Mια φωτιά να σιγοκαίει στο τζάκι.

Όταν φθινοπωριάζει, όλα συνωμοτούν για ειδυλλιακές βραδιές. Γεμάτες ερωτισμό, αποδοχή συναισθημάτων και πάθος. Χρειάζονται όμως μερικά απαραίτητα συστατικά. Το σημαντικότερο -αν όχι το μόνο- είναι μια φωτιά να σιγοκαίει στο τζάκι.

Είναι λες κι όσο μένει αναμμένη αυτή η φωτιά, ανάβει κι η φλόγα στην καρδιά των ανθρώπων για να ομολογήσουν αυτά που δε λένε συχνά. Αγκαλιές και φιλιά εξομολογητικά, όχι απρόσωπα κι άψυχα. Ο ήχος των ξύλων που καίνε μεταξύ τους δημιουργεί την αίσθηση να θες κι εσύ να καείς. Να ζήσεις στιγμές ολοκλήρωσης μέσα σε αγκαλιές που δεν τελειώνουν μέσα σε μια νύχτα, αλλά θα σας βρουν εκεί κουλουριασμένους ως το πρωί.

Μια κουβερτούλα στο πάτωμα, δυο ποτήρια κρασί και το τζάκι να καίει δίπλα. Αυτή η αίσθηση που σε αφήνει να φοράς ελαφριά ρούχα και να κρυώνεις λίγο όσο για να ΄χεις ανάγκη τη φωτιά. Το κρύο έξω να θολώνει τα τζάμια κι εσύ να έρχεσαι πιο κοντά με τον άλλο.

Τα τζάκια είναι για να τα μοιράζεσαι και να τα απολαμβάνεις με παρέα ή μόνο με έναν άνθρωπο, στο πάτωμα ή στον καναπέ. Αλλά με συντροφιά. Αν βρεις την κατάλληλη, όλα είναι ιδανικά. Ακόμα και τα λιγότερα σημαντικά αποκτούν αξία. Μην αφήνεις στιγμές να χαραμίζονται στην αβεβαιότητα. Κάνε τις εσύ σημαντικές.

Μια φλόγα από ένα τζάκι μπορεί να είναι ικανή να ξυπνήσει και τη μεγαλύτερη φλόγα μιας σχέσης. Ό,τι ένιωσες μία φορά, υπάρχει πάντα. Αναζωπύρωσε ό,τι έχεις και δε θα το μετανιώσεις. Τα τζάκια είναι για να σου θυμίζουν τι έχεις δίπλα σου και να το εκτιμάς. Δώσε του την κατάλληλη σημασία κι αυτό θα σε τυλίξει με τη ζεστασιά του.

Μέλανη Ανθίμου


Πηγή : pillowfights.gr