Θα είναι πάντα μαζί μας !!!!

Είναι φορές που αναρωτιέσαι γιατί να φεύγουν άτομα που αγαπάς, γιατί τα παίρνει ο Θεός κοντά του ενώ εσύ τα ήθελες δίπλα σου.
Είναι φορές που βρίσκεις το θάνατο άδικο, που τον κατηγορείς και τον βρίζεις γιατί σου κλέβει έτσι απλά τους ανθρώπους που λατρεύεις.

Η ζωη είναι αυτοι και οι νομοι της απαραβιαστοι …

Τους αγαπάς όλους αυτούς που έφυγαν νωρίς .. Και όταν λέω νωρίς δεν εννοώ μόνο εκείνους που έφυγαν νέοι, αλλά όλους. Επειδή όποια ηλικία και να ‘χαν, πάλι έφυγαν νωρίς.

Ιδιαίτερα αυτές τις γιορτινές μέρες οι καρέκλες τους είναι άδειες …
Πάντα όμως πίστευα ότι κάνεις δεν φεύγει είναι μαζί μας ….
Ίσως γιατί μπορούσα να το διαχειριστώ καλυτέρα …
Ίσως γιατί μισό τον πόνο ….

Είμαι τόσο σίγουρη ότι είναι μαζί μας που θέλω στο τραπέζι να βάλω το σερβίτσιο τους
Νομίζω ότι θα τσουγκρίσω και το ποτήρι μου μαζί τους ….

Οι συγκινήσεις και τα δάκρυα μα αποδιοργανώνουν …. Είμαι της φιλοσοφίας τα δάκρυα δεν ταιριάζουν στην Ήλεκτρα ….
Πολλές φόρες έχω πιάσει τον εαυτό μου να μιλώ για αυτούς σαν να είναι δίπλα μου γελώ με κάτι που έλεγαν και θυμώνω επίσης …

Οι άνθρωποι φεύγουν και ξεχνιούνται όταν τους ξεχνάς ..

Όπως πιστεύω ότι και αυτοί δεν θα ήθελαν να αφήσουν πίσω τους καμένη γη …
Ζήστε μαζί τους χαρίζοντας τους την αξιοπρέπεια που τους ταιριάζει με την πρόοδο και το σεβασμό για την ζωή !!!

Μυρτώ Πανθέου


Καλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνε
την πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσει
ο ήλιος και το σούρουπο* ακλουθήσει,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να 'ναι!

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης Λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση•
μα βούρκος* το νεράκι θα μαυρίσει,
α στάξει γι' αυτές δάκρυ, όθε αγαπάνε.

Κι αν πιουν θολό νερό, ξαναθυμούνται,
διαβαίνοντας λιβάδι' απ' ασφοδίλι*,
πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.

Α δεν μπορείς παρά να κλαις το δείλι*,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν•
θέλουν – μα δε βολεί* να λησμονήσουν.

Λ. Μαβίλης,



Πηγή :