δηλώσεών του. Εξηγώντας τη βραδυπορία στην οριοθέτηση Ανεξάρτητης Οικονομικής Ζώνης της Ελλάδας, όπως έχει ήδη κάνει η κατά το ήμισυ κατεχόμενη Κύπρος, ο κ. Μανιάτης υπενθύμισε την πάγια θέση, ότι η Ελλάδα επιφυλάσσεται (ως πότε, άραγε;) για τον καθορισμό της Α.Ο.Ζ. όποτε το κρίνει σκόπιμο, χωρίς να απεμπολεί κυριαρχικά δικαιώματα.

Ακολούθως, ο υφυπουργός τόνισε ότι «εκτιμήσεις αποθεμάτων βασισμένες μόνον σε διαστάσεις και αναλύσεις πάνω σε μια πολλά υποσχόμενη γεωλογική δομή, μπορεί να πέφτουν τελείως έξω. Χρειάζονται μακροχρόνιες και δαπανηρές έρευνες, που δεν έχουν γίνει, ούτε στο Λιβυκό, ούτε στο Αιγαίο».

Παραδέχθηκε, πάντως, πως βάσει των υφιστάμενων επίσημων στοιχείων, η περιοχή του Ιονίου παρουσιάζει σε ορισμένα σημεία «σημαντικό ενδιαφέρον», όπως επίσης και η περιοχή του λιβυκού πελάγους και της ευρύτερης περιοχής μεταξύ Κρήτης, Κύπρου και Αιγύπτου. «Οι ομοιότητες ωστόσο, στα γενικότερα χαρακτηριστικά, με κανέναν τρόπο δεν δίνουν βεβαιότητες εκτίμησης ποσοτήτων υδρογονανθράκων, αν δεν γίνουν οι σωστές έρευνες».

Ακολούθως, στην κοπιαστική προσπάθειά του να υποβαθμίσει τις προσδοκίες για τα κοιτάσματα, ο κ. Μανιάτης υπέπεσε σε… φάουλ. Δήλωσε για το κοίτασμα του Πρίνου, που εξακολουθεί να παράγει πετρέλαιο 35 χρόνια μετά την ανακάλυψή του, ότι «έβγαλε 20 εκ. βαρέλια», ενώ είναι παγκοίνως γνωστό, ότι ήδη από το κοίτασμα αυτό η παραγωγή έχει ξεπεράσει τα 100 εκατ. βαρέλια και είναι πιθανό να φθάσει τα 200, μέχρι να εξαντληθεί –άραγε στο ΥΠΕΚΑ δεν έχουν διαθέσιμα τα πραγματικά στοιχεία;

Μιλώντας για τα πιθανά κοιτάσματα στο Αιγαίο, ο κ. Μανιάτης παρέλειψε, όπως συνήθως συμβαίνει σε σχετικές δηλώσεις υπουργών, κάθε αναφορά στο πιθανό κοίτασμα ανατολικά της Θάσου (στη θέση «Μπάμπουρας»), που κατ’ επανάληψη έχει φέρει Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα πολέμου. Πιθανόν ο κ. Μανιάτης να μην έχει ενημερωθεί από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου για τις δηλώσεις που έχει κάνει στο παρελθόν ο διευθύνων σύμβουλος της κοινοπραξίας North Aegean Petroleum Company (ΝΑPC), για το κοίτασμα του Μπάμπουρα –η NAPC, που εκμεταλλεύθηκε το κοίτασμα του Πρίνου ως τα τέλη της δεκαετίας του ’90 είχε και τα δικαιώματα για έρευνες ανατολικά της Θάσου και μάλλον γνωρίζει το θέμα σε βάθος.

Για την καλύτερη ενημέρωση του υφυπουργού, το “S10” υπενθυμίζει στον κ. Μανιάτη, ότι ο διευθύνων σύμβουλος της κοινοπραξίας, Ίαν Ασλεϋ, είχε δηλώσει στο παρελθόν, ότι βάσει σεισμικών ερευνών δύο διαστάσεων, η κοινοπραξία εκτιμούσε πως τα αποθέματα του συγκεκριμένου κοιτάσματος είναι από 500 εκατ. βαρέλια, μέχρι 1 δισεκατομμύριο. «Πρέπει να κάνουμε μερικές γεωτρήσεις για να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τον αριθμό», είχε τονίσει ο κ. ‘Ασλεϋ. Σύμφωνα με ανεπίσημες εκτιμήσεις της NAPC, τα κοιτάσματα ανατολικά της Θάσου θα μπορούσαν να αποδίδουν πάνω από 200.000 βαρέλια ημερησίως.

Πέραν της χθεσινής, μάλλον κακότεχνης, προσπάθειας του κ. Μανιάτη να υποβαθμίσει τα πιθανά κοιτάσματα του Αιγαίου, που εκδηλώθηκε παράλληλα με την κατηγορηματική διάψευση Δρούτσα στα σενάρια περί διαπραγματεύσεων για συνεκμετάλλευση με την Άγκυρα, αίσθηση προκαλεί η απίστευτη βραδυπορία της κυβέρνησης στη δημιουργία του οργανισμού που θα παραχωρεί τις άδειες για πετρελαϊκές έρευνες.

Ενώ η κυβέρνηση Καραμανλή «έσερνε τα πόδια της» για χρόνια, προκειμένου να δημιουργήσει τη διάδοχη κατάσταση των ΕΛΠΕ, που μετά την ιδιωτικοποίησή τους δεν έχουν δικαίωμα να παραχωρούν άδειες για έρευνες, το σχετικό νομοσχέδιο ήταν ήδη έτοιμο στα συρτάρια του υπουργείου Ανάπτυξης, όταν ανέλαβε καθήκοντα η σημερινή κυβέρνηση. Παρά ταύτα, χρειάσθηκε αναμονή άνω των 12 μηνών για να προωθηθεί μια ελαφρώς διαφοροποιημένη εκδοχή του νομοσχεδίου για συζήτηση στη Βουλή. Τώρα, στο ΥΠΕΚΑ λένε ότι θα χρειασθούν άλλοι 18 μήνες, μέχρι να γίνουν οι πρώτες παραχωρήσεις αδειών (πιθανότατα για τη Δυτική Ελλάδα), αφού θα πρέπει πρώτα να δημιουργηθεί μια νέα ΔΕΚΟ, να στελεχωθεί, να γίνουν ορισμένες θεσμικές αλλαγές ακόμη, κ.ο.κ.

Αυτή η βραδυπορία προκαλεί εύλογα ερωτηματικά για τις σκοπιμότητες που μπορεί να εξυπηρετεί, καθώς στον απλό πολίτη είναι μάλλον αδιανόητο να βλέπει τέτοιες καθυστερήσεις στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, σε μια χώρα που καθημερινά «φλερτάρει» με τη χρεοκοπία…

Έχουμε σκεφτεί ποτέ πως οι περισπούδαστες θεωρίες περί ελληνικών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, που θα μας κάνουν Σεΐχηδες κάποιοι τις διαδίδουν έντεχνα για να χειραγωγήσουν τους αφελείς με το ότι αυτοί μόνοι είναι οι υπέρμαχοι των εθνικών μας θεμάτων; Έχουμε σκεφτεί κάθε φορά που μας λένε τέτοιες ανοησίες να ανασκουμπωνόμαστε; να τους ζητάμε τις μελέτες που έχουν γίνει; Τις έρευνες, τις γεωτρήσεις, τα αποτελέσματα των εργαστηρίων. Και δεν μιλάμε για τις βαρύγδουπες συνεντεύξεις στην Espresso. Κι όλα αυτά αναζωπυρώθηκαν τις τελευταίες μέρες επειδή το υπουργείο πολύ σωστά αποφάσισε να ιδρύσει κρατικό φορέα που αφενός δεν υπήρχε και αφετέρου μια που τα ΕΛΠΕ δεν είναι πλέον κρατικά.

Όταν η BP και η Shell έτρεχαν στον ανεκδιήγητο Σαλαγκούδη, να σβήσουν το πρόστιμο για των 70 εκ. ευρώ λόγω του καρτέλ, και που στη συνέχεια έφυγαν από τη χώρα τα παπαγαλάκια της συνομωσιολογίας διέδιδαν πως γινόταν μάχη για τα κοιτάσματα.. τρομάρα τους με αποτέλεσμα ο Σαλαγκούδης να αποκτήσει το προσωνύμιο Εμίρης Κακοκοίρης.

Λέτε λοιπόν οι πετρελαϊκοί κολοσσοί να το ήξεραν και να την έκαναν; Δεν μας λέει κάποιος πολίτης από την ελληνική επικράτεια, κάποιος ψαράς, κάποιος παράκτιος αν είδε ποτέ του θαλάσσια έρευνα; Ξέρετε τα γεωτρύπανα που κάνουν τις έρευνες για να πάρουν δείγματα δεν είναι βαρκούλες... Κάποιος θα είχε δει και θα είχε φωνάξει τα κανάλια.... αν μη τι άλλο.

Λέτε λοιπόν πως τόσα χρόνια, όταν ο Τομ Καραμπεσίνης και ο Τομ Πάπας ( ο πετρελαιάς της παντοδύναμης τότε Esso), που ανεβοκατέβαζαν ελληνικές κυβερνήσεις από τα γραφεία τους Μητροπόλεως και Φιλελλήνων, και ο ΄πολύς Πόρτερ που χαστούκισε τον υπουργό τότε και μετέπειτα Πρωθυπουργό Στέφανο Στεφανόπουλο, να μην είχαν μυριστεί το ψητό; Λέτε ότι δεν θα είχαν κάνει έρευνες; Λέτε ότι η Δικτατορία δεν θα είχε εκχωρήσει δικαιώματα στις επτά αδελφές; Λέτε πως ακόμη και οι ντόπιοι μεγαλοκαρχαρίες της εποχής θα άφηναν τέτοια ευκαιρία; Η μήπως νομίζετε πως αργότερα όταν βρέθηκε ο Πρίνος οι μεγάλοι ( Exxon, Mobil, Texaco, Chevron, Amocco, BP, Shell, Ocidental, και αρκετές άλλες), θα κάθονταν με σταυρωμένα τα χέρια αφήνοντας μία μικρή καναδέζικη εταιρεία να τους πάρει την μπουκιά από το στόμα; Είχαν σχέδιο να μας αφανήσουν; Δεν θα μπορούσαν να έχουν το πάνω χέρι ξεζουμίζοντας μας όπως έκαναν επί σχεδόν έναν αιώνα σε διάφορα μέρη του Κόσμου; Το κρύψανε και το αποσιώπησαν για πιο λόγο; Μας εκμεταλλεύται το διεθνές κεφάλαιο, πλουτοκρατικό ή σιωνιστικό ( ανάλογα τις πεποιθήσεις) φωνάζουμε. Δεν μας εκμεταλλεύεται πάλι φωνάζουμε. Ασ’ είμαστε λίγο σοβαροί.

Τι γνωρίζουμε για τον Πρίνο; Δεν μας είπαν πως οι Καναδοί έφυγαν γιατί κάτι μικρκοιτάσματα που βρήκαν και ανέλυσαν έδωσαν δείγμα κακής ποιότητας πετρελαίου, σε μεγάλο βάθος και ασύμφορου; Ξέρετε πόσα βαρέλια βγάζει ο Πρίνος την μέρα ; Και πότε θα βγάλει τα λεφτά του; Πρέπει να δουλεύει μέρα νύχτα για 330 ημέρες το χρόνο για να φορτώσει ένα suzezmax τα one million barrel πλοία που λέμε στη ναυτιλία. Για την ακρίβεια, γιατί πρέπει να μιλάμε με στοιχεία και όχι αοριστολογίες, το κοίτασμα του Βόρειου Πρίνου είναι δορυφορικό του κυρίως κοιτάσματος του Πρίνου. Εντοπίστηκε στις αρχές του 1994 και τότε είχε εκτιμηθεί ότι υπήρχε απόθεμα 18.000.000 βαρελιών πετρελαίου, εκ των οποίων απολήψιμα ήταν 5.000.000 βαρέλια. Μέχρι σήμερα είχαν αντληθεί 2.800.000 βαρέλια και τα πηγάδια φάνηκε να στεγνώνουν. Μετά τη γεώτρηση του Βόρειου Πρίνου η συνολική παραγωγή ξεπερνά τα 3.000 βαρέλια ημερησίως, τριπλάσια σε σχέση με την παραγωγή πριν από την έναρξη του επενδυτικού σχεδίου, ενώ με τη νέα διάνυξη θα φθάσει τα 5000 και οι εκτιμήσεις λένε πως έτσι η Καβάλα Oil θα έχει βιωσιμότητα μέχρι το 2012 !!!!!!!

Οσο για το παραπλήσιο κοίτασμα του Μπάμπουρα που επίσης μεταβιβάστηκε από την Denison στην Ενεργειακή Αιγαίου το 2009, ας βγεί κάποιος να μιλήσει καθαρά, δίνοντας τις επίσημες μελέτες αντί να συντηρείται η φημολογία από αυτόκλητους πετρελαϊκους χαρτογράφους που κάπου κάποτε άκουσαν με αποτέλεσμα σε κάθε γωνιά της χώρας να υπάρχει και ένα χρυσοφόρο κοίτασμα.

Πέραν τούτων , έχουμε αναλογιστεί το κόστος αυτών των ερευνών; Κάθε γεωτρύπανο κοστίζει περί τα 700 εκ. ευρώ. Η Petrobras της Βραζιλίας χρειάζεται περί τα 25 δισ. για ένα μόνο υποθαλάσσιο κοίτασμα.. Για να νοικιάσεις ένα μόνο πλωτό γεοτρύπανο θες 150 εκ. δολ στο εξάμηνο, και κάποιοι ανόητοι - δυστυχώς κυβερνητικοί- υπερφίαλοι παραγοντίσκοι κομπάζοντας για το πόσο είναι μέσα στα πράγματα διαδίδουν χαλαρά με το ουισκάκι στο χέρι πως κάποιοι έχουν ήδη παραγγείλει 10 γεωτρύπανα για τις έρευνες και πως όπου νάναι καταφθάνουν. Θέλουν κλωτσές ή όχι;

Επειδή κάποιος άλλος ανόητος είπε κάπου σε κάποια από τις εκπομπές που ασχολούνται από μαγειρική και εξωγήινους μέχρι τα ασφάλιστρα των ομολόγων του δημόσιου χρέους της Νέας Γουϊνέας, πως έχουμε φυσικό αέριο πιο πολύ κι από την Αλάσκα, η χώρα κοντεύει να τρελαθεί.. ζώντας το όνειρο που την κάνει να ξεχνιέται από την αφόρητη καθημερινότητα της. Και αυτές οι παντελώς ανυπόστατες ανοησίες αναπαράγονται και από τα σοβαρά υποτίθεται κανάλια γιατί κάποιοι θέλουν να κάνουν το κομμάτι τους παίζοντας με τα πολύ ευαίσθητα θέματα της εθνικής κυριαρχίας.

Τι θέλω να πω.. Έρευνες θα γίνουν.. Και πρέπει να γίνουν. Το τι θα βρεθεί κι αν βρεθεί, θα πρέπει να αξιολογηθεί. Είναι εκμεταλλεύσιμο ή όχι; Και όταν λέμε εκμεταλλεύσιμο να λάβουμε υπόψη πως η επένδυση δισεκατομμυρίων δολαρίων θα πρέπει να είναι κερδοφόρα και όχι ζημιογόνα... Να ξέρουμε γιατί μιλάμε δηλαδή. Εάν δε γίνουν εξερευνητικές γεωτρήσεις δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι υπάρχει πετρέλαιο και εάν είναι εκμεταλλεύσιμο. Επομένως όλη η κουβέντα που γίνεται για το εάν υπάρχουν εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια βαρέλια στην Ελλάδα, εάν δε γίνουν σοβαρές επενδύσεις και γεωτρήσεις δεν έχει αντικείμενο.

΄Ασ σταματήσει λοιπόν αυτή η υστερία. Η χώρα έχει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα.

Εθνική υστερία τα περί κοιτασμάτων