Το όνειρο θέλει τσαγανό, θέλει πείσμα, θέλει σεβασμό

Να ονειρεύεσαι, μας λένε.

Και ναι, τρελαίνομαι να ονειροπολώ, να γράφω εγώ το σενάριο, να κάνω εγώ το διάλειμμα οπότε κρίνω ότι είναι απαραίτητο, να ιδρώνω από την αγωνία και να λιώνω στο κλάμα ή στο γέλιο επειδή το όνειρο είναι δικό μου.

Τώρα αν το όνειρο μοιράζεται τότε όλα αυτά γίνονται επί δύο.

Η αλήθεια είναι ότι έχει άλλη χάρη. Με τους δύο έχεις τη δύναμη τν διπλή να το φτάσεις να πραγματοποιηθεί, και γρήγορα και με διπλό το ποσοστό της επιτυχίας.

Να βλέπεις και να βλέπει ότι η απόσταση από το νου μέχρι το να το ζήσω, είναι τόσο δα μικρή.

Να νιώθεις και να νιώθει οτι μπορεί να μετατραπεί σε εφιάλτη αν γυρίσει ο ένας από τους δύο το βλέμμα αλλού.

Να βλέπεις το χαμόγελο της ικανοποίησης και να μην μπορείς να αντισταθείς.

Το όνειρο θέλει τσαγανό, θέλει πείσμα, θέλει να το αντιμετωπίσεις με σεβασμό. Το όνειρο, σου δείχνει ότι όλα είναι εφικτά. Αρκεί να μπορείς να αναπνέεις γι αυτό.

Γράφει η  Δικαία Μαραβέλια

 


Πηγή : anapnoes.gr