Υπάρχω άρα αξίζω ..

Τρέξε, δούλεψε, διάβασε, πάρε πτυχία, βγες έξω, δες κόσμο, μην κάθεσαι,

 ξύπνα νωρίς, μην κοιμάσαι πολύ, πήγαινε γυμναστήριο, κάνε δημόσιες σχέσεις, βγάλε λεφτά και ξαφνικά παύση. Ξαφνικά ο κόσμος σταμάτησε, ησυχία παντού. Ξαφνικά έπαψε να έχει νόημα πόσο καλός μαθητής είσαι, πόσο σκληρά δουλεύεις, πόσο πλούσιο βιογραφικό έχεις, το μόνο που έχει σημασία είναι να είσαι καλά, να είσαι ζωντανός.

Μάθαμε να τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να συσσωρεύσουμε αγαθά και κατορθώματα μέσα σε μια σκληρά ανταγωνιστική κοινωνία που δε σου επιτρέπει να πάρεις ανάσα μέχρι που ένα μαγικό χέρι έβαλε φρένο σε όλα αυτά και μας ανάγκασε να κάνουμε επανεκκίνηση, να επιστρέψουμε στη βάση μας, στο... υπάρχω άρα αξίζω. Στο είμαι ζωντανός κι αυτό αρκεί.

Είχαμε μάθει να εξαντλούμε τους ανθρώπους που αγαπάμε με μια ατελείωτη λίστα απαιτήσεων και προϋποθέσεων και ξεχάσαμε να είμαστε ευγνώμονες που τους έχουμε δίπλα μας γερούς και δυνατούς. Αυτό το μαγικό χέρι του θανάτου, που φαντάζει τόσο τρομακτικό και μακάβριο, άλλο τόσο ευεργετικό είναι. Μας ταρακουνά για να θυμηθούμε όλα αυτά που έχουν πραγματική αξία. Να ζούμε και να αγαπάμε, να παίρνουμε ανάσες, να ξεκουραζόμαστε, να κάνουμε πράγματα για τους εαυτούς μας, να έχουμε ελεύθερο χρόνο.

Όταν περάσει όλο αυτό ας συνεχίσουμε να μας αγαπάμε πιο πολύ.

Χριστίνα ( Ανδρομέδα ) Πεταλωτή

Πηγή : enfo.gr