Tα λάθη σου πρέπει να τα αγαπάς και να σε διδάσκουν την αποφυγή της επανάληψης ….

Άραγε υπάρχει κάποια μυστική συνταγή για να μην κάνεις λάθη;

Να μπορούσες, να πούμε, να πάρεις ένα χαπάκι, και να σταματήσεις τις μαλακίες.

Ή ακόμη να υπήρχε καμιά νεράιδα, σαν αυτές του κάμπου και του λόγγου που λένε τα παραμύθια, που να σε αγγίξει με το ραβδάκι της και με τρόπο μαγικό να πάψεις τις χαζομάρες.

Πολύ θα το ήθελες, παραδέξου το.

Δεν τα αγαπάς τα λάθη σου κι ας αναγκάζεσαι να ζεις μαζί τους, να τα παραδέχεσαι, να συμπορεύεσαι.

Δε θέλεις να κάνεις λάθος, δε θέλεις να εκτίθεσαι, να πονάς, να χάνεις.

Όχι δεν είναι εγωιστικό. Αυτοπροστασία το λες.

Αλλά όπως και να το πεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Τα κάνεις σκατά και μετά τα λούζεσαι. Κι αν αυτό σου φαίνεται ωμό, περαστικά σου. Έτσι είναι.

Τρόπος να γλιτώσεις από τα λάθη δεν υπάρχει. Μήτε μάγια, μήτε αλχημείες.

Έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις, εκεί που όλα λες ότι πάνε καλά και σου σκάνε μια ανάμεσα στα δόντια. Μουδιάζουν τα μούτρα σου και δεν ξέρεις κατά πού πέφτει ο βορράς και πού η δύση. Αλλάζουν τις ισορροπίες σου τα λάθη, σε ταρακουνάνε.

Κι είναι μια και μόνη ερώτηση που γυροφέρνει στο δαρμένο κεφάλι σου. Μια και μόνη…

Τι θα μπορούσες να είχες κάνει για να αποφύγεις όλο αυτό το πανηγύρι. Και η απάντηση ήταν και παραμένει μόνο μία.

Μόνο να προσέχεις. Συγκεκριμένα να ΣΕ προσέχεις από τις κακοτοπιές. Πρώτα του μυαλού σου και πολύ αργότερα των άλλων.

Γιατί αυτό το έρμο το κεφάλι σου τα φταίει τα περισσότερα. Άλλοτε γιατί σηκώνει ανάστημα της καρδιάς και πάει κατά που του τη βαρέσει κι άλλοτε γιατί την αφήνει κάποιες φορές που δεν πρέπει να του παίρνει τον αέρα.

Μη γελάς, έτσι είναι. Σκέψου τα μεγάλα σου λάθη. Σκέψου και τα μικρά σου. Κάπου έδρασες με το μυαλό και κάπου αλλού με την καρδιά.

Σε κάθε περίπτωση εκτίμησες λάθος και την πάτησες.

Δε θα σου πω να αγαπήσεις τα λάθη σου. Κανείς δεν το έκανε ποτέ, όποιο τσιτάτο κι αν πέταξε μετά για να χρυσώσει το χάπι.

Τα λάθη δε συνηθίζονται, δε χωνεύονται και κυρίως δεν αγαπιούνται ποτέ. Απλά συμβιβάζεσαι μαζί τους και κοντράρεσαι. Λες ότι είναι η τελευταία φορά κι ας ξέρεις ότι δε θα είναι.

Θα ξανακάνεις λάθος, είναι η φύση σου, η φύση μας ατελής.

Απλά να προσέχεις. Περισσότερο. Και περισσότερο.

Μπας και τα πιο σοβαρά από δαύτα, τα αποτρέψεις από το να σου τύχουν και να σε πετύχουν.

Πρόσεχε μπας και τη βγάλεις καθαρή.

Γραφεi :.Στεύη Τσούτση.

Πηγή :anapnoes.gr