Ο δρόμος της ζωής σου, δεν είναι ποτέ ευθεία
Οι ευθείες ήταν πάντοτε βαρετές!
Γι’ αυτό και η ζωή είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από μια ευθεία γραμμή.
Υπάρχουν παράδρομοι, στενάκια κι αδιέξοδα…
Δρόμοι με απαγορευτικά που καμιά φορά τα περνάμε… και τα ονομάζουμε λάθη, πάθη ή παθολογικά λάθη. Υπάρχουν τα φανάρια, τα stop!
Εκείνα τα «κόκκινα» σημάδια που δεν πρέπει ποτέ να τα προσπερνάμε
χωρίς να τα κοιτάμε καλά και στην ζωή είναι οι φίλοι μας, τα στηρίγματά
μας! Η φωνή της λογικής μέσα στα λάθη, η στάση για μια ανάσα, καμιά φορά
και για μια αγκαλιά!
Κι όταν νυχτώνει, κάθε δρόμος χρειάζεται τα φώτα αναμμένα…
Χρειάζεται να του φέγγουν το δρόμο για να μην χάνεται, να μην μπλέκεται!
‘Οπως είναι κι η οικογένειά μας. Ένα φως να μας οδηγεί πάντα στο σπίτι,
κι αν καμιά φορά χάνουμε το δρόμο, ακολουθώντας το φως πάντα βρίσκουμε
στο τέλος εκείνο το δρόμο που θα μας οδηγήσει στο σπίτι!
Μα ακόμα κι όταν έχουμε χάσει το δρόμο κι έχουμε μπλεχτεί σε διαδρομές
περίεργες και σε στενά σκοτεινά όσο σκοτεινά μπορεί να είναι και τα λάθη
και τα πάθη μας, υπάρχει πάντα μια εναλλακτική διαδρομή!
Είναι συνήθως εκείνη η διαδρομή που δεν την προτείνει κανένα GPS γιατί
είναι μια διαδρομή κακοτράχαλη, άγρια, επικίνδυνη και δεν μπορείς να την
διανύσεις χωρίς την κάθαρση, την συγχώρεση, τον πόνο, την προδοσία.
Όμως όταν οδηγείς με δυνατό κινητήρα στο αυτοκίνητό σου, είναι σαν να έχεις την δύναμη που σου δίνει η αγάπη και η ασφάλεια που σου δίνει η πίστη και η υπομονή.
Στους λάθος δρόμους λοιπόν που θα επιλέξεις να περιπλανηθείς
και να χαθείς, θα υπάρχουν πάντα οι στάσεις για να γαληνέψεις, να
ξεκουραστείς και να επαναπροσδιορίσεις την διαδρομή σου.
Και συχνά θα συναντάς τοίχους κι αδιέξοδα, όμως στο τέλος μέσα από
επίπονη διαδρομή και επικίνδυνες διαβάσεις, θα βρεις τον δρόμο σου.
Μην περιμένεις ότι κι ο δρόμος που θα βρεις θα είναι ευθεία, δεν θα είναι.
Τώρα όμως θα μπορείς να αναγνωρίζεις πιο εύκολα τους δρόμους που θα οδηγήσουν κάποια στιγμή σε αδιέξοδα. Τους δρόμους που στο τέλος θα σου δώσουν την επιλογή της εναλλακτικής..
Τους δρόμους που στην περιπλάνησή τους μπορεί να βρεις αγκάθια. μόνο που καμία φορά, τα αγκάθια, βγάζουν το ωραιότερο άνθος.
Κι αυτό το άνθος είναι η ίδια η ζωή…
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου.Πηγή : loveletters.gr
