Τοποθέτησες τον ήλιο, σε κοχύλι της θάλασσας,

Τοποθέτησες τον ήλιο, σε κοχύλι
της θάλασσας,
θεωρώντας πως εκεί θα μείνει για πάντα
κι όλα τα χρωματιστά βότσαλα
στο περιδέραιο ενός καλοκαίριου ονείρου!

Η ψευδαίσθηση τούτη,
λατρεύτηκε με την προσήλωση
μιας μακροχρόνιας πίστης
και οι εποχές σπαταλήθηκαν στην απουσία
της Ομορφιάς,
μ' όλες τις προσδοκίες των μεγάλων στιγμών
αγέννητες!

Στο μάταιο της προσδοκίας,
περίσσευε η γενναιοδωρία.
Το "αχ" της επιθυμίας ναυαγούσε
στα πανσέληνα φεγγάρια!

Ισόβια καταδικασμένο το όνειρο,
στην ολέθρια παρατατεμένη παιδικότητα,
που σε αχορτογράφητες περιοχές,
αναζητούσε βεβαιότητες,
μη αναγνωρίζοντας τις ουτοπίες!

Μα η αργοπορημένη ενηλικίωση
λικνίζεται, χαμογελά,
νανουρίζει το ψεύτικο όνειρο
και με την σοφή ελπίδα
πως το ακριβό και το σπάνιο
του ωφέλιμου της ψυχής,
είναι το ημερήσιο όνειρο,
το πεπρωμένο της κάθε ενηλικίωσης
νυν και αεί!
Γράφει η Στέλλα  βρακά

Πηγή facebook.com: