Κι όταν λες “έμαθα”, έρχεται η ζωή να στα μάθει όλα από την αρχή

Την στιγμή που θα πεις “έμαθα”, θα έρθει η ζωή να σου δείξει πως απλά νόμιζες πως έμαθες και υπάρχουν πολλά ακόμα που δεν είχε χρειαστεί (ακόμα) να μάθεις.

Την στιγμή που θα πεις “ξέρω”, θα έρθει η ζωή να σου δείξει με τον πιο τρανό τρόπο πως δεν ξέρεις τίποτα και όλα θα ανατραπούν με ένα ανοιγόκλεισμα των ματιών.

Την στιγμή που θα πεις “δεν θέλω άλλο”, θα ανακαλύψεις τις δυνάμεις μέσα σου κι όλα εκείνα που θα αντέξεις κι ας μην το θες. Κι ας μην τα θες.

Την στιγμή που θα πεις “έφτασα”, θα δεις πως απλά κάνεις μια στάση. Μια παύση πριν την επόμενη στροφή του δρόμου.

Κι άλλες φορές οι μέρες θα μοιάζουν σαν μια ατελείωτη βόλτα στο λούνα παρκ.
Μόνο που και το τρενάκι του τρόμου, στο λούνα παρκ είναι.
Έρχεται μια στιγμή που τους φόβους τους κοιτάς κατάματα.

Τους χαιρετίζεις, τους χαϊδεύεις, κάθεσαι και τους κερνάς μια ρακή κι αποφασίζεις πως ότι δεν λύνεται, κόβεται.
Και τότε, ελεύθερος και απαλλαγμένος από τα άλυτα, τα ανείπωτα και τα δειλά της ζωής…
Σηκώνεσαι, σκουπίζεις τις σκόνες από πάνω σου και συνεχίζεις…

Γιατί τελικά, η ζωή, αυτό σου μαθαίνει…. ότι δεν λύνεται, κόβεται. 

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου.

Πηγή : loveletters.gr