Όσα ποτέ δεν τόλμησα να σου πώ ....

Κλέβω λίγο χώρο για να γράψω εδώ μερικές σειρές για τον άνθρωπο που αγαπάω αν και ξέρω πως δεν του αρέσει η δημοσιότητα στα συναισθήματα και η αλήθεια είναι πως ούτε και εμένα μου αρέσει γιατί νομίζω πως τα ξεθωριάζει και τα κάνει όμοια με όλα τα συνηθισμένα, όμως καμιά φορά οι λέξεις ξεπηδούν με μεγαλύτερη ευκολία μπροστά σε μια οθόνη παρά μπροστά σε δυο μάτια.

Όχι γιατί ντρέπομαι ή φοβάμαι να στα πω αλλά γιατί αυτά τα μάτια σου πάντα με ταξιδεύουν και χάνω τα λόγια μου, τα ξεχνάω και θυμώνω με εμένα που άλλη μια φορά σου είπα τα μισά!

Θα αρχίσω με ένα ευχαριστώ.

Ευχαριστώ που με ανέχεσαι και με αγαπάς με όλα τα στραβά μου. Μεγάλη αρετή η ανοχή, ίσως ένα από το πιο μεγάλα θεμέλια μιας σχέσης.
Σε ευχαριστώ για τις ώρες εκείνες που κάνουμε πλάκα ακόμα και με εμάς και τα γέλια μας αντηχούν στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού.

Σε ευχαριστώ γιατί είσαι πάντα δίπλα μου ακριβώς και με κρατάς κι όταν πέφτω με σηκώνεις και προλαβαίνεις τις πτώσεις μου με το χαμόγελο σου κι εγώ εκεί πάντα να σε θαυμάζω και ενδόμυχα να θέλω να με τσιμπήσω γιατί φοβάμαι πως ζω ένα όνειρο και όταν ξυπνήσω θα λείπεις!

Σε ευχαριστώ που με έμαθες να μοιράζομαι όχι μόνο τα συναισθήματα και τις στιγμές μου μαζί σου, μα να μοιράζομαι το μέσα μου, το είναι μου να το μοιράζομαι μαζί σου!
Σε ευχαριστώ που με κακομαθαίνεις (ιδίως όταν κατανοείς τις λιγούρες μου που πάντα έρχονται αργά τη νύχτα).

Σε ευχαριστώ για τις καλημέρες που μου χαρίζεις με το πιο γλυκό σου χαμόγελο και για τις καληνύχτες που ψιθυρίζεις όταν εγώ κοιμάμαι με το τηλεκοντρόλ στο χέρι και εσύ με κοιτάς σκεπτόμενος αν πρέπει να μου το πάρεις για να κλείσεις την τηλεόραση ή να το αφήσεις εκεί για να μην μου χαλάσεις τον ύπνο! (Ω ναι τόσο καλός είσαι μαζί μου!)

Μετά το ευχαριστώ θα γράψω τη λέξη υπόσχομαι.

Σου υπόσχομαι λοιπόν πως θα είμαι πάντα εκεί ακριβώς δίπλα σου, να χάνομαι στα μάτια σου και να ταξιδεύω σε όλα τα όνειρα που μου γεννά η αγάπη μας.
Σου υπόσχομαι να σε στηρίζω πάντα στα εύκολα και στα δύσκολα.

Αναζητούσα πάντα έναν άνθρωπο διαφορετικό μέσα στο πλήθος όχι γιατί είμαι μοναδική ή κουκλάρα, αλλά γιατί η αγάπη στα δικά μου μάτια απέχει από την αγάπη που μας σερβίρουν χρόνια τώρα τα περιοδικά και τα έργα του σινεμά. Αυτή την αγάπη μου την χάρισες εσύ, τόσο όμορφα και τόσο σιωπηλά μέσα σε μια νύχτα σχεδόν, κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια και με μάρτυρα έναν γλυκό τετράποδο φίλο μας.

Έχουν περάσει πολλές νύχτες, μεγαλώσαμε μαζί μέσα από τα εύκολα και τα δύσκολα που συναντήσαμε στο μονοπάτι που περπατάμε κι όμως κάθε νύχτα συναντάμε ο ένας στον άλλο εκείνο το ίδιο βλέμμα!

Σε αγαπάω και το ξέρεις γιατί στο λέω συχνά γιατί αλλιώς δεν έχει νόημα να το αισθάνεσαι και να μην το μοιράζεσαι! Γλυκό μου παιδάκι θα είμαι πάντα εδώ το ίδιο ερωτευμένη και το ίδιο ενθουσιασμένη με εκείνη τη νύχτα... η αγάπη άλλωστε έχει μόνο αρχή, το τέλος της δεν το γνώρισα ποτέ!


Κατερίνα Γιεμελιάρη



Πηγή : enfo.gr