Κυκλαδίτικη μυσταγωγία

Οι ταμπέλες δεν είναι μόνο για τους ανθρώπους. Είναι και για τα νησιά. Ναι, φυσικά! Όταν βέβαια είναι για τους ανθρώπους το πρόβλημα και το κακό είναι μεγάλο, γιατί συνήθως αποτελούν τα συμπτώματα ενός ρατσισμού που είναι βαθύς και ύπουλος. Αλλά ξέρετε υπάρχει και ο ‘’ρατσισμός’’ των νησιών.

Πριν τρία χρόνια ετοιμαζόμουν να πάω Σκόπελο. Κι εκεί που μάζευα τα συμπράγκαλά μου, μου λέει ένας φίλος ότι απορεί που πάω εκεί γιατί είναι ζευγαρονήσι και τι θα κάνω εγώ εκεί πέρα ούσα σινγκλ, μόνη ωσάν το λεμόνι χωρίς γκόμενο, αλλά με φίλους. ‘’Πήγαινε στη Σκιάθο’’ μου λέει, ‘’που είναι για τους ελεύθερους’’.

Παρά την κατήχηση περί νησιών δεν υπέκυψα και πήγα τελικά στη Σκόπελο. Έτσι και φέτος. Αναρωτιόμασταν με την κολλητή πού να πάμε κι προέκυψε η Τήνος. Σε όσους είπα για την Τήνο -είτε πριν κάνω εκεί τις διακοπές μου είτε μετά- με ρωτούσαν αν πάω (ή αν πήγα) για προσκύνημα. Που δεν είναι κακό βέβαια, καθόλου κακό. Είναι όμως ενδεικτικό του ότι η Τήνος θεωρείται -ακόμη σε αρκετά μεγάλο βαθμό- αποκλειστικά θρησκευτικό νησί.

Η θρησκευτικότητα και η ιερότητα ενός τόπου, που προέρχεται κυρίως από τους ναούς και τα κάθε λογής προσκυνήματα που υπάρχουν εκεί, δεν είναι κάτι αρνητικό, αλλά αποτελούν σημαντικό προσόν και για τουριστικούς λόγους. Το target group του νησιού είναι οι επισκέπτες που αναζητούν προορισμούς για ‘’θρησκευτικό τουρισμό’’ και για τους πιστούς οι τόποι αυτοί αποτελούν μέρος της έκφρασης της θρησκευτικής τους λατρείας. Win-win λοιπόν η συνθήκη!

Η Τήνος λοιπόν, είναι ένα νησί με αναμφισβήτητα θρησκευτικό χαρακτήρα. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Εδώ μπορώ να ξεκινήσω ένα ακατάπαυστο παραλήρημα αγάπης και λατρείας για το κυκλαδίτικο αυτό διαμάντι... Θα συγκρατήσω όμως τις σκέψεις μου και θα τις βάλω σε σειρά.

Anthi Giagka

Η Τήνος, το τρίτο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων απέχει μόνο λίγες ώρες από τον Πειραιά και με καλή παρέα ούτε που καταλαβαίνεις πότε έφτασες στο καινούριο λιμάνι και πότε θα σε πάρει και θα σε σηκώσει ο αέρας. Εμείς ήμασταν τυχερές (λέγεται κι αλλιώς αυτό) και την εβδομάδα που επισκεφθήκαμε το νησί είχε την απόλυτη νηνεμία (υπερβολή, αλλά δεν κουνιόταν φύλλο). Καταφέραμε λοιπόν να κολυμπήσουμε στα υπέροχα κυκλαδίτικα νερά, να ευχαριστηθούμε τις τηνιακές παραλίες χωρίς να τρώμε βιτσιές άμμου στο πρόσωπο.

Νομίζω πως αν μου έλεγαν φτιάξε ένα τοπ-τεν με τις παραλίες θα ‘λεγα πως δε μπορώ. Μα ποια να αποκλείσω; Όλες μία και μία. Η Κολυμπήθρα - άκρως δημοφιλής αυτή και η πολυθρόνα εκεί ψηλά που έχει περάσει απ’ αυτή κόσμος και κοσμάκης. Η Πλατιά Άμμος που τη βρήκαμε ακολουθώντας ένα μονοπάτι, πλήρως ανοργάνωτη και όντως πλατιά. Η Αγία Θάλασσα, κοντά στην Πάνορμο με τον όμορφο κολπίσκο της. Η Ρόχαρη με τα αρμυρίκια εδώ κι εκεί να μας κάνουν λίγο ίσκιο. Το Πόρτο με τα ωραία beach bars.

Κι είναι έπειτα και τα χωριά. Πολλά χωριά, να μην ξέρεις πού να πρωτοπάς και τι να πρωτοδείς. Κι επειδή σε λίγες μέρες δεν τα προλαβαίναμε όλα πήγαμε στα μεγάλα και λίγο πιο γνωστά. Στον Πύργο, τη γενέτειρα των μεγάλων γλυπτών, του Γιαννούλη Χαλεπά, του Δημήτρη Φιλππότη. Στα Υστέρνια με τη μαγευτική θέα προς τη Σύρο. Στην Καρδιανή με την όμορφή της πλατεία και τα τρεχούμενα νερά. Χωριά ξεχωριστά, το καθένα με τη δική του ιστορία και το δικό του χαρακτήρα.

Anthi Giagka

Και μετά τις παραλίες και τα χωριά είναι και κάτι άλλο που αγάπησα στην Τήνο. Αυτό που με κάνει να θέλω να την επισκεφθώ και πάλι. Απροσδιόριστο μα πρέπει να 'ναι αυτό το κάτι που αναβλύζει από τον κυκλαδίτικο ήλιο (γιατί δεν ξέρω αν σας τα 'πανε είναι διαφορετικός ο ήλιος εκεί) και από το μελτεμάκι. Μπορεί να 'ναι κι αυτή η ομορφιά του άσπρου και του μπλε, τόσο φίνα και εύθραυστη και τόσο άγρια όταν μπλέκεται με τις ξερολιθιές και με τη γη την απέραντη χωρίς ίχνος δέντρου που σε κάνει να αναρωτιέσαι πού θα βρεις μια τόση δα σκιά να ξαποστάσεις... Μα σ' έχει στο μεταξύ μαγνητίσει και την κοιτάς για ώρα χωρίς να σκέφτεσαι τίποτα παρά μόνο πώς θα γίνει να βάλεις τούτο το τοπίο μέσα σου, στα βάθη της ψυχής σου.

Στην Τήνο, η γη, ο ουρανός κι η θάλασσα αιώνες τώρα συμμετέχουν σε μια μυσταγωγία που πολύ θέλουμε να γίνουμε κοινωνοί της. Οι λίγες έστω μέρες εκεί σου προσφέρουν ένα τόσο δα θρυψαλάκι γοητείας και απόλαυσης και καταφέρνουν έναν πράγμα και μόνο - να σε κάνουν να θες να επιστρέψεις.

Ανθή Γιάγκα

Πηγή : enfo.gr