Οι γυναίκες της Σμύρνης και οι γυναίκες του σήμερα ...
https://to-synoro.blogspot.com/2020/03/smirni.html?m=0
Η εγκατάσταση των προσφύγων το 1922 έφερε αναταραχή στο ελληνικό καθεστώς και στην καθημερινότητα πολλών. Προκάλεσε ξενοφοβία και ένας από τους λόγους ήταν η διαφορετική ζωή των γυναικών στην Ελλάδα με αυτή των γυναικών της Σμύρνης.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Ελλάδα γνώρισε χάρη στη Σμύρνη έναν καινούργιο τρόπο ζωής. Γυναίκες που μέχρι τότε δεν δούλευαν, αλλά ήταν στολίδια των συζύγων-αδερφών-πατεράδων τους, πήραν τα ηνία , ξεκίνησαν να εργάζονται και έφτασαν σήμερα να παλεύουν με θέρμη για τα δικαιώματα όλων των γυναικών. Προς τι λοιπόν οι ασυνάρτητες κατηγορίες τότε; Προς τι τόση έχθρα προς το διαφορετικό; Προς τι ο φθόνος προς αυτούς που μας δείχνουν ένα νέο δρόμο;
Τώρα η εποχή άλλαξε - η γυναίκα στη Ελλάδα, μοιάζει να φέρεται με την γυναίκα της τότε Σμύρνης. Η Σμύρνη είναι γυναίκα, και η γυναίκα αυτή έδωσε έναυσμα, στη γυναίκα του σήμερα, στη γυναίκα του τώρα, στα αρώματα, τις γεύσεις, τη νοστιμιά της ίδιας της ζωής.
Οι ψίθυροι όμως μέσα μας δεν σταματούν ποτέ. Ο φόβος για το διαφορετικό παραμένει, παρότι σύντομα μπορεί και πάλι να το υιοθετήσουμε και να το υπερασπιζόμαστε ως δικό μας...
Ηλιάνα βολονάκη
Πηγή : enfo.gr
Οι "παστρικιές" όπως αρνητικά τις αποκαλούσαν στην Ελλάδα... Δεν αποσκοπούσαν στο να ξελογιάσουν τους άνδρες, απλά είχαν μάθει να είναι καθαρές και να προσέχουν τους εαυτούς τους! Έκαναν μπάνιο, με σπάνια αρώματα, φορούσαν καπέλα και ξεχώριζαν. Ήταν, προοδευτικές, μορφωμένες, τα ρούχα τους είχαν χρώματα μοβ, κίτρινο, πορτοκαλί... Σε αντίθεση, οι γυναίκες τις Ελλάδας ήταν πιο πίσω. Η γυναίκα-πρόσφυγας θεωρήθηκε απειλή για την ηθική και την τάξη της τότε κοινωνίας. Οι γυναίκες αυτές ήταν ευδιάθετες, με τους χορούς, τα τσιφτετέλια, τα τραγούδια... Η στάση και οι κινήσεις παρεξηγήθηκαν και ερμηνεύθηκαν κακοπροαίρετα ως προσπάθειες "τυλίγματος" ανδρών για να βγουν από τη μίζερη καθημερινότητά τους. Μια καθημερινότητα που αναγκάστηκαν να ζουν λόγω ξεριζωμού.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Ελλάδα γνώρισε χάρη στη Σμύρνη έναν καινούργιο τρόπο ζωής. Γυναίκες που μέχρι τότε δεν δούλευαν, αλλά ήταν στολίδια των συζύγων-αδερφών-πατεράδων τους, πήραν τα ηνία , ξεκίνησαν να εργάζονται και έφτασαν σήμερα να παλεύουν με θέρμη για τα δικαιώματα όλων των γυναικών. Προς τι λοιπόν οι ασυνάρτητες κατηγορίες τότε; Προς τι τόση έχθρα προς το διαφορετικό; Προς τι ο φθόνος προς αυτούς που μας δείχνουν ένα νέο δρόμο;
Τώρα η εποχή άλλαξε - η γυναίκα στη Ελλάδα, μοιάζει να φέρεται με την γυναίκα της τότε Σμύρνης. Η Σμύρνη είναι γυναίκα, και η γυναίκα αυτή έδωσε έναυσμα, στη γυναίκα του σήμερα, στη γυναίκα του τώρα, στα αρώματα, τις γεύσεις, τη νοστιμιά της ίδιας της ζωής.
Οι ψίθυροι όμως μέσα μας δεν σταματούν ποτέ. Ο φόβος για το διαφορετικό παραμένει, παρότι σύντομα μπορεί και πάλι να το υιοθετήσουμε και να το υπερασπιζόμαστε ως δικό μας...
Ηλιάνα βολονάκη
Πηγή : enfo.gr