Και τι νομίζεις πως είναι το φεγγάρι

Και τι νομίζεις πως είναι το φεγγάρι ; Ένα τόπι φωτεινό σαν τα φωτεινά μπαλόνια που πούλανε οι πλανόδιοι στους δρόμους τα βράδια …. Το αγγίζεις με το δάκτυλο σου και αυτό τσουλά μέσα στο γεμάτο αστέρια ουρανό , μπορείς να παίξεις μαζί του να γράψεις επάνω του να το πάρεις αγκαλιά και αυτό θα σε γυρίσει σε όλο τον Πλανήτη. Είναι θέμα οπτικής.
 

Tωρα  θα μου πείτε τι γνώμη θα εχει η «Nasa» που ξοδεύει ένα σκασμό λεφτά… ότι υπάρχει και άλλος δρόμος … Αυτό όμως είναι  πρόβλημα της .
 

Δέν υπάρχει ωραιότερο δώρο από τή φαντάσια!! Μπορείς να πας σέ πόλλα μέρη ..Σε γαλάζιες θάλασσες,σέ λίμνες ,σέ καταπράσινα βούνα... Καί καθίσμενη σ ένα δέντρο νά κοιτάς τό ηλιοβασίλεμα καί νά ξεδιπλώνεις τά ονειρά σου !!
Η Να ακουμπάς με το δάκτυλο σου το φεγγάρι και  αυτό να παίζει  μαζί σου και να κατρακυλά στην  ασημένια αστεροσκονη.
 

Είπαμε με τη φαντασία μπορείς να πας παντού.
 

Τα όνειρα και η φαντασία δεν φυλακίζονται έχουν ένα μαγικό τρόπο και δραπετεύουν.. Αλλοίμονο και εάν  δεν γινόταν  έτσι ο κόσμος θα ήταν μουντός ανίερος και γκρίζος .Έχεις κάτσει κάποια καλοκαιρινή βραδιά κάτω στα χαλίκια  στην ακροθαλασσιά  και να αφήνεις το φεγγάρι να σε λούζει μ αυτό το μαγικό φως ?
 

Εκεί είναι ο τόπος που αυτόματα ξεκλειδώνει  το θησαυροφυλάκιο της ψυχής και απελευθερώνει τα πιο φωτεινά και τα πιο τρυφερά σου αισθήματα. Η χαρά και η γαλήνη πεταρίζουν γύρω σου σαν πεταλούδα ,απλώνεις τα χέρια και αγκαλιάζεις τη χαρά , αυτή που σε διαφορετικές συνθήκες δεν θα μπορούσες να δεις όσο και να απλώνεις τα χέρια σαν την τυφλόμυγα που με  απλωμένα χέρια χτυπάς σε τοίχο…
Στον τοίχο των υποχρεώσεων και την καθημερινή ρουτίνα της επιβίωσης που στραγγαλίζει  την ηρεμία και την γαλήνη. Και η ευτυχία περνά… Eσύ όμως ούτε την βλέπεις  ούτε την ακούς.  

 

Κάνε πράγματα ...που θα αγγίζουν τη καρδιά σου...όποιο και αν είναι το κόστος ...το τι κέρδισες από αυτό θα το καταλάβεις μετά από χρόνια  αλλά μπορεί και αμέσως.
 

Αξίζει να είσαι στη παλαίστρα της ζωής  και να αποκτάς  γερές  ρίζες αντοχης.υπομονης,γνωσης…Αλλα μην κάνεις το λάθος και δεν πάρεις στις αποσκευές σου το ρομαντισμό… Ένα φεγγάρι ,έναν ήλιο , πασπαλισμένα με τρυφερότητα και αγάπη.
Αυτά είναι τα φτερά της ελευθερίας σου και η κατοχύρωση της γνώσεις που αγωνίστηκες να μάθεις .

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει
όποιος δεν διαβάζει
όποιος δεν ακούει μουσική

 
Γράφει η Μυρτώ Πανθέου