Εκείνος ο άγνωστος που λέγεται έρωτας.

Εκείνος ο άγνωστος που λέγεται έρωτας.
Αυτός που όταν σου χτυπήσει την πόρτα χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου. Καρδιά και μυαλό σε πλήρη αταξία και σκέψεις που τρέχουν δεξιά και αριστερά.
Εκείνος ο άγνωστος που δεν σε αφήνει να φας, να σκεφτείς, να κοιμηθείς, δεν σε αφήνει καν να πάρεις ανάσα. Αυτός που έρχεται στη ζωή σου τόσο απρόσμενα και γίνεται αιτία να ξυπνάς και να κοιμάσαι με ένα χαμόγελο.
 

Αυτός ο μικρός διαβολάκος που κυριεύει τα πάντα μέσα σου και σε αφήνει να πλανάσαι σαν σύννεφο. Αυτός ο ανελέητος τυπάκος που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο διάβα του. Αξιοπρέπειες και εγωισμούς τους ισοπεδώνει έτσι απλά, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Αμφιβολίες και ανασφάλειες εξαφανίζονται με ένα φύσημα του αέρα και μένουν μόνο οι σκέψεις ,αυτές οι λίγο τρελές και λίγο φευγάτες, να σε ταξιδεύουν σε μέρη που έχουν πάντα ήλιο και μουσική και τον άνθρωπό σου.
Αυτό το μικρό, γυμνό μωρό με τόξο και βέλη που χτυπάει και φεύγει και φέρνει την ζωή σου τούμπα. Δεν σε ρωτάει, δεν το ενδιαφέρει αν είσαι σε φάση, αν θες να ερωτευτείς, αν, αν, αν. Έρχεται απρόσμενα.
 

Και το ίδιο απρόσμενα φεύγει. Και σε αφήνει εκεί, μετέωρο. Να κοιτάς συντρίμμια από ένα άλλοτε χαρούμενο τοπίο. Σε αφήνει ξεκρέμαστο και άδειο.
Εκείνος ο άγνωστος που λέγεται έρωτας.
Αυτός που όταν τον έχεις πετάς στα ουράνια και όταν τον χάνεις τον αποζητάς σε κάθε γωνία, σε κάθε δρόμο, σε κάθε άνθρωπο που θα συναντήσεις. Τον ψάχνεις γιατί τον έχεις ανάγκη.
 

Εκείνος ο άγνωστος που νιώθεις πως χωρίς αυτόν είσαι άνθρωπος μισός. Πως κάτι λείπει από τη ζωή σου.
Αυτή η μικρή λεξούλα που μπορεί να γεμίσει τόσο εύκολα μία καρδιά, ένα μυαλό.
Εκείνος ο άγνωστος που λέγεται έρωτας.
 

Από αυτόν γεννηθήκαμε. Με αυτόν πορευόμαστε, με αυτόν δημιουργούμε.
Αιτία και αφορμή για όλα όσα ζούμε σε αυτή τη ζωή, ο έρωτας. Αιτία για τις λύπες αλλά και τις χαρές μας. Αιτία για τα δάκρυα που τρέχουν ποτάμια από τα μάτια μας και για τη ζημιά στο συκώτι μας από το πολύ αλκοόλ.
 

Αφορμή για γλέντια, χορό και γιορτές. Αφορμή για το μεγαλύτερο μεθύσι σου, αυτό που ξεκίνησες να πίνεις για να ξεχάσεις και κατέληξες να κλαίς γιατί θυμήθηκες. Αφορμή για γάμους, βαφτίσια και παιδιά.
 

Εκείνος μωρέ ο άγνωστος που τρυπώνει στη ζωή σου ακόμα κι από την πιο μικρή χαραμάδα και καταφέρνει να την κατακτήσει με τόση ευκολία.
Εκείνος ο άγνωστος που λέγεται έρωτας!

 

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου

 Επιμέλεια κειμένου Μυρτώ Πανθέου

Πηγή : loveletters.gr