Ξεκαθάρισε επιτέλους τι ζητάς

Ένα ερώτημα με βασανίζει και δεν ξέρω τι να πω στον εαυτό μου για να τον καθησυχάσω. Γιατί δε μου λες απλά τι σκέφτεσαι; Γιατί τα μηνύματα που μου στέλνεις δεν είναι ξεκάθαρα; Η συμπεριφορά σου με μπερδεύει. Για ποιο λόγο δεν είσαι ειλικρινής απέναντί μου; Πες μου απλά τι ζητάς από εμένα.

Θέλεις μήπως να μπω στο μυαλό σου και να διαβάσω τη σκέψη σου; Μήπως περιμένεις πως χωρίς εξηγήσεις μπορώ να ερμηνεύσω τη συμπεριφορά σου; Όσο και να θέλεις, αυτό δε γίνεται. Δεν μπορώ να ξέρω τι ζητάς αν δεν μου το πεις εσύ ο ίδιος. Δεν μπορώ να ξέρω όταν απ’ τη μία μιλάμε ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο και τις άλλες εξαφανίζεσαι για μέρες σαν να μην έχει γίνει τίποτα μεταξύ μας.

Τι είναι αυτό που σε εμποδίζει να μου μιλήσεις; Η αλήθεια μπορεί να με πληγώσει; Αυτό φοβάσαι; Μην ανησυχείς. Ας είσαι εσύ ξεκάθαρος απέναντί μου κι άσε εμένα να χειριστώ τα δικά μου συναισθήματα. Και να πληγωθώ, δεν πρόκειται να σε αφήσω να το καταλάβεις. Θα μπει ο εγωισμός μου μπροστά και θα φροντίσω να ξεχάσω πιο γρήγορα από όσο μπορείς να φανταστείς. Δε θα επιτρέψω στον εαυτό μου να δεις το παραμικρό ίχνος θλίψης στο βλέμμα μου.

Φοβάσαι μήπως αλλάξει η στάση μου απέναντί σου; Φοβάσαι μήπως θυμώσω; Μήπως ζητήσω εκδίκηση από σένα; Όχι, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει. Απλά θα σ’ αφήσω να φύγεις. Θα έχω ήδη χάσει άπειρο χρόνο μαζί σου, γι’ αυτό και θα κοιτάξω να τον αναπληρώσω.

Δεν είναι η αλήθεια που πονάει, είναι η αμφιβολία αυτή που σε καίει, αυτή σε κρατάει ξάγρυπνο τα βράδια. Ξέρεις γιατί; Η αμφιβολία είναι αυτή που εναλλάσσει τα συναισθήματα μέσα σου. Απ’ τη μία σου δημιουργεί ελπίδες ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Σκέφτεσαι το καλύτερο σενάριο, ότι ίσως αυτή τη φορά τα πράγματα να ‘ναι διαφορετικά. Γιατί να επιλέξεις την απαισιοδοξία; Απ’ την άλλη η αμφιβολία σου σπείρει τον φόβο, σε κάνει να αναρωτιέσαι, σε οδηγεί στην αναζήτηση, προκειμένου να σε προστατέψει απ’ τα ίδια λάθη. Δε θες να πιστεύεις σε ωραία λόγια όταν δε λέγονται με ειλικρίνεια. Η αμφιβολία, λοιπόν, είναι πιο σκληρή κι απ’ τη χειρότερη αλήθεια. Πες μου, λοιπόν, απλά τι σκέφτεσαι.

Μήπως φοβάσαι τα συναισθήματά σου; Μήπως δε θέλεις να τα παραδεχτείς ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό; Αν πιστεύεις πως στον έρωτα μπορείς να έχεις τον απόλυτο έλεγχο, κάνεις λάθος. Μάθε πως όταν αγαπάς κι εμπιστεύεσαι κάποιον σημαίνει πως του δίνεις το δικαίωμα να σε πληγώσει. Του ανοίγεσαι, του αποκαλύπτεις στοιχεία του εαυτού σου. Επενδύεις συναισθηματικά σε αυτόν και δυστυχώς κάθε επένδυση έχει και το ανάλογο ρίσκο. Όσο και να σωπαίνεις. Όσο και να επιλέγεις να απομακρύνεσαι, αν θες να αγαπήσεις πρέπει να πληρώσεις και το ανάλογο τίμημα. Πολύ μικρό συγκριτικά με όλα όσα έχεις να κερδίσεις.

Κουράστηκα να προσπαθώ να ερμηνεύσω τη συμπεριφορά σου. Να προσπαθώ να διαβάσω το βλέμμα σου. Να κοιτάζω τα μηνύματά σου και να προσπαθώ να καταλάβω τι κρύβουν από πίσω. Πάντα η αμφιβολία θα με δηλητηριάζει.

Σπάσε τη σιωπή σου, γιατί δεν μπορώ να διαβάσω τη σκέψη σου. Αλλιώς, είναι ώρα να πηγαίνω. Δεν μπορώ να μιλάω μαζί σου όταν δεν είσαι διατεθειμένος να μου πεις ευθέως τι ζητάς. Δε γίνεται να σου εκφράζω τα συναισθήματά μου κι εσύ να παραμένεις σιωπηλός. Είναι φθορά για μένα.

Μάθε να διεκδικείς αυτό που θες. Όσο και να μου αρέσεις, πάνω από όλα, αγαπάω τον εαυτό μου. Δε θα σε περιμένω για πολύ. Απ’ τη στιγμή που με φθείρεις, απλά θα σε αφήσω να φύγεις. Θα με πονέσει ίσως, αλλά θα σε ξεχάσω.

Μόνο έτσι θα καταφέρω να βρω αυτό που μου αξίζει πραγματικά, κάτι που εσύ ίσως δεν είσαι πρόθυμος να μου δώσεις. Πάρε, λοιπόν, μια απόφαση και πες μου απλά τι σκέφτεσαι.

Συντάκτης: Χριστίνα Κορκολή



Πηγή : pillowfights.gr