Θα θυμάσαι

Θα θυμάσαι.

Όπου και αν πας,

όπου και να'σαι.

Θα θυμάσαι

Πως σε κοίταζα...

Όταν μιλούσα

Για τα ασήμαντα...

Το θυμάσαι?

Μπροστά σου τα τρέχουν οι λέξεις

Σαν ρεφρέν από γνωστό τραγούδι...

Οποίο και να επιλέξεις.

Σαν μαραμένο λουλούδι

Αφημένο

σε ξεχασμένο

βιβλίο στο ράφι.

Οι λέξεις που καίνε

Και δεν σβήνονται

Για τον πόνο μας φταίνε

Μα στάχτη δεν γίνονται.

Μία μέρα κάτι θα ακούσεις...

Σε ένα σινάφι

από σκέψεις ανούσιες...

Θα επιστρέψω σ'αυτη τη στιγμή.

Θα επιτρέψεις ή

θα αποτρέψεις αυτή τη σιγή,

τη φωνή?

Που θα' σαι?

Θα θυμάσαι.

Τη τελευταία ματιά φευγαλέα

Ένα άγγιγμα ξάφνο, δειλό

Ένα πόνο οξύ, λυσσαλέο

Βάλτο να είναι διπλό.

Με θυμάσαι?

Και μια μόνο λέξη

όταν κλείνεις τα μάτια σου:

Ματιά μου...

Μια μόνο λέξη

Να ενώνει τα κομμάτια μου...

Θα θυμάσαι τη λέξη αυτή.

Και να εύχεσαι

Κάνεις να μην σε αποκαλεί

έτσι...(για να μην θυμάσαι) ...

Αλλά θα θυμάσαι...

Μάτια μου...

Γράφει η  Nina Ivanova