Ο δικηγόρος του διαβόλου

Καλημέρες  χειμωνιάτικες με έναν ήλιο που έχει βγει ορεξάτος στην επάνω του σκάλα οι χαυλιόδοντες  είναι ορατοί και δεν κάνει καμία προσπάθεια να τους κρύψει. Τον κοιτάς από το παράθυρο που παίζει με κάποια ξέφτια από σύννεφα και σου γνέφει πονηρά … βγες έξω να με θαυμάσεις και εγώ έχω ράμματα για τη γούνα σου…

 

Και έτσι ξεγελαστείς και βγεις τη πάτησες  σε γραπώνει με νύχια και με δόντια  και σε ταρακουνά όπως η γάτα το ποντίκι. Είναι όμως Φεβρουάριος η καρδιά του χειμώνα που του καταμαρτυρούν και του φορτώνουν και τις δέκα πληγές του Φαραώ. Κουτσό τον φωνάζουν κοντό τον ονομάζουν άσπλαχνε ανιαρό και άχρηστο. Συμπεριφέρεται σαν εμπόδιο, σαν μια ενδιάμεση σφήνα από βροχές, λασπονέρια και ανία, αναβάλλοντας κάθε πρόοδο και κάθε ευχαρίστηση…

 

 Με ένα τέτοιο άρθρο ήρθα face του face ανοίγοντας τον υπολογιστή και ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου. Έχω και εγώ το κουσούρι μου… Σηκώνεται το πετσί μου και είμαι πάντα με τη πλευρά του αδικημένου. 

 

 Είδα το φλεβαρι σαν ένα αγόρι ανάμεσα σε ένδεκα  αγόρια που οι γονείς του τον παραπετούν και τίποτα καλό δεν βρίσκουν να πουν για αυτόν. Πώς να μην γίνει κομπλέξαρα. Όλα ξεκινούν από το περιβάλλον αυτό ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για το χαρακτήρα που θα κτίσουμε. Τίποτα καλό  δεν προκύπτει  από συγκρίσεις και απορρίψεις ,αντίθετα διορθώνεις και σμιλεύεις κάτι όμορφο όταν προβάλεις με αγάπη τα δυνατά του στοιχεία. 

 

Και επειδή πλατειάσαμε με αμπελοφιλοσοφίες ας επανέλθουμε στο φουκαρά το κουτσοφλέβαρο.Τι θέλει να πει ο ποιητής  είναι κοντός και τι μ αυτό... Κοντός ηταν και  ο <Μεγας Ναπολεων> και τον εγραψε η ιστορια. 

 

Εγώ λοιπόν αφού με δική μου πρωτοβουλία ανέλαβα την υπεράσπιση του σε όσα του καταμαρτυρούν θα σας παραθέσω τα καλά του μήπως και σας αλλάξω γνώμη και τον δείτε με συμπάθεια :   Είναι το στερνοπούλι του χειμώνα, το δεύτερο εγγόνι του χρόνου, ο μήνας των φλεβών δηλαδή των υπόγειων νερών  που αναβλύζουν από τη γη λόγω των πολλών βροχών. Ο πιο χαρούμενος και σκανδαλιάρης μήνας που αν και κουτσός ξέρει να χορεύει, να διασκεδάζει, να αγαπά τις σκανταλιές, να ερωτεύεται και να τρυπώνει στις πιο απίθανες νύχτες του χειμώνα σκορπώντας  γέλιο, χαρά και αναστάτωση με τις μεταμφιέσεις του.
 

Σ αυτόν το μήνα υπάρχουν τρεις γιορτές τα λεγόμενα « Συμόγιορτα». Του Αϊ Τρύφωνα, την Υπαπαντή της Παναγίας και  του Αγίου Συμεών.
 

Πολλούς   μάρτυρες υπεράσπισης μπορώ να σας φέρω για τον αδικημένο φλεβάρη.  

 

Σίγουρα δεν μπορείς τις νύχτες να βγεις και να ζωγραφίσεις αστέρια  ούτε να παίξεις με το ρομαντικό φεγγάρι αυτά είναι προνόμια των μηνών της άνοιξης και του καλοκαιριού. Αλλά ακόμα και στο γκρίζο φλεβάρη που οι περισσότερες  μέρες είναι μουντές και παγωμένες και ο ήλιος χαμογελάει με κυνόδοντες και τα δέντρα έχουν ρίξει τα φύλλα τους και στέκονται σαν κούτσουρα άψυχα. 

 

Υπάρχει ένα δέντρο σαν νύφη στολισμένο στα ολόλευκα με μικρές ροζ πινελιές… Είναι η αμυγδαλιά που περιμένει τον αγαπημένο της το βοριά και αυτός περνά και κουνώντας τα κλαδιά της ψιθυρίζει την αγάπη του… αυτή του προσφέρει τα άνθη της και αυτός τα παίρνει μαζί του για να μυρίζει το άρωμα της.
 

Για  αυτό λένε ο φλεβάρης και αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει…
 

Η ονομασία Φεβρουάριος παράγεται από το λατινικό ρήμα februare, που σημαίνει καθαίρω, αγνίζω, αποβάλλω τα καθάρματα.

Και εδώ τελειώνω την υπεράσπιση μου πιστεύοντας ότι όλοι οι μήνες έχουν τις ομορφιές τους και τις ασχημίες τους.

 Γράφει η Μυρτώ Πανθέου