Mια προσευχή

Που πρέπει να προστρέξω σε ποιο βουνό να ανεβώ να προσευχηθώ για να ακουστή η προσευχή μου …

Πως να σιγάσεις την κραυγή αγωνίας που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής όλης της ανθρωπότητας ..
Πως να απαλύνεις το πόνο που ξεχύθηκε σαν χείμαρρος φωτιάς και μαύρισε τον ήλιο ..

Πως να πεις σε κάποιον κάνε υπομονή όταν δεν μπορεί σταθεί στο προσκεφάλι αγαπημένων του και η καρδιά ματώνει για το τελευταίο αντίο …

Πως να αντέξεις ένα χωρισμό όταν καίγεται η ψυχή σου να του πεις όσα δεν του είχες πει όταν ήταν δίπλα σου ..

Πώς να ηρεμήσεις την αγωνία από τους βραδινούς εφιάλτες για αυτόν η αυτήν που είναι μακριά σου και ενώ γνωρίζεις ότι με μια δρασκελιά μπορείς να βρεθείς κοντά του.. Πελώρια τοίχοι σε εμποδίζουν …

Πως να αντέξεις αυτή τη φυλακή που όλες οι πόρτες και τα παράθυρα είναι ανοιχτά αλλά η λογική του μυαλού φτιάχνει σιδεριές ….
Πως θα τιθασεύσεις την καρδία που δεν μπορεί να ζει φυλακισμένη… Κτυπάει τα πόδια της σαν άτακτο παιδί και θέλει να πετάξει εκεί που νιώθει ελεύθερη ..

Πόσο θεέ μου θα κρατήσει αυτό το μαρτύρια ?? Και πως θα μας βρει η επόμενη μέρα δυστυχώς κανείς δεν γνωρίζει …

Γιαυτό πείτε όσα δεν είχατε πει μέχρι σήμερα όλα τα σ <αγαπώ > σας όλα τα συγγνώμη σας, την ευγνωμοσύνη σας … Δείξτε χωρίς τσιγγουνιές το ενδιαφέρον σας !!!

Ελευθερώστε όλα τα αποθέματα αγάπης από το οπλοστάσιο σας μήπως και ζεστάνουμε αυτό το αόρατο τέρας και φύγει από κοντά μας …

Μήπως μας λυπηθεί ο Πλανήτης από τα βασανιστήρια που του έχουμε κάνει και μπορέσει να μας συγχωρήσει ..

Όταν έρθει η επόμενη μέρα όλη η ανθρωπότητα θα είναι διαφορετική …

Ας είναι θεέ μου ένα μάθημα για τους εναπομείναντες για ένα καλύτερο αύριο με περισσότερη ανθρωπιά και δικαιοσύνη !!!!

Μυρτώ Πανθέου