Γιατί η αρχή είναι το δυσκολότερο κομμάτι κάθε ταξιδιού
Βρίσκοντας το κουράγιο για να ξεκινήσετε αποτελεί πάντα το δυσκολότερο έργο, όταν προσπαθείτε να βγείτε από τη ζώνη ασφάλειάς σας. ...
Θα ψάξετε να βρείτε τα πράγματα εκείνα που χρειάζεται να μάθετε πρώτα πριν ξεκινήσετε• το θέμα είναι ότι θα υπάρξουν τόσα πολλά που θα βρείτε σκάβοντας. Πάντα θα υπάρχει κάτι νέο να μάθετε και πριν το καταλάβετε, θα έχετε ενθουσιαστεί με κάτι που δεν γνωρίζετε καν πώς να το κάνετε. Οι αρχάριοι πάντα υποτιμούν τον εαυτό τους. Μόλις, όμως, αποφασίσετε να αντιμετωπίσετε ένα πρόβλημα, θα συνειδητοποιήσετε πόσο ικανοί είστε τελικά: πολύ περισσότερο απ’ όσο είχατε ποτέ φανταστεί.
Ο φόβος έχει ένα πολύ περίεργο timing. Από τη στιγμή που συλλαμβάνετε το πλάνο σας, μέχρι τη στιγμή που αρχίζετε να το πραγματοποιείτε, ο φόβος θα είναι παρών. Θα σταματήσει να υπάρχει τη στιγμή που θα κάνετε το πρώτο βήμα και ύστερα θα συνειδητοποιήσετε πόσο άχρηστο συναίσθημα είναι τελικά.
Θα μάθετε πολλά περισσότερα, πράττοντας, παρά εξετάζοντας πώς μπορεί να γίνει. Θα μάθετε περισσότερα και θα βελτιώνεστε περισσότερο ζωγραφίζοντας όντως, ανακαλύπτοντας στην πορεία τα ελαττώματά σας και χρησιμοποιώντας την εμπειρία για να προοδεύετε, παρά διαβάζοντας ένα βιβλίο οδηγιών για τη ζωγραφική.
Βέβαια,
ο φόβος αποδεικνύεται χρήσιμος όσον αφορά στην αποφυγή θηρευτών,
επικίνδυνων περιοχών και δηλητηριωδών τροφών. Είναι αυτός που μας κάνει
να επιβιώνουμε. Είναι απαραίτητος σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά όταν
κάνετε κάτι που αγαπάτε όπως το να γράφετε ένα κεφάλαιο από το βιβλίο
που ετοιμάζετε ή να φτιάχνετε ένα πρόχειρο σκετς από τον νέο σας πίνακα,
χρειάζεται να κλείσετε τα αυτιά στα ζωικά σας ένστικτα και να
υπενθυμίσετε στον εαυτό σας ότι είναι απλά ένα στυλό και ένα κομμάτι
χαρτί, όχι ένα ύποπτο φυτό που μπορεί να σας σκοτώσει, δηλητηριάζοντάς
σας.
