Μια άγραφη σελίδα με πρωταγωνιστή εμένα ...

Λένε ότι η πρώτη σου σκέψη το πρωί είναι εκεί που ανήκεις, όπως και η τελευταία πριν κλείσεις τα μάτια σου. Το ενδιάμεσο είναι ένας αγώνας να γυρίσεις στον εαυτό σου αρπάζοντας την καθημερινότητα. Χτίζεις όλη μέρα για να γκρεμίσεις...

Χαμογελάω κάθε πρωί και αρπάζω τη μέρα μου με απίστευτη, αστείρευτη αγάπη. Βαδίζω στα νέα μου βήματα, αναπνέω το φρέσκο αέρα, χαμογελάω και νιώθω με κάθε μου ανάσα να κυλάει η αλήθεια στο αίμα μου. Βλέπω τον κόσμο και τα μάτια μου λένε: Γύρισα. Είμαι έτοιμη για όλα. Είμαι ελεύθερη να δώσω ξανά. Είμαι ανοιχτή να προσφέρω. Η καρδιά μου χτυπάει και μου απαντάει ο κόσμος με χαμόγελο.

Σήμερα ξύπνησα πιο ελαφριά και με μια περιέργεια. Tabula rasa. Μια άγραφη σελίδα με πρωταγωνιστή εγώ.

Σήμερα έμαθα να σέβομαι. Τις επιλογές μου και τις επιλογές των άλλων. Να σέβομαι τα συναισθήματα των ανθρώπων, τις αξίες τους χωρίς απαραίτητα να τα ασπάζομαι. Να τα δέχομαι. Να μην απαιτώ. Να αγαπώ τις αλήθειες μου.

Πόσο πραγματικά εγωίστρια ήμουν πιστεύοντας ότι ο κόσμος γυρίζει γύρω από τα "θέλω" μου. Πόσες χαμένες στιγμές, πόσες λανθασμένες αντιλήψεις, πόσα πληγωμένα συναισθήματα. Πόσες σιωπές.

Τώρα βαδίζω στα βήματά μου. Παίρνω βαθιές ανάσες. Επειδή ξύπνησα με μια άγραφη σελίδα. Και είναι η αρχή του υπόλοιπο της ζωής μου.