Ο άνθρωπός σου σε ηρεμεί και σε ταράζει με την ίδια ένταση

Στα μάτια σου αυτός ο άνθρωπος είναι πιο ξεχωριστός απ’ όλους τους ξεχωριστούς εκεί έξω. Τα δικά του μάτια σε καθηλώνουν, το χαμόγελό του σε καυλώνει, οι εκφράσεις του σε αναστατώνουν, η παρουσία του σε ξεσηκώνει, η αύρα του σε ελκύει, λες κι είστε αντίθετα φορτισμένοι πόλοι κι απλώς δε γίνεται αλλιώς. Αν είσαι τυχερός, λοιπόν, όλα τα παραπάνω είναι αμοιβαία κι όπως καταλαβαίνεις αυτή η μεταξύ σας παράνοια λέγεται έρωτας και προχωράει.

Καθώς προχωράει έρχονται στιγμές που συνειδητοποιείς ότι, ρε φίλε, δε θα μπορούσε να ήταν άλλος άνθρωπος στη θέση του. Κι αυτό γιατί η δύναμη που ασκεί πάνω σου –κι αντίστοιχα εσύ σ’ εκείνον– είναι αφοπλιστική, αντιθετική, ολοκληρωτική κι αναπόφευκτη. Ο ίδιος είναι ικανός με μία αγκαλιά να σε ηρεμήσει στα ζόρια και να σε κάνει να αισθανθείς μες στα χέρια του σαν μωρό στην αγκαλιά της μάνας του που ξαναβρίσκει τους ήρεμους ρυθμούς των παλμών του. Ο ίδιος μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς πως κρατάς εσύ με τη σειρά σου ένα μωρό στα δικά σου χέρια. Ο ίδιος μπορεί να σε εκτινάξει από το μηδέν στο άπειρο με ένα του βλέμμα και να σε κάνει να θέλεις να εκραγείς παίρνοντάς τον μαζί σου. Ο ίδιος σε κάνει να θέλεις να τον χαϊδέψεις τρυφερά καθώς χουχουλιάζετε κάτω απ’ τη φλις κουβέρτα σας στον καναπέ βλέποντας ταινία κι εκεί που είσαι έτοιμος να τον ζουλήξεις έτσι όπως τον βλέπεις απορροφημένο μπροστά στην οθόνη, την αμέσως επόμενη στιγμή με το πρώτο χάδι σε κάνει να θέλεις να πηδηχτείτε σαν να μην υπάρχει αύριο.

Όταν σε κοιτάζει κατάματα πότε βλέπεις ένα μικρό παιδί που θέλεις να το προστατεύσεις από καθετί άσχημο για να μην πληγωθεί, πότε μια γυναίκα ή έναν άντρα έτοιμο για όλα που έτσι και βάλετε κάτω ο ένας τον άλλον δε θα σηκωθείτε παρά μόνο ώρες μετά όταν πια δε θα μπορείτε να πάρετε τα πόδια σας.

Αναρωτιέσαι πώς γίνεται και μέσα σε έναν άνθρωπο χωράνε τόσες αντιθέσεις. Αναρωτιέσαι πώς το κάνει αυτό κι έρχονται ώρες που δεν ξέρεις τι να πρωτοαισθανθείς. Σκαλώνεις και νιώθεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο και μαζί ο πιο τυχερός γιατί τα αμοιβαία και τα ολοκληρωτικά, βλέπεις, δε συμβαίνουν κάθε μέρα!

Κάπως έτσι μέσα σου ξέρεις πως τουλάχιστον τη δεδομένη στιγμή της ζωής σου αυτός είναι ο ένας που είτε ξεφύτρωσε στον δρόμο σου από ‘κει που δεν τον περίμενες ενώ δεν ήσουν καν σε φάση να μπλεχτείς σε έρωτες –μα αν με ρωτάς αυτά τα αναπάντεχα είναι και τα πιο ωραία– είτε τον έψαχνες κι έλπιζες κάποια στιγμή να βρεθεί μπροστά σου για να ζήσεις κι εσύ το δικό σου παραμύθι.

Γιατί παραμύθι είναι ο έρωτας. Μόνο που σε αυτή τη version των παραμυθιών ο άνθρωπός σου είναι ικανός από ιππότης να γίνει δράκος και το αντίστροφο. Από νεράιδα να γίνει μάγισσα και ξανά απ’ την αρχή. Γιατί οι ερωτευμένοι είναι πανίσχυροι κι αντιθετικοί εκ φύσεως. Κι αυτό είναι εξάλλου που τους κάνει ακαταμάχητους. Δεν έχουν τη δύναμη ν’ αντισταθούν ο ένας στον άλλον κι αλληλοεπηρεάζονται στον έσχατο βαθμό σε κάθε επίπεδο ακόμη κι αν ο εγωισμός τους πολλές φορές δεν τους αφήνει να το παραδεχτούν.

Ο άνθρωπός σου, λοιπόν, είναι αυτός που μπορεί να σε χαλαρώσει μέσα σε μισό δευτερόλεπτο και να σε τσιτώσει σε μία στιγμή. Είναι αυτός που θα σπάσει τα κοντέρ του πάθους σας, των νεύρων, της έντασης, αλλά από όλα τα παραπάνω ο ίδιος μόνο είναι ικανός να σε ηρεμήσει ξανά. Κατάφερε με το σπαθί του να σε κάνει να του παραδώσεις μεγάλο κομμάτι της ψυχής σου και καθορίζει την ψυχολογία σου γιατί εφόσον μπορεί και θέλει να κάνει τα πάντα για σένα και σε εσένα, το αξίζει.

Πρόσεξε, όμως. Ξέρεις ότι είναι ο άνθρωπός σου γιατί παρά την επιρροή που γνωρίζει ότι σου ασκεί δεν είναι από αυτούς που τη χρησιμοποιούν για να παίξουν μαζί σου κατά πώς τους βολεύει. Είναι από αυτούς που χρησιμοποιούν την αλληλεπίδρασή σας για να παραμένουν τα αίματα μεταξύ σας αναμμένα και το πάθος σας στα κόκκινα. Κάθε σας σκαμπανέβασμα είναι κι ένα πάλι απ’ την αρχή του έρωτά σας. Κάθε σας εναλλαγή είναι κι ένας τρόπος να εκτιναχθείτε ξανά απ’ το μηδέν στο άπειρο όπως την πρώτη φορά που κάνατε έρωτα ή την πρώτη φορά που απλώς κρατήσατε αγκαλιά ο ένας τον άλλον και νιώσατε πως εκεί ανήκατε από πάντα.

Γιατί ο άνθρωπός σου θα πρέπει να είναι ικανός να σε ηρεμεί και να σε αναστατώνει με την ίδια ένταση και την ίδια ευκολία και παρ’ όλο που θα ξέρει πως μπορεί να το κάνει να μην το χρησιμοποιεί εναντίον σου, αλλά υπέρ σας. Μόνο για να μη φθαρεί απ’ την άχαρη καθημερινότητα αυτό το τόσο μοναδικό «μεταξύ σας». Μόνο γιατί αυτός –και μόνο αυτός– τη δεδομένη στιγμή της ζωής σου τόλμησε και μπόρεσε να το πετύχει πράγμα που από μόνο του τον κάνει για σένα μοιραίο.

Γράφει η Έλλη Πράντζου




Πηγή : pillowfights.gr