Ένα ηλιοβασίλεμα ακόμα!

Δεν υπάρχει πιο όμορφο θέαμα από το να βλέπεις τον ήλιο να βυθίζεται στη θάλασσα! Με μιας η θάλασσα παίρνει το χρώμα του και δημιουργείται ένα πορτοκαλοχρυσαφί μονοπάτι...ένας δρόμος για τις νεράϊδες...δεν υπάρχει πιο όμορφη αίσθηση από το να μοιράζεσαι το θέαμα αυτό με τον άνθρωπό σου!Αυτή είναι η ομορφιά της αγάπης, να μοιράζεσαι στιγμές...όμορφες απλές στιγμές από αυτές που δεν γίνονται check in γιατί εκείνη τη στιγμή χάνεσαι στα μάτια του ανθρώπου που αγαπάς, βυθίζεσαι στην ψυχή του και εύχεσαι να παγώσει ο χρόνος για πάντα!

Να αφήνεσαι στην αγκαλιά του και με τα μάτια κλειστά από το φως να ζεις ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία των σκιών...να κάνεις όνειρα πως περπατάς μαζί του πάνω σε αυτή τη χρυσή λωρίδα θάλασσας! Να νιώθεις την ανάσα του να σε χαϊδεύει και να χαμογελάς στον ουρανό που ετοιμάζεται να βάλει τα βραδυνά του! Να νιώθεις την αγάπη να σε ταξιδεύει...ναι η αγάπη είναι δύναμη, όλα τα μπορεί όταν είναι αληθινή!

Μου κρατάς το χέρι και εγώ έχω παραδοθεί ολόκληρη σε σένα και στο ηλιοβασίλεμα!
Μου ψιθυρίζεις « σε αγαπάω » και σου χαμογελάω γιατί με κάνεις ευτυχισμένη! Θέλω μαζί σου να περνάω κάθε ηλιοβασίλεμα και όταν μας χωρίζουν τα χιλιόμετρα πάντα σε παίρνω τηλέφωνο την ώρα που δύει ο ήλιος γιατί εκείνη την ώρα νομίζω πως μου λείπεις πιο πολύ...το ξέρεις αγάπη μου θέλω όλες τις όμορφες εικόνες να τις μοιράζομαι μαζί σου! Να βλέπω στα μάτια σου την αγάπη σου για εμένα και να λάμπω από ευτυχία!

Πόσα ηλιοβασιλέματα είδαμε μαζί; Πόσα θα δούμε ακόμα; Πόσες φορές θα σου λέω « σε αγαπάω » και δεν θα βλέπω παρά μόνο τη μορφή σου! Όταν σε λούζει ο ήλιος από πάνω μέχρι κάτω είσαι ακόμα πιο όμορφος! Είσαι ο ιππότης μου το ξέρεις; Αυτός που ήρθε στη ζωή μου με όπλα του το βλέμμα του και το χαμόγελό του και έκλεψε την καρδιά μου και τη σκέψη μου από το πρώτο βράδυ! Είσαι η ζωή μου ολόκληρη και σε θέλω δίπλα μου για πάντα! Για πάντα...πόσο μεγάλη λέξη είναι το πάντα...κι όμως την λέω και δεν φοβάμαι!

Νυχτώνει σιγά-σιγά ο ορίζοντας έχει πάρει ένα μωβί χρώμα κι όμως εμείς ακόμα στεκόμαστε αγκαλιά να κοιτάμε τη θάλασσα...εμείς πόσο μου αρέσει να λέω εμείς! Θα περιμένουμε μέχρι να ανάψουν τα αστέρια!Μέχρι να γίνει ο ουρανός κατάμαυρος και τα αστέρια πιο φωτεινά από εχθές...θα ψάξουμε για λίγο το φεγγάρι,θα το κοιτάξουμε μέσα από το δαχτυλίδι μου και θα κάνουμε την ευχή μας!
Αυτή την αγάπη ονειρευόμουν από μικρή...αυτή την αγάπη που μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου τα αστέρια, το φεγγάρι, το ηλιοβασίλεμα, ένα ευχαριστώ, μια συγγνώμη! Αναζητούσα την αληθινή αγάπη...την αγάπη αυτή που έκανε τον Ελύτη να γράψει το μονόγραμμα όχι για να γράψω το δικό μου ποίημα μα για να μπορώ να νιώθω άνθρωπος...αυτό μας ξεχωρίζει από τα άψυχα τούτου του κόσμου το γεγονός πως μπορούμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε!
Ακόμα ένα ηλιοβασίλεμα με τον ιππότη μου...άλλη μια ημέρα τελειώνει μαζί σου!
Σε αγαπάω!

Κατερίνα Γιεμελιάρη

Πηγή : enfo.gr