Ευτυχία είναι να κοιμάστε και να ξυπνάτε μαζί

Είσαι στο παλιό σου εργένικο διαμέρισμα. Γεμάτο κούτες, βαλίτσες και τσάντες. Τα χαζεύεις, σηκώνεσαι να μαζέψεις και τα τελευταία και χτυπάει το κουδούνι. Είναι οι μεταφορείς. Εκείνοι που σε λίγες ώρες θα αδειάσουν το άλλοτε τακτοποιημένο σου σπιτάκι και θα τα πάνε σε ένα άλλο σπίτι. Στο κοινό σπίτι που φτιάχνεις με το σύντροφό σου.

Λίγο αργότερα κι έπειτα από αρκετό κουβάλημα, βρίσκεστε χωμένοι ανάμεσα σε χαρτόκουτα, διπλούς καναπέδες και διπλά κρεβάτια. Υπάρχουν πράγματα παντού, νόμιζετε πως θα πέσουν να σας πλακώσουν, ψάχνετε ακόμα και ένα ποτήρι να κάνετε καφέ αλλά και τον ίδιο τον καφέ. Κι ενώ τα βλέπετε κι απελπίζεστε, ένα χαμόγελο είναι μονίμως σχηματισμένο στα πρόσωπά σας. Εκείνο της ευτυχίας του κοινού σας ξεκινήματος. Εκείνο που σβήνει κάθε κούραση και σας γεμίζει δυνάμεις.

Και κάπου εκεί αντιλαμβάνεσαι τι γίνεται. Φτιάχνετε το δικό σας σπίτι από το μηδέν. Θυμάσαι πριν καμιά βδομάδα, που μια Κυριακή καθαρίσατε όλο το σπίτι από βαψίματα και άλλες εργασίες. Δώδεκα ώρες σας πήρε. Νοσταλγήσατε για λίγο τις δουλειές σας, γιατί ως γνωστόν βαριά η οικοκυρική. Αλλά θέλατε να το κάνετε μόνοι σας. Να το πονέσετε. Να νοιαστείτε για αυτό, όπως δε νοιάζεται κανείς για ένα ξένο σπίτι.

Τώρα είστε καθισμένοι στο πάτωμα, καπνίζετε, γελάτε και κάνετε πλάνα για το πού θα μπουν τα έπιπλα. Γιατί έτσι είναι. Το κοινό σας σπίτι το φτιάχνετε μαζί. Διαλέγετε τη θέση των επίπλων, τα διακοσμητικά, την οργάνωση στις ντουλάπες. Δε φέρνει ο καθένας τα πράγματά του και τα παρατάει. Αντιθέτως, φτιάχνετε τον ολόδικό σας χώρο με τέτοιο τρόπο που να εξυπηρετεί και να αρέσει και στους δύο. Θα είναι η φωλιά σας, το καταφύγιό σας, το άβατό σας.

Θα σας πάρει μέρες, μπορεί και εβδομάδες, ώστε να τα βάλετε όλα σε μια σειρά. Θα αλλάζετε τη θέση της ζάχαρης, μέχρι να βρείτε πού σας βολεύει. Θα κρεμάτε και θα ξεκρεμάτε πίνακες, θα μεταφέρετε την πολυθρόνα που περισσεύει από δωμάτιο σε δωμάτιο, μέχρι να βρείτε πού θέλετε ν’ αράζετε. Υπάρχει όμως πιο όμορφο συναίσθημα από αυτό; Υπάρχει πιο ευτυχισμένη στιγμή στην ζωή σου μέχρι τώρα; Η συγκατοίκηση και το νέο σας σπίτι είναι εκείνη η φάση στη σχέση που σηματοδοτεί κάτι καινούργιο. Μια νέα ζωή με συνοδοιπόρο εκείνον που αγαπάς περισσότερο. Θέτει τη βάση για κοινά σχέδια για το μέλλον, για μια ζωή που δυο άνθρωποι λειτουργούν ως μονάδα.

Μια μονάδα με δύο σώματα. Που κάθεται στον καναπέ και εκείνη την ώρα την περικλείουν γύρω της όλα τα αγνά και ατόφια συναισθήματα. Η αγάπη, ο έρωτας, η πίστη, η αφοσίωση, η τρυφερότητα, η στοργή, είναι όλα εκεί γύρω σου και τα βιώνεις στο έπακρον. Κι αυτό είναι ευτυχία. Να ξυπνάς και να κοιμάσαι δίπλα στον άλλον. Να μοιράζεστε όμορφες και δύσκολες στιγμές. Να ακούς το «σ΄αγαπώ» και να μην αμφιβάλεις ούτε λεπτό για την εγκυρότητα της δήλωσης.

Δεν έχει σημασία τελικά, αν ο καναπές σας είναι από πανάκριβο κατάστημα επίπλων. Μπορεί να λείπουν κουρτίνες, διακοσμητικά, μπορεί να είναι απλό, μπορεί να είναι για κάποιους ίσως και κακόγουστο. Αλλά τι σε νοιάζει και πόσο μετράει αυτό τελικά; Είναι το δικό σας σπίτι. Το φτιάξατε με αγάπη, κόπο και φροντίδα. Κι αυτό αρκεί για να είναι στα μάτια σας το πιο υπέροχο σπίτι στον κόσμο.