Τραγουδόντας στη βρόχη ....

Σήμερα Κυριακή είναι μια βροχερή μέρα θυμίζοντας μας ότι το καλοκαίρι πέρασε και ο χειμώνας είναι προ των πυλών …

Κανένα καιρικό φαινόμενο δεν μπορεί να προκαλέσει τόσο έντονα και εκ δια μέτρου αντίθετα συναισθήματα όσα η βροχή.

Υπάρχουν άνθρωποι που την λατρεύουν και σε πολλούς προκαλεί μελαγχολία αν και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους η βροχή από μόνη της έχει μια δόση μελαγχολίας …

Πολλοί σκέπτονται ότι η βροχή έχει το στοιχείο της κάθαρσης ..!!!

Έχετε προσέξει πόσο φωτεινά και όμορφα λάμπουν όλα μετά από μια βροχή ??

Όταν περπατάς στο δρόμο και αφήνεις τη βροχή να κυλήσει σαν ρυάκι στο κορμί αισθάνεσαι ότι καθαρίζει η ψυχή σου σε αντίθεση με τον ήλιο που την ζεσταίνει …

Ίσως τελικά η βροχή να μην αποτελεί ένα απλό καπρίτσιο της φύσης, αλλά μια διαδικασία..

Ο Τσάρλι Τσάπλιν ελεγε : «Μου αρέσει να περπατάω στη βροχή, γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει ότι κλαίω»

Ντόλι Πάρτον : «Αν θες να απολαύσεις το ουράνιο τόξο, πρέπει πρώτα να ανεχτείς τη βροχή».

Oπως και να έχει σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα γιατί είναι Κυριακή !!

Ας χαρούμε αυτή την όμορφη μελαγχολική μέρα με μικρά διαστήματα κρυφτούλη του ηλίου …. Ας της δώσουμε τη θέση που της ταιριάζει …. Να πλησιάσουμε τρυφερά αυτούς που αγαπάμε να τους φέρουμε πιο κοντά μας ….

Τρυφερές ευχές για μια όμορφη χαρούμενη βροχερή Κυριακή !!!!!!

Αφιερωμένο σ έναν υπέροχο φίλο

Και  εμπνευστή  του blog

 

Μυρτώ  Πανθέου