Άν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω ..
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, συγγνώμη θα ζητούσα στην αξιοπρέπειά μου , που πολλές φορές την έσυρα σε λάσπες και την έστησα σε έναν τοίχο...
https://to-synoro.blogspot.com/2019/11/roloi.html
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, συγγνώμη θα ζητούσα στην αξιοπρέπειά μου, που πολλές φορές την έσυρα σε λάσπες
και την έστησα σε έναν τοίχο πετροβολώντας την με λύσσα ξανά και ξανά.
Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο στα προηγούμενα,
θα ζητούσα άλλη μία ευκαιρία από εμένα την ίδια.
Θα με σήκωνα στα δυο μου πόδια και θα με γύριζα να κοιτάξω την ομορφιά του κόσμου. Γιατί ναι, τούτος ο κόσμος έχει και ομορφιά. Συνήθως κρύβεται στις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες που στη βιάση μας , δεν προλαβαίνουμε να αντιληφθούμε.
Θα έδινα λίγο παραπάνω χρόνο στο κάθε τι, για να μπορέσω να ανακαλύψω, τη μοναδικότητά του.
Να μπορέσω να ξεχωρίσω τη συνήθεια από τη σπανιότητα του πράγματος.
Θα ήθελα να μπορέσω να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να βρω την ανεμελιά των παιδικών μου χρόνων. Αυτή που όταν την είχα, βιαζόμουν να την αποχωριστώ και να μεγαλώσω.
Πού να ήξερα τότε; Δε μου μίλησε ποτέ κανείς, εκείνα τα χρόνια, για τις ευθύνες…αυτές που μας καταπίνουν, που μας γερνούν, μας παρά ωριμάζουν, μας απομονώνουν.
Ξέρεις, αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα έπαιρνα μία μεγάλη αγκαλιά τους ανθρώπους όλους που ήρθαν στη ζωή μου.
Γιατί απ’ όλους κάτι πήρα, κάτι έμαθα. Ακόμα και από αυτούς που έβγαλαν μαχαίρι και το έμπηξαν με μανία στην καρδιά.
Με βοήθησαν να δυναμώσω, να μάθω το καλό και το κακό.
Με κομμάτιασαν, και εγώ με τη σειρά μου έμαθα να μαζεύω με δεξιοτεχνία τα κομμάτια μου από κάτω.
Κι αν κάποια δεν μπόρεσα να τα πιάσω, δε βαριέσαι… κάποιος άλλος θα τα βρει και θα μου τα φέρει, με ελπίδα στα μάτια ή με πληγές γεμάτος. Όπως και να ‘χει, κάποιος πάντα έρχεται…
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, θα με ετοίμαζα για το μέλλον ώστε να είμαι πιο δυνατή, πιο γενναία. Θα με μάθαινα να είμαι πιο…άνθρωπος… σε έναν κόσμο απάνθρωπο.
Βάγια Μπαλή
Πηγή : facebook.com
και την έστησα σε έναν τοίχο πετροβολώντας την με λύσσα ξανά και ξανά.
Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο στα προηγούμενα,
θα ζητούσα άλλη μία ευκαιρία από εμένα την ίδια.
Θα με σήκωνα στα δυο μου πόδια και θα με γύριζα να κοιτάξω την ομορφιά του κόσμου. Γιατί ναι, τούτος ο κόσμος έχει και ομορφιά. Συνήθως κρύβεται στις μικρές καθημερινές λεπτομέρειες που στη βιάση μας , δεν προλαβαίνουμε να αντιληφθούμε.
Θα έδινα λίγο παραπάνω χρόνο στο κάθε τι, για να μπορέσω να ανακαλύψω, τη μοναδικότητά του.
Να μπορέσω να ξεχωρίσω τη συνήθεια από τη σπανιότητα του πράγματος.
Θα ήθελα να μπορέσω να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να βρω την ανεμελιά των παιδικών μου χρόνων. Αυτή που όταν την είχα, βιαζόμουν να την αποχωριστώ και να μεγαλώσω.
Πού να ήξερα τότε; Δε μου μίλησε ποτέ κανείς, εκείνα τα χρόνια, για τις ευθύνες…αυτές που μας καταπίνουν, που μας γερνούν, μας παρά ωριμάζουν, μας απομονώνουν.
Ξέρεις, αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα έπαιρνα μία μεγάλη αγκαλιά τους ανθρώπους όλους που ήρθαν στη ζωή μου.
Γιατί απ’ όλους κάτι πήρα, κάτι έμαθα. Ακόμα και από αυτούς που έβγαλαν μαχαίρι και το έμπηξαν με μανία στην καρδιά.
Με βοήθησαν να δυναμώσω, να μάθω το καλό και το κακό.
Με κομμάτιασαν, και εγώ με τη σειρά μου έμαθα να μαζεύω με δεξιοτεχνία τα κομμάτια μου από κάτω.
Κι αν κάποια δεν μπόρεσα να τα πιάσω, δε βαριέσαι… κάποιος άλλος θα τα βρει και θα μου τα φέρει, με ελπίδα στα μάτια ή με πληγές γεμάτος. Όπως και να ‘χει, κάποιος πάντα έρχεται…
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, θα με ετοίμαζα για το μέλλον ώστε να είμαι πιο δυνατή, πιο γενναία. Θα με μάθαινα να είμαι πιο…άνθρωπος… σε έναν κόσμο απάνθρωπο.
Βάγια Μπαλή
Πηγή : facebook.com