«Τα ροζ κορίτσια με τα μαύρα ρούχα» της Σοφίας Παπαηλιάδου
Απόσπασμα από το υπέροχο βιβλίο της Σοφίας Παπαηλιάδου που η παρουσίαση γίνεται σήμερα 16/4/22 και ώρα 7μμ Mardi Coffee & Wine Bar
Δημόσια
Ένας άντρας φεύγει από τη ζωή. Οι γυναίκες που μένουν πίσω, αναθεωρούν τους ρόλους τους, το ρόλο που είχαν στη ζωή του, και καλούνται να ξανασυστηθούν με την ζωή, να συμφιλιωθούν με το παρελθόν και να χαράξουν το μέλλον.
Έντεκα γυναίκες, διαφορετικές, ξεχωριστές, μοναδικές, που κάθε μια αφήνει το στίγμα της.
«Το έχασα το στοίχημα, Παυλίδη. Εσύ ήξερες καλύτερα απ’ όλους τις γυναίκες της ζωής σου. Κερνάς λοιπόν», μονολόγησε η Άννα κι έχυσε λίγο από το ούζο της στη θάλασσα.
«Χοή» το έλεγαν οι αρχαίοι. «Χαιρετισμό σ’ έναν υπέροχα περίπλοκο άντρα» το ονόμασε η Άννα.
Καμία δεν ρώτησε τίποτα παραπάνω. Αγκαλιάστηκαν σφιχτά, και όπως ήταν έτσι, λίγο βουρκωμένες, λίγο χαμογελαστές, πολύ ξαλαφρωμένες από το βάρος των μυστικών τόσων χρόνων, έβγαλαν μια φωτογραφία. Μια ολόκληρη ζωή, σε μια φωτογραφία.
Η Μέλη αγκάλιασε τη Ζωή και της υποσχέθηκε πριν φύγει το ταξίδι που προγραμμάτιζε, να πάει να τη δει.
Αγκάλιασε σφιχτά και την Έλλη, κι εκείνη της ψιθύρισε στ’ αυτί:
«Να ξέρεις, θα ήταν πολύ περήφανος γι’ αυτό που έγινες».
Και τη φίλησε τρυφερά.
Πίσω έμειναν η Άννα και η Μέλη. Η Άννα είχε να τακτοποιήσει ακόμα μια εκκρεμότητα. Την τελευταία. Περπάτησαν λίγο να τις χτυπήσει ο αέρας.
«Ποιο ήταν το στοίχημα;» ρώτησε η Μέλη.
«Ότι εσύ θα είσαι που θα βάλεις τα πράγματα στη θέση τους, και πριν ξαναφύγει η Μελίνα, θα τις μαζέψεις όλες μαζί, να πιείτε στη μνήμη του».
Η Μέλη χαμογέλασε.
«Ήξερε πως εγώ δεν μπορούσα να του χαλάσω χατίρι».
«Μέλη μου, έχω και κάτι για σένα», συμπλήρωσε και της έδωσε έναν φάκελο.
Η Μέλη τον κοίταξε. Πιο λεπτός απ’ όλους, σκέφτηκε.
«Άννα, σ’ ευχαριστώ. Υπήρξες συνεργάτιδα, φίλη, κι απ’ ό,τι κατάλαβα, και συνένοχός του, αλλά καλά έκανες. Είσαι υπέροχη. Θα τα πούμε σύντομα. Ίσως χρειαστεί να σε βάλω κι εγώ σε καινούριες περιπέτειες».
Η Άννα λύγισε το κεφάλι της, της χάρισε ένα χαμόγελο και γύρισε να πάει στο αυτοκίνητό της.
«Κι αυτό το ήξερε, Μέλη μου. Κι αυτό πληρωμένο το έχει», μονολόγησε.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα...
H Σοφία Παπαηλιάδου γεννήθηκε στον Πειραιά, τον Μάιο του 1979. Γέννημα θρέμμα Πειραιώτισσα, με δυο ρίζες, μια στον Πόντο και μια στην Κέρκυρα.
Παιδί της άνοιξης, της θάλασσας και των λέξεων. Απόφοιτος της Ελληνογαλλικής Σχολής Saint Paul στον Πειραιά, με σπουδές στα Οικονομικά, εργάστηκε μέχρι το 2015 στον χώρο της Ναυτιλίας.
Από το 2015, δημιούργησε τον ιστότοπο www.loveletters.gr, όπου και αρθρογραφεί σταθερά, όπως και σε άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα.
Το 2016 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Το κύμα και η θάλασσα δεν χώρισαν ποτέ», από την Άνεμος Εκδοτική.
Έχει δύο παιδιά, τον Μιχάλη και την Ίριδα, που είναι και η δύναμη και η αδυναμία της.
«Για να νιώσω, πρέπει να το γράψω, και για να το γράψω, πρέπει να το νιώσω» είναι το μότο της ζωής της.
Online Παραγγελία
ΞΕΦΥΛΛΙΣΕ ΤΟ
ISBN 978-618-205-266-2
Πηγή :
