Αχαριστία: Η αρρώστια της ψυχής

Μια από τις πιο κοινές μορφές ψυχασθένειας είναι η αχαριστία. Όσοι θεωρούν υπερβολικό τον χαρακτηρισμό ας σκεφτούν πόσο λογική και φυσιολογική συμπεριφορά μπορεί να είναι, να τσακίζεις το χέρι που σε αγκάλιασε και σου πρόσφερε βοήθεια.

Τα πολλά πρόσωπα της αγνωμοσύνης εκδηλώνονται με το να μην εκτιμάς κάτι που σου έχει χαριστεί να απολαύσεις και το καταστρέφεις, όπως το περιβάλλον. Όταν σου έχει δοθεί κάτι σε αφθονία και δεν μοιράζεσαι τίποτα με τους λιγότερο ευνοημένους που βρίσκονται σε ανάγκη και έλλειψη. Όταν δεν αναγνωρίζεις τίποτα σε όσους έχουν συμβάλλει στην επιτυχία σου, πάρα μόνο στον εαυτό σου.

Αχάριστος είναι και εκείνος που ό,τι και να κάνεις γι’ αυτόν δεν ικανοποιείται ποτέ. Εκείνος που διαγράφει όσα οι άλλοι έκαναν για εκείνον και να στρέφεται εναντίον τους όταν γίνεται κάποιο σφάλμα. Παραμένει πάντα δύσκολο και επώδυνο να δεχτούμε ότι ένας δικός μας άνθρωπος θα βρεθεί απέναντι μας ως εχθρός.

Δύσκολα αποδεχόμαστε ότι ο συγγενής, ο σύντροφος, ο συνάδελφος, ο φίλος μπορεί να μας προδώσει, να μας εξαπατήσει και να μας πληγώσει, ξεχνώντας την εμπιστοσύνη, την αγάπη, την δοτικότητα, τον χρόνο που αφιερώσαμε η ακόμα και τις θυσίες που κάναμε για εκείνον. Ας μη ξεχνάμε όμως ότι και ο Ιούδας ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού.

Η αχαριστία και η αγνωμοσύνη δεν είναι άπλα κακές συμπεριφορές και σημάδι των καιρών μας.

Το να μην εκτιμάς είναι ψυχική αναπηρία. Το να μην έχεις την καλή διάθεση να ανταποδώσεις την αγάπη η την βοήθεια σε κάποια βαθμό, σε κάποια μορφή, υποδηλώνει ψυχική φτώχεια και ναρκισσισμό. Το να βλάπτεις χωρίς ενδοιασμούς κάποιον που σου έχει φερθεί καλά, θεωρείται μια άσχημη ασθένεια της ψυχής που χρειάζεται θεραπεία.

Ο άνθρωπος που έχει απενεργοποιημένη συνείδηση βρίσκει δικαιολογίες για κάθε του πράξη. Η έλλειψη ενσυναίσθησης για τον συνάνθρωπο τον καθιστά καθιστά αδίστακτο, εγωκεντρικό, τοξικό.

Είναι θέμα γονιδίων, βιωμάτων η έλλειψη παιδείας; Αναμφίβολα, το περιβάλλον μπορεί να παίξει ρόλο στον ψυχισμό και στις αξίες του ατόμου. Ο τρόπος που σε έχουν γαλουχήσει και σου έχουν φερθεί, επηρεάζουν τις μελλοντικές συμπεριφορές και επιλογές μέχρι ένα σημείο. Οι αιτίες πολλές και οι δικαιολογίες ακόμα περισσότερες.

Πέρα από την περιγραφή του φαινομένου, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αναλάβουμε προσωπική ευθύνη των πράξεων μας στο εδώ και τώρα. Ο καθένας από εμάς καλείται να βελτιώσει και να εξελίξει τον εαυτό του με κάθε μέσο που διαθέτει.

Το κλειδί της μεταστροφής είναι η ενδοσκόπηση, η αυτογνωσία και η πνευματικότητα. O άνθρωπος αλλάζει και προχωρά πέρα από γονίδια, ταμπέλες και βιώματα αν το θέλει και προσπαθεί. Η ζωή αποκτά νόημα μόνο όταν αρχίζουμε να εξημερώνουμε ένστικτα και να φωτίζουμε σκοτεινές γωνίες της ύπαρξης μας.

Γράφει η Χριστίνα Βλαχοπούλου

Πηγή : olympia.gr