Κάποτε βρήκα μία σπίθα!

Το χρώμα σου άλλαξε,

ήταν κόκκινο βαθύ, σπινθηροβόλο

μα έγινε κίτρινο, ωχρό.

Κι η μυρωδιά σου άλλαξε.

Ήταν πικάντικη,

μοσχοβολούσε μαυροπίπερο, φρεσκοτριμμένο μπαχάρι.

Τώρα μυρίζει άνθος μαραμένο.

Θέλω να στο πω!

Πως ακόμη και οι φλέβες στα χέρια σου

δε φαίνονται πια.

Λούφαξαν κάτω από το δέρμα σου.

Τα μάτια σου όμως ίδια!

Κι ας αστράφτουν κάπως παράξενα.

Σαν να βρίσκονται σε άλλο πρόσωπο,

σε άλλο σώμα.

Θέλω να στο πω!

Γιατί δε συγκρατώ τις λέξεις

που βγαίνουν από μέσα μου.

Θέλω να στο πω!

Γιατί κάποτε βρήκα μια σπίθα

να πλανάται γύρω σου

και με ακούμπησε.

Και τώρα είμαι εγώ

που ξέμεινα από σπίθα.

Ελένη Δεληβοριά



Πηγή : pillowfights.gr