Ξέρεις γιατί σου λέω “σ’αγαπάω” κάθε μέρα;

Γιατί σου λέω πως σε αγαπάω κάθε μέρα;

Ξέρω ότι όταν το ακούς συνέχεια μπορεί να καταντήσει κουραστικό, μπορεί να νομίζεις ότι το λέω από συνήθεια, ότι το λέω γιατί πιστεύω πως αν στο λέω συνέχεια θα το πιστέψεις…

Η αλήθεια είναι πως ποτέ ξανά δεν το έχω πει έτσι!
Πως ποτέ κανένας άνθρωπος δε βρέθηκε που να αξίζει να του το λέω κάθε μέρα. Ποτέ κανείς δεν ήταν σαν εσένα!

Λένε ότι το λέμε συνέχεια στη σχέση μας, άντε και στους δικούς μας, την οικογένεια.
Όχι!
Το λέμε σε αυτούς που πραγματικά το αξίζουν και αυτοί είναι λίγοι.

Σίγουρα θα το πούμε και στη σχέση μας και στους δικούς μας, αλλά αυτοί που το αξίζουν είναι αυτοί που μας διάλεξαν για κάτι που μόνο αυτοί ξέρουν και δε μας νοιάζει το γιατί…
Οι φίλοι!
Οι φίλοι που δεν είναι από αυτούς που θα μιλήσεις μια φορά την ημέρα στο μέσεντζερ και θα κανονίσετε να πάτε για μια μπύρα.

Είναι οι φίλοι που θα μιλήσεις στο μέσεντζερ 10 φορές.
Που δε θα κανονίσεις να πας για μια μπύρα, γιατί είναι στάνταρ ότι μόλις σχολάσετε θα βρεθείτε στο στέκι σας. Γιατί σίγουρα θα έχετε το στέκι σας…

Είναι εκείνοι που όταν κοιταχτείτε στα μάτια, θα έχετε καταλάβει σε τι φάση βρίσκεστε.

Είναι εκείνοι που όταν χαμογελάνε, νιώθεις πιο χαρούμενος από αυτούς, πιο γεμάτος.

Είναι εκείνοι που όταν κλαίνε, νιώθεις την καρδιά σου να ραγίζει.

Είναι εκείνοι που όταν κάποιος τολμήσει να τους κοιτάξει στραβά, του έχεις βγάλει τα μάτια πριν καν το καταλάβει.

Είναι εκείνοι που το μόνο που θες είναι να είναι καλά!

Όταν νιώθεις έτσι, έχεις κάθε δικαίωμα να τους λες συνέχεια πως τους αγαπάς και η μαγεία του όλου πράγματος είναι να μη σε νοιάζει αν θα πάρεις απάντηση.
Μα αν έρθει η απάντηση, γίνεσαι πιο δυνατός και συνεχίζεις να παλεύεις για αυτούς τους διαφορετικούς ανθρώπους που είναι δίπλα σου.

Δίπλα σου σε κάθε στιγμή, είτε επειδή είναι εκεί είτε επειδή εσύ τους κουβαλάς πάντα μαζί σου.

Ποτέ δε θα σταματήσεις να τους αγαπάς, ποτέ δε θα τους βγάλεις από την καρδιά σου. Θα είσαι υπερήφανος πάντα γι’αυτούς, ακόμα κι όταν θα έχετε χαθεί. Αλλά δε νομίζω να χαθείτε. Μπορεί να απομακρυνθείτε για λίγο αλλά ποτέ δε θα χαθείτε.

Σου λέω πως σε αγαπάω κάθε μέρα διότι είναι τόσο έντονο, που δε γίνεται να μείνει μέσα μου.

Σου λέω πως θέλω να χαμογελάς για να παίρνω δύναμη.

Σου λέω να προσέχεις διότι αν πάθεις κάτι εσύ, εγώ δεν ξέρω τι θα κάνω.

Σου λέω πως μου λείπεις όταν δε θα σε δω μια μέρα, διότι αν δε δω τα μάτια σου δε θα ξέρω αν είσαι καλά.

Σου λέω σε ευχαριστώ, διότι με κάνεις καλύτερο άνθρωπο.

Σε πάω κάθε βράδυ σπίτι γιατί έτσι θα ξέρω ότι δε θα πάθεις κάτι.

Είναι ωραίο να έχεις κάποιον να αγαπάς χωρίς να περιμένει από εσένα τίποτα.

Σε αγαπάω γιατί, μέρα με τη μέρα, με κάνεις καλύτερη.

Σε αγαπάω γιατί, χωρίς πολλά – πολλά, μια δύσκολη μέρα θα καταφέρεις να με κάνεις να χαμογελάσω.

Σε αγαπάω γιατί όταν έχω ανάγκη μια αγκαλιά, θα πάρω δυο…

Σε αγαπάω γιατί ποτέ δε μου χάιδεψες τα αυτιά.

Σε αγαπάω γιατί δεν προσπάθησες ποτέ να με αλλάξεις.

Σε αγαπάω γιατί συγχώρεσες λάθη και απερισκεψίες μου.

Σε αγαπάω γιατί σε θαυμάζω…

Σε αγαπάω γιατί ξέρω πως όταν θα σε πάρω τηλέφωνο, θα το σηκώσεις ακόμα και για να σου πω μια βλακεία.

Σε αγαπάω γιατί ξέρεις ότι δε μου αρέσει αλλά με φωνάζεις με το επίθετο μου.

Σε αγαπάω για όλα όσα είσαι και όλα όσα είμαι εγώ από τότε που σε γνώρισα!

Υ.Γ Αν ποτέ βρείτε έναν τέτοιο φίλο, θα καταλάβετε ότι υπάρχει Θεός και σας έστειλε ένα δείγμα από την ευλογία Του.

Γράφει η Μαρία Κοκκινάκη



Πηγή : loveletters.gr