Λάβαρο η Μάσκα για ελπίδα, αισιοδοξία και όχι βραχνάς

Από πέρσι το Μάρτιο φοράμε μάσκες .Στην αρχή δυσφορούσαμε όλοι λες και δεν γνωρίζαμε ότι ο καθένας από εμάς κάποια στιγμή της ζωής του φόρεσε κάποια αόρατη μάσκα γιατί  έπρεπε να κρύψει τα συναισθήματα του . Και μην μου πείτε ότι δεν φορέσατε ποτέ μια τέτοια μάσκα    δεν θα το πιστέψω. Μόνο τα παιδιά και οι τρελοί είναι απαλλαγμένοι από αυτό το εξάρτημα. Οι άνθρωποι φοράνε μάσκες για να κρύψουν τη λύπη , τη ντροπή, το μίσος, τον πληγωμένο έρωτα και τόσα άλλα συναισθήματα .Που μπορούν να σε παραμυθιάσουν γιατί καλύπτουν  όλο το πρόσωπο και το κυριότερο καλύπτουν τα μάτια που είναι ο καθρέπτης της ψυχής
 

Σήμερα το θέμα μας δεν είναι αυτή η μάσκα που την ανακαλύπτουμε μόλις ενηλικιωθούμε.
 

Σήμερα θα μας απασχόληση ένα άλλο είδους μάσκα η υφασμάτινη που καλύπτει το πρόσωπο και αφήνει τα μάτια ελεύθερα. Αυτά είναι το μέσον επικοινωνίας .
 

Αυτή τη μάσκα την ακουμπάς τη βγάζεις τη λερώνεις τη πλένεις δεν έχει τίποτα ψεύτικο και ούτε παραμυθιάζει κανέναν προσφέρει προστασία. Είναι ίδια μ αυτήν που φοράνε οι χειρουργοί για να μην μολύνουν τον ασθενή.
  

Τελικά θα πρέπει να καταλάβουμε ακόμα και οι πιο επαναστάτες χωρίς αίτια ότι στην παρούσα φάση είναι απαραίτητη όπως απαραίτητο είναι και το χιούμορ , κάτι που ο Έλληνας το έχει σε αφθονία .

Τις προάλλες ήρθε μια φίλη στο σπίτι μου που είχα πολύ καιρό να τη δω. Χάρηκα όταν μου τηλεφώνησε ότι θα ερχόταν ετοίμασα τα σχετικά και φυσικά ο χαιρετισμός έγινε με τον αγκώνα .Κάθισε αλλά τη μάσκα δεν την έβγαζε , φοβάται αυτή σκέφτηκα, πέρασε λίγη ώρα κουβεντιάζοντας και κάποια στιγμή την ερώτησα αν έχουν ανακοινωθεί καινούργια μέτρα που εγώ αγνοούσα. Αν έπρεπε να κοιμόμαστε και με της μάσκες ; λύθηκε  από τα γέλια σε περίμενα πολύ ώρα και σκεφτόμουν δεν αναρωτιέται γιατί φοράω τη μάσκα και δεν έχω αγγίξει τίποτα από τα καλούδια της; Φτιάχνω τα δόντια μου έβαλα εμφυτεύματα  σωτήρια αυτή η μάσκα αδελφούλα μου με βόλεψε έχω αγοράσει  και με στρασάκι  για βραδινές εξόδους! Κρίμα τα έξοδα με πρόλαβε το lockdown.

Κάποια ημέρα περίμενα υπομονετικά με τη μασκούλα μου να μπω στο Super Market και μια κυρία δίπλα μου έπιασε τη κουβέντα και μέσα στα πολλά και αόριστα μου είπε με χιούμορ : Eυτυχώς που φοράμε τις μάσκες και μπορούμε να κρύβουμε τις ρυτίδες όσες δεν έχουμε τα χρήματα να κάνουμε Botox.  

Μην χάσουμε το χιούμορ την ανθρωπιά την αλληλεγγύη.
Καλό σαββατοκύριακο με υπομονή αισιοδοξία αγάπη σε όλους .
 

Γράφει η Μυρτώ Πανθέου