Δεν ταιριάζουν πάντα δυο άνθρωποι, δεν τους βγαίνει πάντα
Μερικές φορές πρέπει να βάζουμε το συναίσθημα στην άκρη. Να μην κατακλυζόμαστε από αυτό, αλλά από τη λογική. Έρωτας και λογική θα μου...
https://to-synoro.blogspot.com/2019/12/den-teriazoun.html
Μερικές φορές πρέπει να βάζουμε το συναίσθημα στην άκρη.
Να μην κατακλυζόμαστε από αυτό, αλλά από τη λογική.
Έρωτας και λογική θα μου πεις, δεν πάνε μαζί, όμως μπορείς να πας εσύ ξεχωριστά.
Πολλές φορές ξεχνάμε την αξία μας, δεν δίνουμε σημασία στον εαυτό μας, παίρνουμε φόρα κι όπου βγούμε, όπου μας πάει.
Πόσες φορές όμως αυτό, σου βγήκε σε λάθος δρόμο.
Πόσες φορές πήρες λάθος την στροφή.
Πόσες φορές είπες ας οδηγήσω άλλο λίγο κι ας είμαι κουρασμένη.
Πολλές φορές έτσι αντιδρούμε και στις σχέσεις μας.
Με κούραση, με λάθος χάρτη, σε λάθος δρόμους. Ίσως και μονόδρομους.
Δεν απομονώνουμε το συναίσθημα ποτέ από τη λογική.
Κι ας χωρίζονται με μια λωρίδα στη μέση.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε σε έναν προορισμό, πολύ διαφορετικό από αυτόν που θα θέλαμε, δεν είναι το νησί που περιμέναμε για να δούμε θάλασσα.
Είναι βουνό, ε και δεν σ´αρέσει και πολύ τώρα που το σκέφτεσαι.
Αλλά τι να κάνεις ; Ξανασκέφτεσαι.
Κι έρχομαι κάπου εδώ, να σου πω να τρέξεις.
Όχι να το βάλεις στα πόδια. Ούτε να κοροϊδέψεις τον άνθρωπό σου.
Μην πετάξεις τίποτα από τα κλισέ τύπου «δεν φταις εσύ, εγώ δεν είμαι καλά»
Θα πεις την αλήθεια. Την δική σου αλήθεια.
Αυτή που συμβιβαζόσουν, είτε από χθες, είτε από μήνες, είτε από χρόνια.
Δεν ταιριάζουν δύο άνθρωποι, το λένε. Δεν τους βγήκε, το λένε. Κι έτσι είναι.
Ήρεμα, πολιτισμένα και πολύ ξεκαθαρισμένα.
Δεν κάνουν όλοι με όλους και κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι' αυτό.
Και πάλι τον δρόμο τους θα πάρουν.
Αλλά αυτόν που πραγματικά θέλουν.
Και μερικές φορές τελικά το μόνο που χρειάζεται, είναι αυτή η λάθος διαδρομή, για να ανακαλύψεις τελικά πού θα ήθελες να είσαι.
Γράφει η Μαρία Χριστίνα Σωτήρου
Πηγή : ewoman.gr
Να μην κατακλυζόμαστε από αυτό, αλλά από τη λογική.
Έρωτας και λογική θα μου πεις, δεν πάνε μαζί, όμως μπορείς να πας εσύ ξεχωριστά.
Πολλές φορές ξεχνάμε την αξία μας, δεν δίνουμε σημασία στον εαυτό μας, παίρνουμε φόρα κι όπου βγούμε, όπου μας πάει.
Πόσες φορές όμως αυτό, σου βγήκε σε λάθος δρόμο.
Πόσες φορές πήρες λάθος την στροφή.
Πόσες φορές είπες ας οδηγήσω άλλο λίγο κι ας είμαι κουρασμένη.
Πολλές φορές έτσι αντιδρούμε και στις σχέσεις μας.
Με κούραση, με λάθος χάρτη, σε λάθος δρόμους. Ίσως και μονόδρομους.
Δεν απομονώνουμε το συναίσθημα ποτέ από τη λογική.
Κι ας χωρίζονται με μια λωρίδα στη μέση.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε σε έναν προορισμό, πολύ διαφορετικό από αυτόν που θα θέλαμε, δεν είναι το νησί που περιμέναμε για να δούμε θάλασσα.
Είναι βουνό, ε και δεν σ´αρέσει και πολύ τώρα που το σκέφτεσαι.
Αλλά τι να κάνεις ; Ξανασκέφτεσαι.
Κι έρχομαι κάπου εδώ, να σου πω να τρέξεις.
Όχι να το βάλεις στα πόδια. Ούτε να κοροϊδέψεις τον άνθρωπό σου.
Μην πετάξεις τίποτα από τα κλισέ τύπου «δεν φταις εσύ, εγώ δεν είμαι καλά»
Θα πεις την αλήθεια. Την δική σου αλήθεια.
Αυτή που συμβιβαζόσουν, είτε από χθες, είτε από μήνες, είτε από χρόνια.
Δεν ταιριάζουν δύο άνθρωποι, το λένε. Δεν τους βγήκε, το λένε. Κι έτσι είναι.
Ήρεμα, πολιτισμένα και πολύ ξεκαθαρισμένα.
Δεν κάνουν όλοι με όλους και κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι' αυτό.
Και πάλι τον δρόμο τους θα πάρουν.
Αλλά αυτόν που πραγματικά θέλουν.
Και μερικές φορές τελικά το μόνο που χρειάζεται, είναι αυτή η λάθος διαδρομή, για να ανακαλύψεις τελικά πού θα ήθελες να είσαι.
Γράφει η Μαρία Χριστίνα Σωτήρου
Πηγή : ewoman.gr