Η ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ, ΟΜΟΡΦΙΑ

Η ασύγκριτη της ψυχής σου ομορφιά.
Ονειρώδης ή ονειρική συνειδητοποίηση όλων των αγέννητων συναισθημάτων,
όλων των ανεκπλήρωτων και απραγματοποίητων επιθυμιών,
που το δίχως άλλο πραγματώνονται μέσα στην βουβή και πεζή πραγματικότητα,
μιας ασήμαντης ασημαντότητας, που αγωνιά, στέκει και ελπίζει.
Η ασύγκριτη της ψυχής σου ομορφιά.
Βάλσαμο μέσα στα βάλσαμα,
ανοίκεια ομορφιά μιας οικείας ψυχής,
στερνή ευχή και στερνός αναστεναγμός.  κρυμμένη μέσα στα 

 Ανεπιτήδευτη, νοσταλγική,

νούφαρα της λίμνης,
έτοιμη από καιρό να αγαπήσει και ν' αγαπηθεί.
Συγκρατημένη από αρχαίους δεσμούς,
γαλουχημένη με τη δόξα αλλοτινών καιρών,
στεφανωμένη μέσα στα στέφανα της αγάπης και της προσμονής.
Ευχή περίσσια και μακάρια,
στο κορμί της πλανιέται,
και με τη σειρά της το νου και την καρδιά πλανεύει. , μια 

 “Πλανεύτρα και ατημέλητη”

οπτασία των ουρανών,
το θρόϊσμα των φύλλων,
το κελάρισμα των πουλιών.
Τρεχούμενο νερό η σκέψη της,
στιγμή δε στέκει και στιγμή δεν παραπονιέται.
Μονάχα παραμένει ασάλευτη, ακούνητη,
εμπρός στο ταλάνισμα αρχέγονων προσταγών,
που σμίγουν εντός της το παλαιό με το νέο.
Αναγεννησιακή οντότητα που προτρέπει και παρακινεί,
που αντηχεί ήχους Διονυσιακούς,
βγαλμένους απ' το κελάρι της προσμονής της.
Ανιδιοτελής και απροστάτευτη,
γυναίκα αυτή ανάμεσα σε τόσες γυναικείες φιγούρες,
που όμοια της καμιά.
Κινείται και κινεί,
αγαπά και αγαπιέται,
οσμίζει και οσμίζεται,
οσφραίνει και οσφραίνεται.
Μια ολότελα αλληγορική ενδυμασία ο χαρακτήρας της,
σέρνει πρώτη το χορό, αρνούμενη να συμβιβαστεί εξ ολοκλήρου,
με τις συνήθειες και τα μελλούμενα της εποχής της.
Ασυμβίβαστη και τραγική συνάμα,
εναλλάσσει την προτροπή της,
πότε σε τραγωδία και πότε σε κωμωδία.
Αριστοτεχνική Αριστοφανική ουτοπία η υπόσχεση της,
τριγυρνά ανάμεσα σε βουνά που σμίγουν τη θέα τους,
με το απέραντο της θάλασσας γαλάζιο.
Μα και το γαλάζιο της διόλου δεν το μέμφεται,
μήτε και το πολυσυζητεί.
Αρκείται στο κόκκινο της ψυχής της,
και με δαύτο ζωγραφίζει και χρωματίζει

Γράφει ο Σάββας Κωνσταντινίδης